αναδημοσίευση από το xekinima.org
Ανακοίνωση του «Ξ» η οποία μοιράζεται στους χώρους της Ψυχο-κοινωνικής Πρόνοιας και στις αυριανές και μεθαυριανές κινητοποιήσεις του χώρου
Τέλη Αυγούστου και το Υπουργείο Οικονομικών αποφασίζει και διατάζει ενώ το Υπουργείο Υγείας ανακοινώνει τηλεγραφικά την βάρβαρη περικοπή των προϋπολογισμών στους φορείς και τις δομές Ψυχικής Υγείας, στις μονάδες Πρόληψης και Απεξάρτησης και σε άλλες παρεμφερείς υπηρεσίες και οργανισμούς Υγείας. Οι «σωτήρες» Βενιζέλος, Λοβέρδος και Γιωργάκης τσουβαλιάζουν εν μία νυκτί, στο όνομα της δημοσιονομικής κρίσης, εργαζόμενους και το σύνολο των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων που λαμβάνουν τις υπηρεσίες αυτές, για να μας πετάξουν στα σκουπίδια.
Για τους τοκογλύφους δανειστές και τα τσιράκια τους είμαστε πολυτέλεια τη στιγμή που σπρώχνουν το σύνολο της κοινωνίας στη βαρβαρότητα.
Με περικοπές που ξεπερνούν ακόμα και το 50%, με εγκυκλίους για εργασιακή εφεδρεία και συγχωνεύσεις που ήδη εφαρμόζουν, διαλύουν ό,τι έχει απομείνει και ό,τι με τον καθημερινό μας αγώνα παλεύουμε να διατηρήσουμε σε αξιοπρεπή επίπεδα. Χτυπάνε όσους δεν έχουν φωνή, όσους είναι εδώ και χρόνια στο περιθώριο της κοινωνίας προσπαθώντας να επιβιώσουν, να αντέξουν. Στο άκουσμα όλων αυτών των μέτρων κανείς δε μπορεί πραγματικά να πιστέψει ότι θα τολμήσουν να εξοντώσουν έναν τόσο ευαίσθητο χώρο. Όμως η κυβέρνηση εκτελεί ψυχρά! Πριν από μας χτύπησε τις Συγκοινωνίες, τα πανεπιστήμια, τους δασκάλους και τους μαθητές, τα νοσοκομεία…
Τα αποτελέσματα του «πειράματος» τα ζούμε καθημερινά. Ήρθε η σειρά μας για το απόσπασμα. Όσο δεν τους βγαίνουν τα νούμερα τόσο θα μας σπρώχνουν στην απόλυτη φτώχεια. Τα νούμερα όμως δεν θα τους βγουν ποτέ γιατί στόχος τους είναι το ξεπούλημα στους τραπεζίτες και τους τροϊκανούς και του τελευταίου μας δικαιώματος – της απλής επιβίωσης.
Είναι μια κυβέρνηση ενάντια στο λαό, είναι μια κυβέρνηση «ψυχρών εκτελεστών». Πρέπει να φύγουν!
Ας μην υπάρχει καμία αυταπάτη σε κανένα ότι κάπως θα τη γλυτώσουμε. Η επίθεσή τους δεν έχει όριο. Δε μιλάμε για την κλασική απληρωσιά, που έχουμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια. Αναιρέθηκε ψηφισμένος προϋπολογισμός, και μάλιστα αναδρομικά, αφήνοντας 3.050 εργαζόμενους 1500 ψυχικά πάσχοντες που ζούνε στις δομές και ακόμα 35.000 λήπτες στον αέρα! Για το 2012 δεν υπάρχει τίποτα και σίγουρα δε μπορούμε να σκεφτόμαστε ότι δεν θα εφαρμοστεί η ίδια ή και χειρότερη συνταγή. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Η ελπίδα που μας κάνει να συνεχίζουμε μπορεί να έχει βάση μόνο αν κινητοποιηθούμε αποφασιστικά.
Οργάνωση, συντονισμός και ενότητα στη δράση
Πώς μπορούμε όμως να αντισταθούμε σε κάτι τόσο σαρωτικό, μια κυβερνητική συμμορία τόσο καλά οργανωμένη;
Μα μόνο αν και εμείς οργανωθούμε και συντονιστούμε, μόνο αν φτιάξουμε ένα σχέδιο δράσης ικανό να σταματήσει τις ανθρωποφάγες ορέξεις κυβέρνησης και τρόικας. Στις σημερινές συνθήκες δεν υπάρχει ατομική διέξοδος παρά μόνο συλλογική πάλη! Είναι κατανοητό ότι υπάρχει μεγάλος φόβος από αρκετούς εργαζόμενους. Αν όμως δεν αντισταθούμε τις εφεδρείες και τις συγχωνεύσεις θ’ ακολουθήσουν σκληρότερα μέτρα. Πραγματικά το βαρέλι που πάνε να μας ρίξουν δεν έχει πάτο.
Από τις πρώτες μέρες που ανακοινώθηκε το σχέδιο διάλυσης των φορέων ψυχοκοινωνικής φροντίδας δημιουργήθηκε ένα Συντονιστικό Αγώνα από συνδικαλιστές βάσης και άλλους εργαζόμενους.
Βασικό συμπέρασμα είναι ότι μας χτυπάνε όλους και όλοι απαντάμε μαζί με κοινά αιτήματα και κοινές κινητοποιήσεις. Εξίσου σημαντικό είναι ότι όλες οι αποφάσεις που έχουν μέχρι τώρα παρθεί στο συντονιστικό είναι αποτέλεσμα ανοιχτού και δημοκρατικού διαλόγου. Αν δεν είμαστε ενωμένοι θα μας τσακίσουν έναν-έναν. Αν όμως οργανωθούμε και συντονιστούμε τότε ο αγώνας μας μπορεί να γίνει εμπόδιο στα σχέδια τους και παράδειγμα για άλλους χώρους εργαζομένων να έρθουν μαζί μας.
Εγγυήσεις ότι θα πετύχουμε δεν υπάρχουν, αν όμως δεν παλέψουμε ενωμένοι και με σχέδιο ή και καθόλου ξέρουμε καλά τι μας περιμένει.
Κλιμάκωση μέσα από μαζικές δημοκρατικές διαδικασίες
Σχέδιο σημαίνει κλιμάκωση των κινητοποιήσεων! Οι στάσεις εργασίας και οι 24ωρες απεργίες, ακόμα και μια 48ωρη, από μόνες τους δεν είναι αρκετές! Χρειάζεται να πούμε ξεκάθαρα το πόσο μακριά πρέπει να φτάσουμε για να τα καταφέρουμε και τι σημαίνει αυτό για το επόμενο βήμα που πρέπει να κάνουμε. Είναι τέτοια η επίθεση που δεχόμαστε που ακόμα καλά-καλά δε μάθαμε να περπατάμε και αναγκαζόμαστε να τρέξουμε.
Η ανάγκη για πραγματοποίηση μαζικών συνελεύσεων στους χώρους είναι άμεση. Οι συνελεύσεις να έχουν αμφίδρομη σχέση με το Συντονιστικό, να συζητάνε τις προτάσεις του, να κάνουν τις δικές τους, για τους τρόπους πάλης. Να εκλέξουν εκπροσώπους τους, συνδικαλιστές ή μη, ανιδιοτελείς συναδέλφους, υπόλογους στο σύνολο και ανακλητούς, για να μεταφέρουν τις αποφάσεις και τις σκέψεις των εργαζομένων στις κοινές συναντήσεις.
Κλιμάκωση μπορεί να σημαίνει ανάλογα με το χώρο, τις δυνατότητες που υπάρχουν και την ευαισθησία που χρειάζεται, επαναλαμβανόμενες απεργίες, απεργία διαρκείας, επίσχεση ή ακόμα και κατάληψη διαρκείας.
Σημασία έχει οι ενέργειες αυτές να είναι συντονισμένες και να παρεμβάλλονται κεντρικά ραντεβού (συγκεντρώσεις, πορείες, εξωστρεφείς δράσεις, συναυλίες) που να συμμετέχουν όλοι οι χώροι που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις.
Το Συντονιστικό να γίνει ένα μεγάλο μέτωπο εργαζομένων
Επιπλέον πρέπει να χτιστεί η επαφή και ο συντονισμός με άλλους πιο μαζικούς χώρους τόσο στο χώρο της Υγείας (νοσοκομεία, νοσηλευτές) όσο και εκτός, που ετοιμάζονται ή βρίσκονται ήδη σε κινητοποιήσεις (καθηγητές, φοιτητές, Συγκοινωνίες). Αυτό σημαίνει ενότητα στη δράση και έτσι δημιουργούμε ένα αντίπαλο δέος στη κυβέρνηση. Αφού χτυπά όλους εμάς ας απαντήσουμε όλοι μαζί. Η ηγεσία της ΓΣΕΕ ανίκανη να οργανώσει μια ουσιαστική διαμαρτυρία, καταντά συνένοχη αυτής της πολιτικής. Ας πάρουμε τα πράματα στα χέρια μας. Στην πράξη οι προτάσεις μας και τα αιτήματά μας αποτελούν μια εντελώς διαφορετική πολιτική από αυτή που επιλέγει η κυβέρνηση.
Αν θέλουμε μια Υγεία όπως τη χρειάζεται η κοινωνία, αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει!
Δεν θα τους αφήσουμε να πετάξουν τους ασθενείς στο δρόμο και εμάς στην ανεργία!
Ή εμείς ή αυτοί!
Απαιτούμε:
Για τους τοκογλύφους δανειστές και τα τσιράκια τους είμαστε πολυτέλεια τη στιγμή που σπρώχνουν το σύνολο της κοινωνίας στη βαρβαρότητα.
Με περικοπές που ξεπερνούν ακόμα και το 50%, με εγκυκλίους για εργασιακή εφεδρεία και συγχωνεύσεις που ήδη εφαρμόζουν, διαλύουν ό,τι έχει απομείνει και ό,τι με τον καθημερινό μας αγώνα παλεύουμε να διατηρήσουμε σε αξιοπρεπή επίπεδα. Χτυπάνε όσους δεν έχουν φωνή, όσους είναι εδώ και χρόνια στο περιθώριο της κοινωνίας προσπαθώντας να επιβιώσουν, να αντέξουν. Στο άκουσμα όλων αυτών των μέτρων κανείς δε μπορεί πραγματικά να πιστέψει ότι θα τολμήσουν να εξοντώσουν έναν τόσο ευαίσθητο χώρο. Όμως η κυβέρνηση εκτελεί ψυχρά! Πριν από μας χτύπησε τις Συγκοινωνίες, τα πανεπιστήμια, τους δασκάλους και τους μαθητές, τα νοσοκομεία…
Τα αποτελέσματα του «πειράματος» τα ζούμε καθημερινά. Ήρθε η σειρά μας για το απόσπασμα. Όσο δεν τους βγαίνουν τα νούμερα τόσο θα μας σπρώχνουν στην απόλυτη φτώχεια. Τα νούμερα όμως δεν θα τους βγουν ποτέ γιατί στόχος τους είναι το ξεπούλημα στους τραπεζίτες και τους τροϊκανούς και του τελευταίου μας δικαιώματος – της απλής επιβίωσης.
Είναι μια κυβέρνηση ενάντια στο λαό, είναι μια κυβέρνηση «ψυχρών εκτελεστών». Πρέπει να φύγουν!
Ας μην υπάρχει καμία αυταπάτη σε κανένα ότι κάπως θα τη γλυτώσουμε. Η επίθεσή τους δεν έχει όριο. Δε μιλάμε για την κλασική απληρωσιά, που έχουμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια. Αναιρέθηκε ψηφισμένος προϋπολογισμός, και μάλιστα αναδρομικά, αφήνοντας 3.050 εργαζόμενους 1500 ψυχικά πάσχοντες που ζούνε στις δομές και ακόμα 35.000 λήπτες στον αέρα! Για το 2012 δεν υπάρχει τίποτα και σίγουρα δε μπορούμε να σκεφτόμαστε ότι δεν θα εφαρμοστεί η ίδια ή και χειρότερη συνταγή. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Η ελπίδα που μας κάνει να συνεχίζουμε μπορεί να έχει βάση μόνο αν κινητοποιηθούμε αποφασιστικά.
Οργάνωση, συντονισμός και ενότητα στη δράση
Πώς μπορούμε όμως να αντισταθούμε σε κάτι τόσο σαρωτικό, μια κυβερνητική συμμορία τόσο καλά οργανωμένη;
Μα μόνο αν και εμείς οργανωθούμε και συντονιστούμε, μόνο αν φτιάξουμε ένα σχέδιο δράσης ικανό να σταματήσει τις ανθρωποφάγες ορέξεις κυβέρνησης και τρόικας. Στις σημερινές συνθήκες δεν υπάρχει ατομική διέξοδος παρά μόνο συλλογική πάλη! Είναι κατανοητό ότι υπάρχει μεγάλος φόβος από αρκετούς εργαζόμενους. Αν όμως δεν αντισταθούμε τις εφεδρείες και τις συγχωνεύσεις θ’ ακολουθήσουν σκληρότερα μέτρα. Πραγματικά το βαρέλι που πάνε να μας ρίξουν δεν έχει πάτο.
Από τις πρώτες μέρες που ανακοινώθηκε το σχέδιο διάλυσης των φορέων ψυχοκοινωνικής φροντίδας δημιουργήθηκε ένα Συντονιστικό Αγώνα από συνδικαλιστές βάσης και άλλους εργαζόμενους.
Βασικό συμπέρασμα είναι ότι μας χτυπάνε όλους και όλοι απαντάμε μαζί με κοινά αιτήματα και κοινές κινητοποιήσεις. Εξίσου σημαντικό είναι ότι όλες οι αποφάσεις που έχουν μέχρι τώρα παρθεί στο συντονιστικό είναι αποτέλεσμα ανοιχτού και δημοκρατικού διαλόγου. Αν δεν είμαστε ενωμένοι θα μας τσακίσουν έναν-έναν. Αν όμως οργανωθούμε και συντονιστούμε τότε ο αγώνας μας μπορεί να γίνει εμπόδιο στα σχέδια τους και παράδειγμα για άλλους χώρους εργαζομένων να έρθουν μαζί μας.
Εγγυήσεις ότι θα πετύχουμε δεν υπάρχουν, αν όμως δεν παλέψουμε ενωμένοι και με σχέδιο ή και καθόλου ξέρουμε καλά τι μας περιμένει.
Κλιμάκωση μέσα από μαζικές δημοκρατικές διαδικασίες
Σχέδιο σημαίνει κλιμάκωση των κινητοποιήσεων! Οι στάσεις εργασίας και οι 24ωρες απεργίες, ακόμα και μια 48ωρη, από μόνες τους δεν είναι αρκετές! Χρειάζεται να πούμε ξεκάθαρα το πόσο μακριά πρέπει να φτάσουμε για να τα καταφέρουμε και τι σημαίνει αυτό για το επόμενο βήμα που πρέπει να κάνουμε. Είναι τέτοια η επίθεση που δεχόμαστε που ακόμα καλά-καλά δε μάθαμε να περπατάμε και αναγκαζόμαστε να τρέξουμε.
Η ανάγκη για πραγματοποίηση μαζικών συνελεύσεων στους χώρους είναι άμεση. Οι συνελεύσεις να έχουν αμφίδρομη σχέση με το Συντονιστικό, να συζητάνε τις προτάσεις του, να κάνουν τις δικές τους, για τους τρόπους πάλης. Να εκλέξουν εκπροσώπους τους, συνδικαλιστές ή μη, ανιδιοτελείς συναδέλφους, υπόλογους στο σύνολο και ανακλητούς, για να μεταφέρουν τις αποφάσεις και τις σκέψεις των εργαζομένων στις κοινές συναντήσεις.
Κλιμάκωση μπορεί να σημαίνει ανάλογα με το χώρο, τις δυνατότητες που υπάρχουν και την ευαισθησία που χρειάζεται, επαναλαμβανόμενες απεργίες, απεργία διαρκείας, επίσχεση ή ακόμα και κατάληψη διαρκείας.
Σημασία έχει οι ενέργειες αυτές να είναι συντονισμένες και να παρεμβάλλονται κεντρικά ραντεβού (συγκεντρώσεις, πορείες, εξωστρεφείς δράσεις, συναυλίες) που να συμμετέχουν όλοι οι χώροι που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις.
Το Συντονιστικό να γίνει ένα μεγάλο μέτωπο εργαζομένων
Επιπλέον πρέπει να χτιστεί η επαφή και ο συντονισμός με άλλους πιο μαζικούς χώρους τόσο στο χώρο της Υγείας (νοσοκομεία, νοσηλευτές) όσο και εκτός, που ετοιμάζονται ή βρίσκονται ήδη σε κινητοποιήσεις (καθηγητές, φοιτητές, Συγκοινωνίες). Αυτό σημαίνει ενότητα στη δράση και έτσι δημιουργούμε ένα αντίπαλο δέος στη κυβέρνηση. Αφού χτυπά όλους εμάς ας απαντήσουμε όλοι μαζί. Η ηγεσία της ΓΣΕΕ ανίκανη να οργανώσει μια ουσιαστική διαμαρτυρία, καταντά συνένοχη αυτής της πολιτικής. Ας πάρουμε τα πράματα στα χέρια μας. Στην πράξη οι προτάσεις μας και τα αιτήματά μας αποτελούν μια εντελώς διαφορετική πολιτική από αυτή που επιλέγει η κυβέρνηση.
Αν θέλουμε μια Υγεία όπως τη χρειάζεται η κοινωνία, αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει!
Δεν θα τους αφήσουμε να πετάξουν τους ασθενείς στο δρόμο και εμάς στην ανεργία!
Ή εμείς ή αυτοί!
Απαιτούμε:
- Να παρθούν πίσω όλες οι αποφάσεις και οι εγκύκλιοι για περικοπή χρηματοδότησης, εργασιακή εφεδρεία και συγχωνεύσεις στους φορείς και οργανισμούς υγείας.
- Άμεση καταβολή των δεδουλευμένων και εξασφάλιση των απαραίτητων πόρων ώστε να μπορέσει να συνεχιστεί η ομαλή λειτουργία όλων των φορέων για το υπόλοιπο του 2011.
- Προϋπολογισμός για το 2012 που να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες του χώρου. Η ενίσχυση και ο σχεδιασμός των φορέων που εξυπηρετούν τα πιο αδύναμα και αποκλεισμένα μέλη της κοινωνίας αποτελεί υποχρέωση του κράτους ειδικά σε περίοδο κρίσης.
- Η σωστή λειτουργία των φορέων συνεπάγεται την εργασιακή ασφάλεια και αξιοπρέπεια. Κανένας εργαζόμενος δεν περισσεύει στην Υγεία. Κανένας εργαζόμενος σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας (προθάλαμο της ανεργίας) καμιά αλλαγή εργασιακού αντικειμένου.
- Όχι στις περικοπές και τις συγχωνεύσεις φορέων! Να απολαμβάνουν την ποιότητα και το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα των υπηρεσιών όλοι όσοι τις έχουν πραγματικά ανάγκη!
- Για ένα πραγματικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας που να καλύπτει τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου κάτω από τον έλεγχο των εργαζομένων, των ληπτών των υπηρεσιών αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας. Η Υγεία, σωματική και ψυχική, είναι δικαίωμα όλων και όχι πολυτέλεια για τους λίγους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου