Οι ανασφάλιστοι και άποροι δεν θα γίνονται δεκτοί στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο

πηγή

Λήξη της κατάληψης αποφάσισε η Γενική Συνέλευση των εργαζόμενων στο υπουργείο Υγείας

από το Αριστοτέλους 17 

Η Γενική Συνέλευση των εργαζομένων στο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης αποφάσισε σήμερα τη λήξη των κινητοποιήσεων και συγκεκριμένα της κατάληψης του κτηρίου της Κεντρικής Υπηρεσίας στην Αριστοτέλους 17.

Η πλειοψηφία των παρευρισκόμενων υπαλλήλων και διευθυντών υπερψήφισε (περ. 115 ψήφοι) την πρόταση του Διοικητικού Συμβουλίου για Γενική Συνέλευση αύριο, Πέμπτη 1/3/2012, με ανοικτό το Υπουργείο, προκειμένου οι εργαζόμενοι να έχουν την ευκαιρία να συλλογιστούν τις ευθύνες τους και την περαιτέρω πορεία τους.

Η έτερη πρόταση, που έλαβε περίπου 85 ψήφους, περιελάμβανε 48ωρη απεργία, Πέμπτη και Παρασκευή.

Σε επίσχεση εργασίας προχωρούν οι ειδικευόμενοι γιατροί του Γενικού Νοσοκομείου Πατησίων

αναδημοσίευση από το epitropesdiodiastop

Σε επίσχεση εργασίας προχωρούν οι ειδικευόμενοι γιατροί του Γενικού Νοσοκομείου Πατησίων μετά από μαζική συνέλευση.
Οι ειδικευόμενοι γιατροί διεκδικούν τις δεδουλευμένες εφημερίες τους, τις οποίες ο Λοβέρδος έχει να τους καταβάλει από το Νοέμβριο του 2011.
Οι ειδικευόμενοι γιατροί αποφάσισαν να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους μέχρι να τους καταβληθούν τα δεδουλευμένα και δεν πείθονται από οποιαδήποτε διαβεβαίωση του υπουργού.
Οι εργαζόμενοι του Γ.Ν Πατησίων βρίσκονται στο σύνολό τους σε δυναμικές κινητοποιήσεις εδώ και αρκετούς μήνες κόντρα στην κυβέρνηση της τρόικα και του μνημονίου που προσπαθεί να κλείσει το νοσοκομείο αδιαφορώντας για το πλήθος των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής που θα μείνουν χωρίς υγειονομική κάλυψη.
Ο αγώνας είναι διαρκείας και θα είναι μέχρι την τελική νίκη.
Δε θα αφήσουμε κανένα να παίζει με τη δημόσια δωρεάν υγεία, δε θα αφήσουμε κανένα να παίζει με την εργασία μας και τη ζωή μας.
Ας ενωθούν όλα τα ρυάκια αντίστασης σε ένα ορμητικό ποτάμι ανατροπής!

“Θα κλείσουν οι κοινοτικές δομές και θα επιστρέψουν οι ασθενείς στα ιδρύματα”

αναδημοσίευση από το psi-action  

“Θα κλείσουν οι κοινοτικές δομές και θα επιστρέψουν οι ασθενείς στα ιδρύματα”

 

Οι περικοπές στη χρηματοδότηση των φορέων ψυχικής υγείας (μη-κερδοσκοπικού χαρακτήρα ΝΠΙΔ) που λειτουργούν κοινοτικές δομές (Μονάδες Ψυχικής Υγείας και Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης) δεν είναι κάτι καινούργιο. Από το 2006, δηλαδή αρκετά χρόνια πριν από την οικονομική κρίση και το μνημόνιο, οι αντοχές των εργαζομένων στην ψυχική υγεία δοκιμάζονται καθημερινά.

Οι πολύμηνες καθυστερήσεις στην καταβολή μισθών, οι συχνές αλλαγές στο προσωπικό, λόγω παραιτήσεων όσων “δεν άντεχαν” ή απολύσεων όσων “περίσσευαν”, αποτελούν μέρος της εργασιακής μας πραγματικότητας εδώ και χρόνια. Αν προσθέσουμε τη δυσκολία κάλυψης των βασικών λειτουργικών εξόδων (ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, τρόφιμα, συντήρηση χώρων κα), τις αναγκαστικές περικοπές των δραστηριοτήτων των φιλοξενούμενων / ψυχικά ασθενών, την αδυναμία προγραμματισμού αποκαταταστασιακών προγραμμάτων, μπορεί εύκολα να κατανοήσει κάποιος γιατί οι δομές αυτές μετατρέπονται αργά και σταθερά από χώροι έκφρασης, δημιουργικότητας και ζωντάνιας σε χώρους σιωπής, απόγνωσης και μιζέριας.

Στους χώρους αυτούς, απελπισμένοι και εξουθενωμένοι εργαζόμενοι καλούνται να δώσουν ελπίδα και νόημα στη ζωή ανθρώπων με ψυχοκοινωνικά προβλήματα που έζησαν είκοσι ή τριάντα χρόνια στα ελληνικά ιδρύματα, στις γνωστές αποθήκες ανθρώπων. Εργαζόμενοι που δεν γνωρίζουν αν αύριο θα έχουν δουλειά ή αν θα υπάρχει ο ξενώνας ή το οικοτροφείο που εργάζονται καλούνται να προσφέρουν ασφάλεια και προοπτική στους ενοίκους των δομών. Εργαζόμενοι που χάνουν καθημερινά τα δικαιώματά τους καλούνται να υποστηρίξουν τα δικαιώματα των ασθενών τους. Και ο παραλογισμός δεν έχει τέλος...

Γνωρίζουμε ότι για τις εκάστοτε κυβερνήσεις οι κοινοτικές δομές είναι ένα “βάρος”. Εξάλλου, ποτέ δεν τις ήθελαν. Υποχρεώθηκαν να τις ανοίξουν μετά το “σκάνδαλο της Λέρου”, όταν αποκαλύφθηκαν οι μεσαιωνικές συνθήκες διαβίωσης των ψυχικά ασθενών στα ιδρύματα, και έκτοτε υποχρεώνονται από την Ε.Ε., που διέθεσε αρκετά χρήματα για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση, να τις συντηρούν.

Να τις συντηρούν υποχρεώνονται και οι διοικήσεις των φορέων. Και γι αυτές έχουν γίνει “βάρος” οι κοινοτικές δομές, αφού η ασυνέπεια των κυβερνήσεων τις αναγκάζει να χρωστούν τεράστια χρηματικά ποσά σε εργαζόμενους, προμηθευτές, ιδιοκτήτες ακινήτων, ΙΚΑ κτλ.

Για τους εργαζόμενους δεν είναι “βάρος”. Είναι ο χώρος εργασίας τους, το “σπίτι” των ανθρώπων που φροντίζουν και υποστηρίζουν, το αποτέλεσμα των επίπονων και πολυετών προσπαθειών τους.

Και εδώ αρχίζει να περιπλέκεται το θέμα. Δεν θέλουμε να κλείσουν οι δομές, λέει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου, δεν θέλουμε να κλείσουν οι δομές, λένε και οι διοικήσεις των φορέων. Αλλά ούτε οι μεν ούτε οι δε μπορούν να κάνουν κάτι. Ποιοι μπορούν; Οι εργαζόμενοι. Μόνο με τις θυσίες και την ανοχή των εργαζομένων δεν θα κλείσουν οι δομές! Ξεκίνησαν, λοιπόν, οι καθυστερήσεις στους μισθούς, μετά οι μειώσεις στον αριθμό του προσωπικού και, αναπόφευκτα, ήρθε η πτώση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών. Κάθε παράπονο, δυσαρέσκεια, διαμαρτυρία είχε πλέον απάντηση: “Προτιμάτε να κλείσουν οι κοινοτικές δομές και να επιστρέψουν οι ασθενείς στα ιδρύματα;”

Ο συναισθηματικός εκβιασμός απέδωσε για τέσσερα – πέντε χρόνια. Οι κοινοτικές δομές δεν έκλεισαν και οι ασθενείς δεν επέστρεψαν στα ιδρύματα. Μπορεί πολλές δομές να άρχισαν να μετατρέπονται σε ιδρύματα, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα.

Κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα και ήρθαν ακόμα πιο δύσκολες μέρες. Οι μέχρι τώρα θυσίες των εργαζομένων δεν ήταν αρκετές. Τώρα χρειάζονται και άλλα μέτρα. Ανακοινώθηκαν απολύσεις, μετατροπές συμβάσεων, μειώσεις μισθών. Αν αντέχεις να εργάζεσαι απλήρωτος για έξι μήνες -και δεν έχεις παραιτηθεί ή απολυθεί- τότε μπορείς να εργάζεσαι με τα μισά χρήματα και πιο εντατικά (για να κλείνεις τις τρύπες που δημιουργούνται από τη μείωση προσωπικού). Και αν αντέξεις να εργάζεσαι περισσότερο με τα μισά χρήματα, τότε ίσως στο μέλλον να μπορείς να ζήσεις και χωρίς δουλειά.

Όμως, φαίνεται ότι ούτε αυτά τα μέτρα αρκούν. Και τι άλλο να περικόψουν “για να μην κλείσουν οι κοινοτικές δομές και επιστρέψουν οι ασθενείς στα ιδρύματα”;

Την απάντηση έδωσε ο ευφάνταστος υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος αποφάσισε να παρακρατείται μέρος των πενιχρών επιδομάτων και αναπηρικών συντάξεων των ασθενών είτε αυτοί φιλοξενούνται σε κοινοτικές δομές είτε περιθάλπονται σε ιδρύματα. Δεν έκανε διακρίσεις ο υπουργός: Ο ψυχικά ασθενής δεν χρειάζεται χρήματα ούτε στην κοινότητα ούτε στο ίδρυμα! Και επειδή οι μόνοι που πλήττονται από την απόφαση είναι οι ίδιοι οι ψυχικά ασθενείς, όπως αναμενόταν, δεν υπήρξαν αντιδράσεις.

Όχι μόνο δεν υπήρξαν αντιδράσεις, αλλά κάποιοι φορείς ΝΠΙΔ βιάστηκαν να “επεκτείνουν” την απόφαση Λοβέρδου στις δομές τους -και ας ισχύει προς το παρόν μόνο για τα ΝΠΔΔ. Βέβαια, είναι σίγουρο ότι το υπουργείο Υγείας δεν θα τους απογοητεύσει. Σύντομα οι άνθρωποι που έπαιρναν ένα μικρό επίδομα ή σύνταξη και μέχρι τώρα το διέθεταν για προσωπικά τους είδη και ανάγκες (ένα ρούχο ή ένα ζευγάρι παπούτσια, μια εκπαιδευτική ή θεραπευτική δραστηριότητα, μια έξοδος για έναν καφέ κτλ) θα είναι υποχρεωμένοι να το δώσουν “για να μην επιστρέψουν στα ιδρύματα”.

Τελικά, κάτι πήγε ανάποδα. Καταφέραμε να μετατρέψουμε την προσπάθεια για την ψυχοκοινωνική αποκατάσταση των ψυχικά ασθενών σε προσπάθεια επιβίωσης των δομών. Όχι της λειτουργίας των δομών, αλλά των κτηρίων. “Να μην κλείσουν οι κοινοτικές δομές”, αυτή είναι η αγωνία μας. “Να μην επιστρέψουν οι ασθενείς στα ιδρύματα”. Τι και αν σε λίγο δε θα μπορούμε να τους προσφέρουμε τίποτα περισσότερο από ένα πιάτο φαγητό και την ημερήσια δόση φαρμάκων; Τι και αν στο τέλος θα τους μείνει ένα κρεβάτι και ένας τοίχος για να κοιτάζουν;

Ξεχάσαμε ποια είναι η δουλειά μας. Ξεχάσαμε γιατί βγήκαν αυτοί οι άνθρωποι από τα ιδρύματα. Ξεχάσαμε και την ιστορία τους. Ήταν οι άνθρωποι χωρίς φωνή, χωρίς δικαιώματα. Τώρα που χάσαμε και εμείς τη φωνή μας και τα δικαιώματά μας δυσκολευόμαστε να διαχωρίσουμε τις ανάγκες τους από τις ανάγκες μας: “Κόψαμε και εμείς τον καφέ, ας τον κόψουν και αυτοί”, “Δεν μπορούμε να ψυχαγωγηθούμε εμείς, ας μην ψυχαγωγηθούν και αυτοί”. Εμείς και αυτοί. Αντί να διεκδικήσουμε μαζί τα δικαιώματά μας, θυσιάζουμε και αυτά μας απέμειναν “για να μην κλείσουν οι κοινοτικές δομές”. Έχουμε αναλάβει το ρόλο του κράτους, του υπουργείου Υγείας, των φορέων και χάσαμε το δικό μας.

Την απειλή ότι “θα κλείσουν οι κοινοτικές δομές και θα επιστρέψουν οι ασθενείς στα ιδρύματα” την ακούμε στους χώρους εργασίας μας όσο συχνά ακούμε από τα ΜΜΕ ότι “θα επιστρέψουμε στη δραχμή”. Αφού τελευταία σκέφτομαι πως αν συμβεί το ένα, σίγουρα θα συμβεί και το άλλο.

*Φωτογραφία: “So called cure” by HanKai (deviantart.com)

  

Ιδιωτικοποιημένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία

αναδημοσίευση από το Αριστοτέλους 17

 

Ιδιωτικοποιημένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία

 

του Αντώνη Γαλανόπουλου, από το Unfollow.

Στις 13 Φεβρουαρίου, ο Ανδρέας Λοβέρδος, πολιτικός του εκσυγχρονισμού και εσχάτως της ανόρθωσης, έδωσε το τηλεοπτικό παρόν στην εκπομπή του Γιώργου Αυτιά, του δημοσιογράφου που προσωποποιεί τον κακώς εννοούμενο λαϊκισμό στην ενημέρωση, όπου πρότεινε «την απεξάρτηση της αποζημίωσης του έλληνα βουλευτή από το κρατικό προϋπολογισμό». Απαντάει ο Αντώνης Γαλανόπουλος.

Η συνέντευξη του υπουργού Υγείας δεν θα με απασχολούσε εάν δεν άκουγα στη ραδιοφωνική Ελληνοφρένεια ένα απόσπασμα, στο οποίο ο Α. Λοβέρδος μιλά για την απεξάρτηση του μισθού των βουλευτών από τον κρατικό προϋπολογισμό. Μου δημιούργησε τέτοιο σοκ η κυνικότητα της δήλωσης που αμέσως έκανα μια σχετική αναζήτηση στο διαδίκτυο. Η δήλωση δεν αναφερόταν  πουθενά. Ούτε σε ένα μεγάλο ειδησεογραφικό site, ούτε σε ένα blog. Αναγκαστικά κατέφυγα στην προσωπική ιστοσελίδα του υπουργού, όπου εξαντλώντας όλα τα αποθέματα μαζοχισμού, παρακολούθησα όλη την συνέντευξη, μέχρι να φτάσω στο επίμαχο σημείο.

«Το είχα συμπεριλάβει στις προτάσεις για το ασφαλιστικό το 2010 αλλά δεν υπήρχε τότε διάθεση να ψηφιστεί. Νομίζω τώρα είναι αναπόφευκτο, θα ψηφιστεί. Στη πρόταση μου, τώρα, που θα κάνω την επόμενη εβδομάδα, απεξαρτώ, προτείνω την απεξάρτηση της αποζημίωσης του έλληνα βουλευτή από το κρατικό προϋπολογισμό. Δηλαδή προτείνω όποιος θέλει να πληρώνεται από το κράτος, από τη βουλή να πληρώνεται αλλά όποιος δεν θέλει -εγώ δεν θα θέλω- ο χρηματοδότης του να είναι ιδιώτης και γνωστός. Δηλαδή, να πω εγώ, κύριοι, δεν θέλω τα λεφτά σας, θέλω μόνος μου να αναζητώ ανθρώπους οι οποίοι πιστεύουν ότι είμαι χρήσιμος, αυτοί να με χρηματοδοτούν κι εσείς να ξέρετε ποιοί είναι αυτοί. Το σύστημα το αμερικάνικο. Θα το παλέψω για να περάσει.»

Ο Γιώργος Αυτιάς προφανώς εκστασιάζεται από τη πρόταση είτε γιατί δεν κατάλαβε τι ακριβώς είπε ο υπουργός είτε γιατί υπέθεσε ότι ο δεύτερος μεγαλομέτοχος του ΣΚΑΪ και πρόεδρος του Ολυμπιακού θα εκτιμούσε τα φανατικά ολυμπιακά αισθήματα του Ανδρέα Λοβέρδου και θα γινόταν ο προσωπικός του χορηγός.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης μάς λέει ότι έχει ξαναπροτείνει τη συγκεκριμένη ρύθμιση πριν από μια διετία. Χωρίς πάλι να λάβει την απαραίτητη προσοχή από τα Μ.Μ.Ε.  Στο τέλος της δήλωσής του βαφτίζει τη πρόταση του «το αμερικάνικο σύστημα». Φαντάζομαι δεν θα σας εκπλήξω αν σας πω ότι αυτό είναι ένα ακόμα καταφανές ψεύδος. Το «αμερικάνικο σύστημα» αφορά στη χρηματοδότηση των κομμάτων,  και κυρίως στη χρηματοδότηση της καμπάνιας των υποψηφίων, και όχι στην αμοιβή των Γερουσιαστών. Σύμφωνα με το usgovinfo.about.com, ο μισθός των αμερικανών γερουσιαστών ανέρχεται σε 174.000 δολάρια και αποτελεί πηγή δυσφορίας για τους φορολογούμενους. Επομένως, ο Ανδρέας Λοβέρδος επιχειρεί για δεύτερη φορά σε τρία χρόνια να περάσει μια ρύθμιση για την αμοιβή των βουλευτών καθαρά προσωπικής του έμπνευσης, η οποία  δεν εφαρμόζεται πουθενά αλλού διεθνώς.

Το επαναλαμβάνω για να αποφύγουμε τις παρεξηγήσεις. Δεν μιλάμε για τη χρηματοδότηση των κομμάτων αλλά για την χρηματοδότηση των εκλεγμένων βουλευτών και των υπουργών. Ο Ανδρέας Λοβέρδος προτείνει με απλά λόγια τη νομιμοποίηση της μίζας, την δια νόμου μετατροπή των βουλευτών σε αχυρανθρώπους οικονομικών συμφερόντων. Αυτή είναι η νεωτερική πρόταση Λοβέρδου στη χώρα όπου κανένας πολιτικός δεν έχει καταδικαστεί για τα σκάνδαλα της Siemens και του Βατοπεδίου, όπου οι δύο τελευταίοι υπουργοί Οικονομικών έχουν δεχθεί κριτική για τις αποφάσεις τους στη περίπτωση των οφειλών του Γ. Ραπτόπουλου της EXPRESS SERVICE  και  στο σκάνδαλο της Proton Bank του Λ. Λαυρεντιάδη, αντίστοιχα.   Στη χώρα όπου όταν συγκεκριμένοι βουλευτές αποφασίσουν να δράσουν (από μια επιστολή εώς μια ανεξαρτητοποίηση), όλοι κοιτούν προς το πραγματικό τους αφεντικό, έναν ισχυρό αλλά χρεωμένο δημοσιογραφικό οργανισμό…

Εντυπωσιάζει, ακόμη, η φράση του υπουργού «τώρα είναι αναπόφευκτο, θα ψηφιστεί».  Έχει πλήρη συνείδηση ότι για να προωθήσει τη πρόταση του θα πατήσει στην λαϊκή απόγνωση, θα εκμεταλλευτεί τον θυμό που προκαλούν στον λαό τα βουλευτικά προνόμια. Ξέρει ότι η «απεξάρτηση από τον κρατικό προϋπολογισμό» θα ακουστεί «γλυκιά» στα αυτιά των πολιτών, όπως ακούστηκε και στα αυτιά του δημοσιογράφου των κατατρεγμένων, Γιώργου Αυτιά.

Η ρύθμιση αυτή θα θεσπίσει κι επίσημα τη διάκριση ανάμεσα σε αυτόν που δίνει στον βουλευτή την εξουσία (η εκλογή μέσω της ψήφου) και σε αυτόν που δίνει στο βουλευτή τις διαταγές, τα κελεύσματα (η εξάρτηση μέσω της χρηματοδότησης).  Φανταστείτε μικρές αγορασμένες κοινοβουλευτικές ομάδες, σκεφτείτε τι αποφάσεις θα παίρνουν Υπουργοί Άμυνας, Υγείας, Παιδείας, Μεταφορών, Ανάπτυξης, αν έχουν νόμιμους χορηγούς – έχοντας δει τι κάνουν με το φόβο της παράνομης μίζας.  Το μόνο κέρδος θα είναι ότι ενώ τώρα αναρωτιέσαι ποια συμφέροντα εξυπηρετούν οι πολιτικοί με τις αποφάσεις τους, τότε θα το ξέρεις  από πριν και με ακρίβεια.

Το διακύβευμα είναι η αυτονομία της πολιτικής από τα εξωθεσμικά κέντρα, η λογοδοσία των πολιτικών στους ψηφοφόρους τους, η εξασφάλιση της αποκλειστικής σύνδεση της λαϊκής εντολής με το παραγόμενο κυβερνητικό έργο. Φυσικά κι όλα αυτά δεν εξαρτώνται αποκλειστικά από τον τρόπο μισθοδοσίας των βουλευτών και των υπουργών αλλά η κυνικά απροκάλυπτη πρόταση Λοβέρδου δείχνει την κατεύθυνση: ο στόχος τους είναι ο περιορισμός της λαϊκής εξουσίας που ελέγχει τη δράση τους. Θέλουν να αποσυνδέσουν την ψήφο από τις μετέπειτα επιλογές τους, θέλουν να είναι ανεξέλεγκτοι.

Επομένως, είναι επιτακτική ανάγκη και υποχρέωση να πιέσουμε και να επιβάλουμε την εισαγωγή τόσο μέτρων ενίσχυσης της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, όπως η  τροποποίηση του ρόλου του βουλευτή και η επαναφορά της απλής αναλογικής, όσο και δομών άμεσης δημοκρατίας στο πολιτικό σύστημα, όπως  η δυνατότητα πρόκλησης από τα κάτω δημοψηφίσματος, οι νομοθετικές πρωτοβουλίες των πολιτών κι η αρχή της ανακλητότητας.

Συνεχίζουν την κατάληψη οι εργαζόμενοι του υπουργείου Υγείας - Γενική Συνέλευση την Τετάρτη 29/02

από το Αριστοτέλους 17 

Κατά τη Γενική Συνέλευση – επεισοδιακή, όπως πάντα…- της Παρασκευής 24 Φεβρουαρίου 2012, οι εργαζόμενοι του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης αποφάσισαν, με ψήφους… πολλές υπέρ και 26 κατά, τη συνέχιση των κινητοποιήσεων και συγκεκριμένα:

Κατάληψη Τρίτη 28/2/2012 και Τετάρτη 29/2/2012, οπότε και ψηφίζεται στη Βουλή το νομοσχέδιο για την υγεία και 

Γενική Συνέλευση την Τετάρτη 29/2/2012.

Βάσει της απόφασης της Γ.Σ. θα οργανωθούν, στα πλαίσια της κατάληψης, ομάδες εργασίας υπηρεσιακών παραγόντων που θα επεξεργαστούν τα υπό συζήτηση θέματα.

Οι βασικές αρχές του ψηφίσματος της Γενικής Συνέλευσης: 

αντιτίθενται στη μεταφορά της Γενικής Διεύθυνσης Πρόνοιας του Υπουργείου στο Υπουργείο Εργασίας, που ως αποτέλεσμα θα έχει τον κίνδυνο απόλυσης των συναδέλφων που μεταφέρονται 

και αυτών που εργάζονται στους εποπτευόμενους φορείς, 

καθώς και την εκποίηση της τεράστιας περιουσίας της πρόνοιας,

και απαιτούν την ανάκληση όλων των επαχθών μέτρων – οικονομικών, εργασιακών, κοινωνικών.

Η πρώτη ιδιωτικοποίηση νοσοκομείου του ΕΣΥ, μέσω του κατεπείγοντος!

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ Γ.Ν.Α. «ΚΟΡΓΙΑΛΕΝΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΕΙΟ – ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ»

Η πρώτη ιδιωτικοποίηση νοσοκομείου του ΕΣΥ, μέσω του κατεπείγοντος!

Με μια αιφνιδιαστική και πραξικοπηματική διάταξη περνάει την Τετάρτη 29/2/2012, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος στον Εφαρμοστικό Νόμο για την Υγεία, η εφαρμογή της πρώτης ιδιωτικοποίησης δημόσιου νοσοκομείου του ΕΣΥ.

Με το προτεινόμενο άρθρο 33 του Σχεδίου Νόμου, επιχειρείται η συνένωση του δημόσιου Γενικού Νοσοκομείου «Κοργιαλένειο Μπενάκειο – Ερυθρός Σταυρός» με το Ιδιωτικού Δικαίου ίδρυμα «Ερρίκος Ντυνάν», κάτω από μία ενιαία διοίκηση, η οποία θα ορίζεται αποκλειστικά από το σωματείο «Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός».

Με τη σκανδαλώδη αυτή διάταξη, ανοίγει ο δρόμος του διοικητικού και επιχειρησιακού ελέγχου των δημόσιων νοσοκομείων του ΕΣΥ από τα ιδιωτικά συμφέροντα.

Συγκεκριμένα, μέσω αυτής της συνένωσης, από τη μια πλευρά, το Δημόσιο αναλαμβάνει την ενίσχυση και τη χρηματοδότηση των ιδιωτικών νοσοκομείων (εν προκειμένω το τεράστιο χρέος εκατοντάδων εκατομμυρίων του «Ερρίκος Ντυνάν») και από την άλλη πλευρά, συντελείται η απώλεια δημόσιων περιουσιακών στοιχείων και δημόσιων επενδύσεων. Η συνένωση καταργεί άμεσα τον δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της υγείας, αίρει τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων και αποτελεί βόμβα στα θεμέλια του ΕΣΥ.

Οι δεκαπέντε μέρες που το Υπουργείο Υγείας έγινε όντως Υπουργείο Αλληλεγγύης

Οι δεκαπέντε μέρες που το Υπουργείο Υγείας έγινε όντως Υπουργείο Αλληλεγγύης

αναδημοσίευση από τα Ενθέματα της Αυγής 

του Απόστολου Σαμπαζιώτη

Οι εργαζόμενοι στην ψυχική υγεία και την ειδική αγωγή από το 2005 ζούμε με όρους «μνημονίου»: οι δομές ειδικής αγωγής και αποασυλοποίησης –ξενώνες, οικοτροφεία, κέντρα ημέρας κλπ.–  υποχρηματοδοτούνται συστηματικά, μισθοί και λειτουργικά έξοδα καθυστερούν μήνες, με αποτέλεσμα κατά καιρούς να βρισκόμαστε σε κινητοποιήσεις.

Το καλοκαίρι του 2011, το Μεσοπρόθεσμο έδωσε τη χαριστική βολή: το Υπουργείο Οικονομικών σταματούσε τη χρηματοδότηση των δομών ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης, εν μέσω εκτέλεσης του προϋπολογισμού. Σωματεία και εργαζόμενοι, μαζί με συναδέλφους της αντιμετώπισης της εξάρτησης, οργανώσαμε τότε μαζικές κινητοποιήσεις και πετύχαμε τη συνέχιση της χρηματοδότησης μέχρι περίπου τα τέλη της χρονιάς. Σύντομα ξαναβρεθήκαμε μπροστά στην απόφαση μείωσης του προϋπολογισμού του 2012 κατά 55%, πράγμα που σήμαινε την κατάρρευση των υπηρεσιών και της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης, το κλείσιμο δομών και ξενώνων, την εγκατάλειψη παιδιών, εφήβων και ενηλίκων στους οποίους παρέχουμε υπηρεσίες, τη δημιουργία ασύλων, και την ανεργία για τους εργαζόμενους. Ήδη οι εργασιακές συνθήκες έχουν επιδεινωθεί σημαντικά: ανασφάλεια, απολύσεις, μη ανανεώσεις συμβάσεων, αλλαγές συμβάσεων από οκτάωρο σε τετράωρο. Έτσι, την Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου οργανώσαμε κινητοποίηση και διαμαρτυρία στο υπουργείο Υγείας.

Με μια αυθόρμητη κίνηση, αποφασίσαμε να παραμείνουμε στο Υπουργείο διεκδικώντας τα αυτονόητα για την ψυχική υγεία και την ειδική αγωγή. Η εμπειρία του αγώνα του Σεπτέμβρη, τα αδιέξοδα της δουλειάς μας και η ανθρωπιστική κρίση που ζούμε αρκούσαν για να μας πείσουν. Έτσι, περνούσαμε τις μέρες και τις νύχτες μας στο ισόγειο του υπουργείου: ορίσαμε βάρδιες, ανταλλάσσαμε ιδέες, μιλούσαμε για τις αλλαγές γύρω μας, την καθημερινότητα στους χώρους εργασίας, τη ματαίωση και τον ενθουσιασμό μας, συναντιόμασταν στις συνελεύσεις. Αρχίσαμε να φέρνουμε φαγητά στην κατάληψη, να παίζουμε μουσική και να τραγουδάμε: μετά από καιρό κοινών συναντήσεων, τώρα πια συνδεόμασταν ουσιαστικά! Την Κυριακή 12 Φλεβάρη, την ημέρα της άγριας καταστολής και ψήφισης του Μνημονίου 2, αυτό που κατακτούσαμε με την παρουσία μας στην κατάληψη μας ανακούφισε από το συνηθισμένο συναίσθημα της ήττας μετά από κάθε διαδήλωση.

Παρά το ότι μέρα με τη μέρα αυτοί που καταφέρναμε να εντάξουμε την κατάληψη στην καθημερινότητά μας δεν ήμασταν όσοι στην αρχή, καθημερινά κατέφθαναν μηνύματα συμπαράστασης, δημοσιογράφοι από την Ελλάδα και άλλες χώρες, ψηφίσματα από σωματεία και εργαζόμενους από την υγεία και αλλού. Έτσι, αποφασίσαμε να επιδιώξουμε το συντονισμό όσων χώρων της υγείας πλήττονται από την πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικας, με στόχο τη δημιουργία Πανυγειονομικού Συντονιστικού. Η συσπείρωση ανθρώπων από διαφορετικούς χώρους στις συνελεύσεις έδειξε ότι η ανάγκη αυτή δεν ήταν μόνο δική μας: συνάδελφοι από την αντιμετώπιση της εξάρτησης, νοσοκομεία, υπουργεία, συνάνθρωποί μας που λαμβάνουν τις υπηρεσίες μας και εκπρόσωποι των οικογενειών τους ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας. Η αίσθηση ότι δεν είμαστε πια μόνοι ήταν διάχυτη. Την Πέμπτη 23 του Φλεβάρη, σε μια πανηγυρική Συνέλευση, ύστερα από πορεία διαμαρτυρίας στη Βουλή και τη ΓΣΕΕ, αποφασίσαμε να λήξουμε τη κατάληψη και να συνεχίσουμε τον αγώνα μας στους δρόμους, στους χώρους δουλειάς μας, στα σωματεία, στο Πανυγειονομικό Συντονιστικό. Δυο βδομάδες μετά, ο σκοπός της κατάληψης είχε δικαιωθεί: δημιουργήσαμε ένα δημόσιο χώρο, όπου συναντηθήκαμε εργαζόμενοι και απολυμένοι από αρκετούς χώρους με όπλο την ελπίδα ότι μπορούμε να αλλάξουμε κάτι.

Αυτές τις δύο εβδομάδες καταφέραμε να δώσουμε το δικό μας νόημα στο πώς στεκόμαστε απέναντι στην κρίση, στις αποφάσεις που απαξιώνουν τη δημόσια υγεία, που υποβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής μας και τη δημοκρατία. Με το να απεγκλωβιστούμε από τη μοναξιά και το συναίσθημα του αβοήθητου μπροστά σε αποφάσεις που παίρνονται για εμάς χωρίς εμάς, νιώσαμε τη δύναμή μας. Το επόμενο βήμα είναι να μοιραστούμε και με άλλους συναδέλφους και συνανθρώπους μας αυτή μας την εμπειρία, να τη συμπεριλάβουμε στον τρόπο ζωής μας και στη δουλειά μας. Άλλωστε, είμαστε ό,τι κάνουμε για να αλλάξουμε αυτό που είμαστε.

O Απόστολος Σαμπαζιώτης είναι ψυχολόγος

Η κατάληψη έληξε, ο αγώνας συνεχίζεται

αναδημοσίευση από το ΠΡΙΝ

της Άννας Γαϊτανίδου

Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΛΗΞΕ, Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Κορυφώθηκαν οι κινητοποιήσεις των εργαζόμενων στην ψυχική υγεία - ειδική αγωγή που είχαν καταλάβει για 15 μέρες το Υπουργείο Υγείας με την 48ωρη απεργία Τετάρτη - Πέμπτη 22 – 23 Φεβρουαρίου. Στη 48ωρη απεργία καλούσαν και στήριζαν τα κλαδικά σωματεία ψυχικής υγείας ΣΕΨΑΕΚΟ και ειδικής αγωγής ΣΕΜΙΣΕΑ, τα σωματεία εργαζομένων στο  Περιβολάκι και την  ΠΕΨΑΕΕ, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή (ΠΟΜΕΕΑ), ο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΚΑΝΑ, το σωματείο εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης. τα σωματεία εργαζομένων στα νοσοκομεία Θριάσιο, Άγιος Σάββας, Αττικό, Γενικό Κρατικό Νίκαιας και Δαφνί, η Πενταμελής Επιτροπή ΕΙΝΑΠ του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής (ΨΝΑ), η ΟΕΝΓΕ (Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας), η ΠΟΕΔΗΝ, καθώς και οι εργαζόμενοι του Υπουργείου Υγείας που είχαν καταλάβει και αυτοί το Υπουργείο για 10 μέρες. Παράλληλα ψήφισμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης εξέδωσε το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων Βόνταφον – Πάναφον. 

Η 48ωρη απεργία κλιμακώθηκε με την πορεία της Πέμπτης 23 Φεβρουαρίου. Η πορεία, σύμφωνα με απόφαση της συνέλευσης της κατάληψης, πέρασε από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας, όπου οι εργαζόμενοι του πορεύτηκαν μαζί μας στο μεγαλύτερο κομμάτι της, πήγε στη βουλή, πέρασε από τη ΓΣΕΕ φωνάζοντας συνθήματα κατά του ξεπουλημένου γραφειοκρατικού συνδικαλισμού και κατέληξε στο υπουργείο, όπου πραγματοποιήθηκε συνέλευση του πανυγειονομικού συντονιστικού. Η πορεία ήταν ιδιαίτερα μαζική για τα δεδομένα του χώρου και είχε έντονο παλμό. Θλιβερή ήταν η παρουσία των δυνάμεων της ΠΟΕΔΗΝ και του ΠΑΜΕ, όπου αριθμώντας λιγότερους από 200 ανθρώπους μπήκαν στην κεφαλή της πορείας καπελώνοντας την κατάληψη, πορεύτηκαν μόνοι τους σε όλη τη διάρκεια της πορείας και παρέμειναν στη βουλή χωρίς να συμμετάσχουν στην συνέλευση.

Στη συνέλευση έγιναν πολλές τοποθετήσεις που εξέφραζαν την ανάγκη για συνέχιση του αγώνα και στήριξη του πανυγειονομικού συντονιστικού από όλες τις δυνάμεις των συμμετεχόντων, καθώς και το αγκάλιασμα του από τους εργαζόμενους σε δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομείων, σε φορείς  υγείας, περίθαλψης και πρόνοιας και τους ληπτών των υπηρεσιών υγείας -πρόνοιας και των οικογενειών τους. Ορίστηκε νέα συνέλευση του πανυγειονομικού συντονιστικού την Τρίτη 28 Φεβρουαρίου στις 17.00 μ.μ. στο αμφιθέατρο του νοσοκομείου Άγιος Σάββας, ενώ ψηφίστηκε η συμπόρευση του συντονιστικού με τα Πρωτοβάθμια Σωματεία. Η κατάληψη έληξε, καθώς ήταν κοινός τόπος ότι, όσο κι αν θέλαμε να συνεχιστεί, στο συντονιστικό εκφράζονταν διαφορετικές ταχύτητες κινητοποίησης, με τους εργαζομένους στα νοσοκομεία τώρα να δρομολογούν κινητοποιήσεις.

Η κατάληψη του υπουργείου ήταν η κορύφωση του συντονισμού και των κινητοποιήσεων των εργαζόμενων ψυχικής υγείας – ειδικής αγωγής από το Σεπτέμβριο, καθώς είναι απλήρωτοι για μήνες, απολύονται, οι μονάδες στις οποίες δουλεύουν υποχρηματοδοτούνται και οδηγούνται στο κλείσιμο, με αποτέλεσμα οι λήπτες των υπηρεσιών να μην μπορούν να λάβουν τις υπηρεσίες που χρειάζονται και να πρέπει να τις χρυσοπληρώσουν. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε ανακοίνωση της κατάληψης “Βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης στην Ελλάδα. Κυβέρνηση και υπουργείο Υγείας αρνούνται να στηρίξουν το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν Υγεία, στην Ψυχική Υγεία και Πρόνοια. Προτιμούν να πετάξουν κόσμο στο δρόμο, εργαζόμενους και λήπτες. Βάζουν λουκέτο σε δομές ψυχικής υγείας, σε ειδικά σχολεία, σε κέντρα ψυχικής υγείας, σε κλινικές και νοσοκομεία...Είμαστε απλήρωτοι για μήνες, πεινασμένοι, απελπισμένοι και έχουμε οργανωθεί χωρίς να έχουμε άλλη επιλογή για να σώσουμε τον εαυτό μας και τους ανθρώπους χωρίς φωνή που στηρίζουμε καθημερινά στη δουλειά μας”.

Οι καταληψίες έφυγαν από το υπουργείο με το κεφάλι ψηλά, καθώς η κατάληψη του υπουργείου αποτέλεσε σημείο αναφοράς και αγώνα για όλο το χώρο της Υγείας. Είναι πλέον κεκτημένο της κατάληψης η συνάντηση και συμπόρευση εργαζομένων σε διαφορετικούς χώρους εργασίας, η ενότητα και η κοινή δράση τους, καθώς πρέπει να είναι στρατηγική επιλογή της εργατικής τάξης να ξεπερνά στην πράξη όλους τους διαχωρισμούς που θέτει το καπιταλιστικό σύστημα και να ενοποιείται Κεκτημένο είναι επίσης η δημιουργία του πανυγειονομικού συντονιστικού, καθώς τα νοσοκομεία, οι φορείς υπηρεσιών ψυχικής υγείας και ειδικής αγωγής πρέπει να προστατέψουν τους λήπτες και την αναφαίρετη υποχρέωση του κράτους να παρέχει δημόσια, δωρεάν και καθολική υγεία – πρόνοια υψηλής ποιότητας σε όλους τους εργαζόμενους. Πρέπει ακόμα να δούμε με ποια εργαλεία θα τα καταφέρουμε. Η συστράτευση με τον ξεπουλημένο συνδικαλισμό και τις ρεφορμιστικές δυνάμεις δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα στους εργαζόμενους. Αντίθετα, πρέπει να δυναμώσουν τα κλαδικά σωματεία και ο συντονισμός από τα κάτω και τα αριστερά με την ισότιμη συμμετοχή εργαζόμενων, ληπτών των υπηρεσιών και γονέων, καθώς αυτή πρέπει να είναι στρατηγική επιλογή τους για την ανατροπή της λαίλαπας των μέτρων της κυβέρνησης, της τρόικας και του μνημονίου. 

Η κατάληψη του Υπουργείου Υγείας δείχνει το δρόμο σε όλους τους χώρους δουλειάς. Με μαζικές και συντονισμένες απεργίες και καταλήψεις διαρκείας μπορούμε να νικήσουμε!

Η «Βοήθεια στο Σπίτι» παραδίδεται στους ιδιώτες!

Δελτίο τύπου της Αυτόνομης Συνδικαλιστικής Κίνησης Εργαζόμενων στους ΟΤΑ (ΑΣΚ – ΟΤΑ):

Στους ιδιώτες και η «Βοήθεια στο Σπίτι» !

Με τροπολογία στον εφαρμοστικό νόμο ο «υπουργός ανεργίας» κ. Κουτρουμάνης καταργεί το πρόγραμμα βοήθεια στο σπίτι και δημιουργεί νέα δομή στο όνομα της εξασφάλισης της «μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του προγράμματος» !

Με την τροπολογία συνιστάται πλέον στη Γενική Διεύθυνση Ασφαλιστικών Υπηρεσιών του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Διεύθυνση με τίτλο «Διεύθυνση κατ’ οίκον Φροντίδας Συνταξιούχων».

Το ΙΚΑ – ΕΤΑΜ θα συνάπτει ειδικές συμβάσεις με παρόχους με τις οποίες αυτοί θα αναλαμβάνουν, έναντι καθορισμένης αμοιβής ανά ωφελούμενο, να παρέχουν υπηρεσίες κατ’ οίκον βοήθειας στους λήπτες του «επιδόματος αυξημένης κατ’ οίκον φροντίδας». Οι πάροχοι αυτοί θα δύνανται να είναι ή να ανήκουν σε:

- Επιχειρήσεις Δήμων ή επιχειρήσεις Περιφερειών ή σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου τα οποία όμως λόγω της μείωσης του προσωπικού και της απαγόρευσης των προσλήψεων, είναι σίγουρο πως θα αδυνατούν να αναλάβουν το πρόγραμμα.

- Σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου κερδοσκοπικού ή μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με σκοπό κοινωνικής φροντίδας ή υγείας !

- Σε αμιγώς ιδιωτικές επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν στο σκοπό τους την κοινωνική ανάπτυξη και την πρόνοια.

- Σε Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις Κοινωνικής Φροντίδας.

Ταυτόχρονα επιβάλουν από το Σεπτέμβρη του 2012 εισφορά – χαράτσι στους ασφαλισμένους για να χρηματοδοτηθεί το πρόγραμμα.

Αντί να ενισχύσουν θεσμικά –οικονομικά και τεχνικά τους Δήμους να αναπτύξουν το πρόγραμμα της βοήθειας στο σπίτι, αντί να μετατραπούν οι συμβάσεις των συναδέλφων που εργάζονται στο πρόγραμμα πολλά χρόνια σε αορίστου χρόνου, η κυβέρνηση δίνει το πρόγραμμα στους ιδιώτες.

Η ΚΕΔΕ έχει μεγάλη ευθύνη γιατί ενώ λέει ότι συντάσσεται στο πλευρό των εργαζομένων τόσα χρόνια δεν έχει πιέσει για την παγίωση αυτών των δομών και την εξασφάλιση των ήδη εργαζομένων οι οποίοι έχουν προσληφθεί όλοι με διαδικασίες ΑΣΕΠ και εργάζονται εδώ και δέκα χρόνια με ετήσιες διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου, κάτω από αντίξοες συνθήκες μένοντας απλήρωτοι για μήνες.

Στη δεδομένη στιγμή οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να είναι απλήρωτοι στη πλειοψηφία τουλάχιστον 5 μήνες.

Η υποβάθμιση των υπηρεσιών είναι αποκλειστικά δική τους ευθύνη αφού οι εργαζόμενοι δεν έχουν πλέον ούτε τα απαραίτητα υλικά για να εργαστούν, όπως νοσηλευτικό υλικό. αναλώσιμο υλικό, ανασφάλιστα αυτοκίνητα του βσσ , χωρίς βενζίνη κ.λπ .

Το Υπουργείο Εσωτερικών έχει τεράστια ευθύνη για την εργασιακή ανασφάλεια των εργαζομένων , αφού αρνείται να κάνει την νομοθετική ρύθμιση που ζητάνε για δημιουργία δ/νσεων κοινωνικών υπηρεσιών και ένταξη των  ήδη εργαζομένων  σε αυτές όπως προβλέπεται και από τον Καλλικράτη και προωθεί ανακύκλωση της εργασίας με πεντάμηνες συμβάσεις που θα τρέξουν στους Δήμους από Ιούνιο.

Το πρόγραμμα βοήθεια στο σπίτι είναι υπόθεση όλων των εργαζομένων και των εργαζομένων στους ΟΤΑ ειδικότερα.

Η ΑΣΚ ΟΤΑ καλεί την ομοσπονδία να αναλάβει πρωτοβουλίες για τον   συντονισμό των προσπαθειών για την αποτροπή της απαράδεκτης τροπολογίας Κουτρουμάνη.

Αυτό το έγκλημα δεν πρέπει να περάσει.

Σάββατο 25-2-2012

Α.Σ.Κ.- Ο.Τ.Α.

Σε 48ωρη απεργία οι Εργαζόμενοι του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας

ΣΥΛΛΟΓΟΣ  ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ  ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ  ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ

Ταχ. Διεύθ. : Σολωμού 60 & Πατησίων 104 32, Αθήνα ■ Τηλ.: 210 5281273-74 ■

Κιν.: 6972 303886 ■ Fax: 210 5226625 ■ Email: syllogosoek@oek.gr ■ URL:www.syoek.gr

Αρ. Πρωτ. : 51

Αθήνα, 25.02.2012

                                                                                                

                                                                                                Προς: Ομοσπονδίες και Πρωτοβάθμια

                                                                                                      Σωματεία Εργαζομένων στο

                                                                                                            Δημόσιο και τον Ιδιωτικό Τομέα

Δ Ε Λ Τ Ι Ο   Τ Υ Π Ο Υ

Σας καλούμε να στηρίξετε την 48ωρη απεργία που έχουν προκηρύξει οι Εργαζόμενοι του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας για την Τρίτη 28.02 και την Τετάρτη 29.02, απευθύνοντας αγωνιστικό χαιρετισμό συμπαράστασης εκ μέρους του Συλλόγου των Εργαζομένων σας, την Τρίτη 28.02 στις 10:00, στην Κεντρική Υπηρεσία του Ο.Ε.Κ. (Σολωμού και Πατησίων).

Σας ενημερώνουμε ότι στις 12:00 θα ακολουθήσει  πορεία προς το Υπουργείο Εργασίας.

Το Δ.Σ. του Συλλόγου Υπαλλήλων του Ο.Ε.Κ.

Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ Η ΑΡΧΗ - Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ Η ΑΡΧΗ - Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Οι εργαζόμενοι στην Ψυχική Υγεία και την Ειδική Αγωγή, ύστερα από 15 μέρες κατάληψης στο υπουργείο Υγείας, κορυφώσαμε τις κινητοποιήσεις μας με την  48ωρη απεργία Τετάρτη - Πέμπτη 22 – 23 Φεβρουαρίου. Στη 48ωρη απεργία καλούσαν και στήριζαν τα κλαδικά σωματεία ψυχικής υγείας ΣΕΨΑΕΚΟ και Εργαζομένων Ψυχαργώς Αττικής καθώς και το κλαδικό σωματείο ειδικής αγωγής ΣΕΜΙΣΕΑ, τα σωματεία εργαζομένων στο  Περιβολάκι και την  ΠΕΨΑΕΕ, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή (ΠΟΜΕΕΑ), ο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΚΑΝΑ, το σωματείο εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης. τα σωματεία εργαζομένων στα νοσοκομεία Θριάσιο, Άγιος Σάββας, Αττικό, Γενικό Κρατικό Νίκαιας και Δαφνί, η Πενταμελής Επιτροπή ΕΙΝΑΠ του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής (ΨΝΑ), η ΟΕΝΓΕ (Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας), οι εργαζόμενοι του Υπουργείου Υγείας, οι οποίοι επίσης βρίσκονταν σε κατάληψη του υπουργείου, καθώς και η ΠΟΕΔΗΝ, η οποία αν δεν είχαμε διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στις εξελίξεις που δρομολογούνται στο χώρο της υγείας δεν θα είχε μπει στη διαδικασία να καλέσει 24ωρη. Η πορεία κατευθύνθηκε στη βουλή και τη ΓΣΕΕ, φωνάζοντας συνθήματα κατά του ξεπουλημένου γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, πέρασε από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας, όπου οι εργαζόμενοι του πορεύτηκαν μαζί μας στο μεγαλύτερο κομμάτι της και κατέληξε στο υπουργείο, όπου πραγματοποιήθηκε συνέλευση του Πανυγειονομικού Συντονιστικού. Η πορεία ήταν ιδιαίτερα μαζική για τα δεδομένα του χώρου και είχε έντονο παλμό.

Η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ, χωρίς να έχει καμία πραγματική πρόθεση να οργανώσει σωστά την απεργία, προσπάθησε την τελευταία στιγμή να εμφανιστεί ως βασική δύναμη τοποθετώντας το πανώ της στην κεφαλή της συγκέντρωσης. Το σύνολο των σωματείων επί τόπου ζητήσαμε να περάσουμε από τον ΟΕΚ για να βαδίσουμε μαζί με τους εργαζόμενους εκεί προς την βουλή. Οι γραφειοκράτες συνδικαλιστές αρνήθηκαν την πρόταση αυτή, γιατί το μόνο που θέλουν είναι να κρατάνε τους κλάδους χωρισμένους με συντεχνιακή λογική και απλά να εκτονώνουν τον κόσμο τους. Τελικά αφού προσπάθησαν να καπελώσουν την πορεία ξεκινώντας μόνοι τους, είδαν ότι κανείς δεν ακολουθεί και υποχώρησαν στο αρχικό σχέδιο όπως είχε συμφωνηθεί από τα πρωτοβάθμια σωματεία. Αυτή είναι η δύναμη μας αν λειτουργούμε ενωμένοι και αποκαλύπτεται η διασπαστική στάση των υποταγμένων ηγεσιών που στέκονται εμπόδιο πια στους εργατικούς αγώνες. Το ΠΑΜΕ από την άλλη, εξαφανισμένο από το μέτωπο του αγώνα που δίναμε στην κατάληψη και τους χώρους μας τόσες μέρες, συμμετείχε στη διαδήλωση και την πορεία με ένα μικρό μπλοκ τρέχοντας πίσω από την ΠΟΕΔΗΝ, την ηγεσία της οποίας κατηγορεί για όλα τα κακά της μοίρας μας- και ως ένα σημείο έχει δίκιο- καλύπτοντας το κενό που είχε δημιουργηθεί στην πορεία, όταν η ΠΟΕΔΗΝ ξεκίνησε αλλά τα πρωτοβάθμια δεν την ακολούθησαν. Κανείς από τους παραπάνω δεν θεώρησε σημαντικό να συμμετέχει στη συνέχεια στη Συνέλευση των εργαζομένων που πραγματοποιήθηκε μετά την πορεία στο υπουργείο Υγείας.

Στη συνέλευση, η πλειοψηφία των τοποθετήσεων εξέφρασε την ανάγκη για συνέχιση του αγώνα και στήριξη του Πανυγειονομικού Συντονιστικού από όλες τις δυνάμεις των συμμετεχόντων, καθώς και για συμμετοχή των εργαζόμενων σε δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία, σε φορείς  υγείας, περίθαλψης και πρόνοιας και των ληπτών των υπηρεσιών υγείας -πρόνοιας και των οικογενειών τους.

Η Συνέλευση αποφάσισε: 

• Τη λήξη της κατάληψης μετά από 15 ημέρες συνεχούς αγώνα
• Τη συνάντηση του Πανυγειονομικού Συντονιστικού στο αμφιθέατρο του νοσοκομείου Άγιος Σάββας την Τρίτη 28/2, στις 17.00.
• Τη συμμετοχή στο συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στο Πολυτεχνείο την Κυριακή 4/3 

 

Ο αγώνας μας συνεχίζεται στους δρόμους, στους χώρους δουλειάς μας, στα σωματεία, στο Πανυγειονομικό Συντονιστικό. Δυο βδομάδες μετά, ο σκοπός της κατάληψης έχει δικαιωθεί: δημιουργήσαμε ένα δημόσιο χώρο, όπου συναντηθήκαμε εργαζόμενοι και απολυμένοι από αρκετούς χώρους, δεθήκαμε περισσότερο και καταφέραμε να δώσουμε το δικό μας νόημα στο πώς στεκόμαστε απέναντι στην κρίση, στις αποφάσεις που απαξιώνουν τη δημόσια υγεία, που υποβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής μας και τη δημοκρατία. Η διεύρυνση του αγώνα μας με εργαζόμενους από άλλους χώρους καθώς και η κοινή στάση που είχαμε στις Συνελεύσεις μας με τους απλούς εργαζόμενους του υπουργείου Υγείας είναι μόνο ένα δείγμα της δύναμης που έχουμε όταν κινούμαστε δυναμικά και από τα κάτω.

Καταφέραμε να κρατήσουμε την κατάληψη όσο πιο πολλές μέρες μπορούσαμε στη φάση αυτή, προσπαθώντας να δώσουμε χρόνο και σε άλλους χώρους να οργανωθούν με σημείο αναφοράς την κατάληψη. Στην προσπάθειά μας αυτή, βρήκαμε μπροστά μας τις ηγεσίες των περισσότερων σωματείων οι οποίες ως «μικροί παναγόπουλοι» έκαναν και κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να μας κρατάνε διασπασμένους . Ωστόσο, η ανάπτυξη του συντονισμού είναι γεγονός και κατάκτηση της δικής μας προσπάθειας μέσα από την κατάληψη.

Η εμπειρία του αγώνα μας αυτές τις δεκαπέντε μέρες μας έδειξε ξεκάθαρα ότι κανένας κλάδος μόνος του δεν μπορεί να αντισταθεί στην επίθεση που δέχεται από κυβέρνηση και τρόικα. Ο συνολικός συντονισμός όλων των εργαζόμενων είναι μονόδρομος αν θέλουμε να νικήσουμε. Χτίζουμε κινήματα και δίνουμε αγώνες που ξεπερνούν τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Έχουμε μακρύ δρόμο μπροστά μας και πολλές μάχες να δώσουμε και δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να το κάνουμε γιατί μόνο έτσι έχουμε πιθανότητες νίκης.

Ψηφίσματα Συμπαράστασης και Αλληλεγγύης έστειλαν ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών, εργαζόμενοι του οποίου συμμετείχαν και στις βάρδιες της κατάληψης, το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ιρλανδίας, ο ευρωβουλευτής του οποίου Paul Murphy επισκέφθηκε το χώρο της κατάληψης, η Συνέλευση των εργαζομένων στο Αρχαιολογικό Μουσείο Βόλου, η Γενική Συνέλευση των εργαζομένων του νοσοκομείου Κιλκίς, το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων VODAFONE-ΠΑΝΑΦΟΝ, οι Αλληλέγγυοι Πολίτες Αγ. Νικολάου Κρήτης, η Ομάδα Υγείας - Πρώτων Βοηθειών της Πλατείας Συντάγματος, η Πενταμελής Επιτροπή ΕΙΝΑΠ ΨΝΑ, ενώ με την έμπρακτη παρουσία τους στις βάρδιες της κατάληψης μας στήριξαν και εργαζόμενοι της ΕΘΕΛ.

Εμπρός για Πανυγειονομικό Συντονισμό

στο αμφιθέατρο του νοσοκομείου Άγιος Σάββας την Τρίτη 28/2, στις 17.00

Καλούμε όλους τους χώρους σε συντονισμένο αγώνα - κανένας κλάδος μόνος του

Εργαζόμενοι στην Ψυχική Υγεία και την Ειδική  Αγωγή

www.syntergpsyex.blogspot.com/

Βίντεο από την τελευταία μέρα της κατάληψης στο υπουργείο Υγείας

Ο αγώνας μας στο σημερινό απεργιακό φύλλο των Εργαζόμενων στην Ελευθεροτυπία

αναδημοσίευση από το απεργιακό φύλλο των Εργαζόμενων της Ελευθεροτυπίας 

Στον Καιάδα οι ψυχικά πάσχοντες

Αποπαίδι ανέκαθεν η ψυχική υγεία στη χώρα μας, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των λειτουργών της, χρειάστηκε η "καλοσύνη των ξένων", μέσω της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης, για να προχωρήσουν κάποιες μεταρρυθμίσεις. Ωστόσο, το ελληνικό κράτος, που ήταν πάντα ανακόλουθο απέναντι στις υποχρεώσεις του, δίνει με αφορμή την κρίση, τη χαριστική βολή, έχοντας περικόψει κατά 55% τον προϋπολογισμό στις ΜΚΟ που είχαν αναλάβει μέρος της αποασυλοποίησης. 

Απλήρωτοι για μήνες, οι εργαζόμενοι σε αυτές κατέλαβαν για περισσότερες από δύο εβδομάδες το υπουργείο Υγείας εκπέποντας σήματα κινδύνου, αντιμέτωποι "με τη συρρίκνωση των υπηρεσιών, απολύσεις εργαζομένων και εγκαταλελειμένους ασθενείς που θα τους υποχρεώσουν να ζήσουν σε συνθήκες ασύλου ή και στο δρόμο, δίπλα στους αρκετούς άστεγους", όπως μας λέει η Αγγελική Συλλιγαρδάκη, πρόεδρος στο Σωματείο Εργαζομένων σε φορείς Ψυχικά Ασθενών και Ευάλωτων Κοινωνικών Ομάδων (ΣΕΨΑΕΚΟ). 

Ανθρώπινα δράματα

Η απειλή αφορά πάνω από 30.000 ανθρώπους που φροντίζουν 3.500 εργαζόμενοι σε κέντρα ημέρας, στεγαστικές δομές, κινητές μονάδες κ.ά. "Ο υπουργός Υγείας έχει πάψει να ασχολείται με την υγεία, εμείς ούτε που τον απασχολούμε, ενώ ο υφυπουργός δεν δεσμεύεται για τίποτα παρά μόνον για την προσπάθεια να βρει λεφτά", επισημαίνει η πρόεδρος. 

Τη στιγμή που μια ολόκληρη κοινωνία βρίσκεται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, με τους αριθμούς της ανεργίας να καλπάζουν, υποδηλώνοντας παράλληλα ανθρώπινα δράματα, αυτοί που θα βρεθούν σε μια ανάγκη δεν θα έχουν πού να απευθυνθούν, αφού την ίδια στιγμή μπαίνει λουκέτο σε κέντρα ψυχικής υγείας, ειδικά σχολεία, ξενώνες, κλινικές και νοσοκομεία. "Ήδη έκλεισε το Κέντρο Ψυχικής Υγείας Αιγάλεω, συγχωνεύτηκαν οι δύο ξενώνες στη Λιβαδειά, στα ψυχιατρεία, τόσο στο Δαφνί όσο και στο "Δρομοκαΐτειο", συρρικνώνεται το προσωπικό - ιατρικό και νοσηλευτικό - αφού συνταξιοδοτείται χωρίς να αντικαθίσταται, με αποτέλεσμα να απειλείται η λειτουργία όλων των δομών, αφού τίθεται πλέον θέμα επιβίωσης και για τα οικοτροφεία και για τους ξενώνες. Από την άλλη πλευρά οι ανάγκες είναι αυξημένες καθώς υπάρχουν εκατοντάδες ασθενείς οι οποίοι μένουν πλέον ανασφάλιστοι και δεν μπορούν να πάρουν ούτε τα φάρμακά τους. Το "Αιγινήτειο" ανακοίνωσε ότι δεν μπορεί να περιθάλπει απόρους ασθενείς και θα τους στέλνει στο ΕΣΥ. Γίνεται φανερό ότι οι άποροι ασθενείς οδηγούνται πλέον με μαθηματική ακρίβεια στον Καιάδα", μας λέει ο ψυχίατρος Θεόδωρος Μεγαλοοικονόμου, θεωρώντας τα τεκταινόμενα στις ΜΚΟ προάγγελο του τι θα συμβεί και στον δημόσιο τομέα της ψυχικής υγείας, αφού "δεν υπάρχει πολιτική για την ψυχική υγεία παρά μόνον η λογική των περικοπών". 

Γι΄αυτό και προκαλεί ερωτήματα σύμφωνα με το συνομιλητή μας, το γεγονός ότι οι διοικήσεις των ΜΚΟ ψυχικής υγείας εξαγγέλουν την εκπόνηση προγραμμάτων πολλών εκατομμυρίων ευρώ μέσω των ΕΣΠΑ για την κατ' οίκον νοσηλεία και τους άνεργους όταν, σύμφωνα με την ανακοίνωση των εργαζόμενων στην ψυχική υγεία και την ειδική αγωγή που προχώρησαν στην κατάληψη του Υπουργείου, "ήδη ζούμε σε καθεστώς τρομοκρατίας με απειλές και υπονοούμενα για μειώσεις μισθών μέχρι και 50%, περικοπές ωραρίων από 8ωρο σε 4ωρο και οι απολύσεις είναι πραγματικότητα". 

48ωρη απεργία

Οι ίδιοι έχοντας προχωρήσει από κοινού με δεκάδες σωματεία και εκατοντάδες εργαζόμενους στο χώρο της Υγείας σε Πανυγειονομικό Συντονισμό, έχοντας οργανώσει 48ωρη απεργία την περασμένη εβδομάδα καταγγέλουν ότι η υποτροπή των "χωρίς φωνή" συνανθρώπων μας που στηρίζουν καθημερινά με τη δουλειά τους και η αύξηση των αυτοκτονιών "οφείλεται στη συνειδητή επιλογή της πολιτικής ηγεσίας να εγκαταλείψει το κοινωνικό κράτος".

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΒΟΛΟΥ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΒΟΛΟΥ

Δευτέρα, 20/2/2012

Εδώ και δυο χρόνια, οι εργαζόμενοι δεχόμαστε μια τεράστια  επίθεση στο βιοτικό μας επίπεδο. Έχουν βάλει σκοπό να διαλύσουν κάθε εργατική και κοινωνική κατάκτηση, να μας επιστρέψουν σε συνθήκες δουλείας και ζωής του 19^ου αιώνα, να μας ρίξουν στην ανεργία και τη φτώχεια. Θέλουν να πληρώσουμε εμείς τη δική τους κρίση.

Με τον νέο εφαρμοστικό νόμο, 15.000 δημόσιοι υπάλληλοι θα απολυθούν μέχρι το τέλος του 2012 και άλλοι 150.000 μέχρι και το 2015. Η κυβέρνηση υποστηρίζει ψευδώς ότι είμαστε η πηγή των δεινών στην Ελλάδα και μας κόβει τους μισθούς, την ίδια ώρα που τα κέρδη των τραπεζών και μεγαλοεπιχειρηματιών συνεχώς αυξάνονται. Οι εργαζόμενοι στο ΥΠΠΟΤ θέλουμε ένα δημόσιο λειτουργικό και εξυπηρετικό για τον πολίτη, με προστασία της αρχαίας μας κληρονομιάς, αλλά και όσων εργάζονται για αυτήν.

Με δεδομένη την ανεπάρκεια των συνδικαλιστικών ηγεσιών (ΑΔΕΔΥ, ΠΟΕ-ΥΠΠΟΤ, Σύλλογος Β. Ελλάδος), και με την πεποίθηση ότι δεν δεχόμαστε να πληρώσουμε ένα χρέος που δε δημιουργήσαμε, δεν δεχόμαστε να εφαρμοστούν τα νέα μέτρα.

Θέλουμε να πέσει η κυβέρνηση και να φύγει η τρόικα.

Η γενική μας συνέλευση που έγινε στις 20/2/2012, πήρε τις εξής αποφάσεις:

-          Είναι απαραίτητος ο συντονισμός μεταξύ των υπηρεσιών και των πρωτοβάθμιων σωματείων του ΥΠΠΟΤ, καθώς και ο συντονισμός μεταξύ των δημοσίων υπηρεσιών του Βόλου, όπως και όλων των δημοσίων υπηρεσιών σε πανελλαδικό επίπεδο.

-          Σε αυτό το πλαίσιο, ΚΑΛΟΥΜΕ τους εργαζομένους σε όλους τους χώρους εργασίας να κάνουν γενικές συνελεύσεις και να πάρουν αποφάσεις για κινητοποιήσεις με συντονισμό μεταξύ μας.

-          Καλούμε τις ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΟΕ-ΥΠΠΟΤ και το Σύλλογο Β. Ελλάδος να πάρουν αποφάσεις συντονισμού των υπηρεσιών και να καλέσουν σε κινητοποιήσεις. 

-          Καλούμε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να καλέσουν σε απεργία διαρκείας, με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης και τη μη εφαρμογή του μνημονίου.

-          Δε δεχόμαστε τις απολύσεις και τις συγχωνεύσεις που μας επιβάλλουν.

-          Δε δεχόμαστε να συμμετέχουμε σε διαδικασίες αξιολόγησης που θα χρησιμοποιηθούν ως μέσο απολύσεων.

-          Δημιουργούμε συντονιστική ομάδα, μέσα από τη γενική μας συνέλευση, για να έρθει σε επαφή με τους εργασιακούς χώρους που προαναφέρθηκαν.

Επίσης αποφασίσαμε για:

-          Διεξαγωγή συνέλευσης των εργαζομένων της υπηρεσίας μας, όποτε κρίνεται απαραίτητο και ανάλογα με τις τρέχουσες εξελίξεις.

-          Ανάρτηση πανό στο Αρχ. Μουσείο Βόλου με τα αιτήματά μας, για να γίνει γνωστό στην κοινωνία ότι διαφωνούμε με τα μέτρα του μνημονίου.

Τέλος, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους εργαζόμενους του Υπουργείου Υγείας, του ΟΕΚ (Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας) και του ΟΕΕ (Οργανισμός Εργατικής Εστίας) που τελούν υπό κατάληψη, καθώς και στους απεργούς της Χαλυβουργίας.

Η απόφαση αυτή θα κοινοποιηθεί σε όλες τις υπηρεσίες του ΥΠΠΟΤ, σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες του Βόλου, καθώς και στις τοπικές εφημερίδες.

Εργαζόμενες/οι στο Αρχαιολογικό Μουσείο Βόλου