Το Σωματείο Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης για την Εξέγερση του Πολυτεχνείου

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΙΟΓΟΝΩΝ ΟΥΣΙΩΝ

                                                                    Παρασκευή, 16 Νοέμβρη 2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου, αν έκανε τον ποδαρόδρομο τεσσάρων δεκαετιών, θά ’βρισκε την πατρίδα ξανά εξαρτημένη απ’ τις ξένες δυνάμεις, την δημοκρατία ξανά «επί της χειρουργικής κλίνης» με συνεχείς συνταγματικές εκτροπές, τις προσωπικές και κοινωνικές ελευθερίες παραλυμένες, τον ραγιαδισμό να μην χωράει να κρυφτεί πίσω απ’ τις εθνικιστικές μουτσούνες.

Ξανά «εθνοσωτήρες» προπαγανδίζουν από τις οθόνες, χρησιμοποιώντας τα δήθεν ανεξάρτητα μέσα σαν την αλήστου μνήμης ΥΕΝΕΔ, θέλοντας να διαστρέψουν την πραγματικότητα που τους βροντοφωνάζουν οι άνθρωποι δια ζώσης με κάθε ευκαιρία. Ξανά συντονισμένοι με τους «συμμάχους», απεργάζονται «σενάρια σωτηρίας» του εγχώριου και διεθνούς συστήματος κερδοφορίας και διαπλοκής, εις βάρος των «ακραίων στοιχείων» που στην πραγματικότητα είναι όλοι οι Έλληνες Εργαζόμενοι, Άνεργοι, Συνταξιούχοι.

Ξανά οι «ασφαλίτες» με πολιτικά και κουκούλες, εγχέονται υπηρεσιακά στα σοκάκια της Αθήνας για να ρουφιανέψουν και να δείρουν, ξανά η «Ευρωπαϊκή Ελλάδα» πρωτοστατεί σε διεθνείς καταγγελίες για βία στα αστυνομικά τμήματα.

Μόνο που σήμερα έχουμε ν’ αντιμετωπίσουμε και μια διεθνή οικονομική κρίση και τις πολιτικές αντιμετώπισής της. Σ’ αντίθεση με τις τοτινές συνθήκες διεθνούς ευημερίας. Σήμερα κατακτήσεις των εργαζομένων, που σηματοδοτούσαν την ύπαρξη ενός στοιχειώδους κοινωνικού κράτους, τίθενται σε ευθεία αμφισβήτηση. Το υγειονομικό σύστημα καταρρέει ακριβώς την ώρα που τα προβλήματα του πληθυσμού παίρνουν εκρηκτικές διαστάσεις, το εκπαιδευτικό σύστημα αποδιοργανώνεται ακριβώς την ώρα που παιδιά περιφέρονται υποσιτισμένα σε άθλια σχολικά προαύλια αλλά και σε άθλια σοκάκια, η περικοπή προνοιακών επιδομάτων καταδικάζει ευάλωτες κοινωνικές ομάδες σε οριστικό αποκλεισμό.

Οι εργασιακές σχέσεις έχουν γίνει ο καθημερινός εφιάλτης γι όσους ακόμα εργάζονται, ενώ οι ασταμάτητες φορολογικές επιδρομές έρχονται να αρπάξουν και το τελευταίο ευρώ από τις τσέπες μας προκειμένου να είναι σίγουρα άδειες, για να μπορέσουν τα ταμεία των «μηχανισμών διάσωσης» και των τραπεζών να είναι σίγουρα γεμάτα.

Δεν θα τους κάνουμε, όμως, την χάρη. Το «αιφνιδιαστικό», το «απροσδόκητο» ρήγμα, που κατάφερε ο εξεγερμένος λαός μέσα κι έξω απ’ το Πολυτεχνείο το 1973, μάς δείχνει ότι όπου αρχίζει η παρακμή, ο φόβος, η παραίτηση, εκεί οργανώνονται οι πιο αποφασιστικοί αγώνες αντίστασης και ανατροπής.

Συνεχίζουμε αποφασιστικά και απαιτούμε:

• Άμεση κατάργηση των Μνημονίων και των Εφαρμοστικών Νόμων. Να μη γίνει το χρέος θηλιά για τον Λαό. Η Ζωή και η Αξιοπρέπεια του Λαού δεν παζαρεύονται. Η σκληρή λιτότητα δήθεν για την «σωτηρία της Πατρίδας» είναι ένα εφεύρημα υποδούλωσης. Υπάρχουν ιστορικά διεθνείς νομικές και πολιτικές δυνατότητες προκειμένου να μην χρησιμοποιείται το χρέος ως μοχλός σχεδιασμένης οικονομικής ύφεσης, διάλυσης των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων, περιθωριοποίησης της νεολαίας.
• Καμιά ανοχή σ’ αυτήν και όποιαν άλλη κυβέρνηση αποφασίσει να θυσιάσει τον ελληνικό λαό για να παραμείνουν η διεθνής και η ελληνική οικονομική ολιγαρχία στην ασφάλεια των μονοδρόμων, προκειμένου να πλουτίζουν σε βάρος δικό μας και άλλων Λαών.
• Να κατακτήσουμε αυτά που μας στερούν εδώ κι αιώνες: Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία.

Όλες και όλοι στις Πορείες τιμής της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου της 17ης Νοέμβρη

Το Δ.Σ. του Σωματείου