αναδημοσίευση από το blog του Process Work
Είμαι ο Γιώργος (Αντώνης, Χαλίπ, Μάκης, Αχιλλέας, Τάσος, Αλβέρτος)
Και ο Γιώργος είναι εντάξει!
Είμαι η Κατερίνα (Αναστασία, Ελευθερία, Μαρία, Ελένη…)
Και η Κατερίνα είναι εντάξει!
Μόλις επέστρεψα από το κέντρο της Αθήνας και την Κραυγή Αγωνίας του ΚΕΘΕΑ έξω από το Υπουργείο Υγείας. Κραυγή Δύναμης μου ακούστηκε εμένα. Η συγκλονιστική κραυγή του κάθε μέλους του κύκλου (εκατό, διακόσια άτομα;), η απάντηση της ομάδας.
Είμαι ο Γιώργος (Αντώνης, Χαλίπ, Μάκης, Αχιλλέας, Τάσος, Αλβέρτος)
Και ο Γιώργος είναι εντάξει!
Είμαι η Κατερίνα (Αναστασία, Ελευθερία, Μαρία, Ελένη…)
Και η Κατερίνα είναι εντάξει!
Εκεί που η αγωνία αποκτά όνομα και πρόσωπο. Έκφραση και δύναμη. Αναρωτιέμαι αν οι υπεύθυνοι του Υπουργείου είχαν φτάσει στα γραφεία τους, αν άκουγαν την κραυγή. Γιατί οι εργαζόμενοι ήταν ήδη εκεί. Έμοιαζαν συγκλονισμένοι κοιτώντας από τα παράθυρα.
Οι περικοπές στον προϋπολογισμό του ΚΕΘΕΑ δεν αφορούν ούτε αργομισθίες, ούτε κακοδιαχείριση, ούτε σκάνδαλα, ούτε φουσκωμένους μισθούς. Αφορούν την κατάργηση παροχής υπηρεσιών απεξάρτησης (χωρίς οικονομικό κόστος) σε ανθρώπους που την έχουν ανάγκη.
Δεν ξέρω αν θα αλλάξει κάτι με τη σημερινή κραυγή. Αλλά η αίσθηση ότι το ΚΕΘΕΑ (οι εργαζόμενοι του, τα μέλη, οι οικογένειες τους, οι συνεργάτες του, όλοι οι άνθρωποι που το αγαπούν και το στηρίζουν) στάθηκε όρθιο απέναντι στους υπεύθυνους σήμερα και βροντοφώναξε και ‘είμαι εδώ’ και ‘είμαι εντάξει’ είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσει άλλη μια μέρα δελτίων ειδήσεων καταστροφολογίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου