Αφού το είπε ο Πελοπίδας Καλλίρης, έτσι θα είναι

 

αναδημοσίευση από http://psi-action.blogspot.gr 

 

Λέει λοιπόν ο Πελοπίδας Καλλίρης (Γ.Γ. του Υπουργείου Υγείας) στην Ετήσια Συνάντηση του Επιχειρησιακού Προγράμματος:

“Τότε (σσ. πριν από ένα χρόνο) το Υπουργείο Υγείας αντιμετώπιζε το σημαντικό πρόβλημα της υποχρηματοδότησης των ΑΜΚΕ, των δομών που παρέχουν υπηρεσίες ψυχικής υγείας, με τους εργαζόμενους να παραμένουν επί μακρόν απλήρωτοι και το γενικότερο σύστημα να αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης, με τελικούς αποδέκτες αυτών των προβλημάτων τους ψυχικά ασθενείς.”

“Σήμερα”, συνεχίζει πιο κάτω ο Πελοπίδας Καλλίρης, “θα πρέπει να σας παρουσιάσουμε το τι κάναμε σε αυτόν τον χρόνο” και αφού μιλάει για το Π.Ε.Δ.Υ. (ξέρετε, τη μεγάλη επιτυχία με την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας 1,2) επιστρέφει στον Τομέα της Ψυχικής Υγείας για να μας θυμίσει μια άλλη μεγάλη επιτυχία: το σύμφωνο Λυκουρέντζου - Andor και να καταλήξει στο εξής απίστευτο:  “...όσον αφορά τη χρηματοδότηση των ΑΜΚΕ δομών που παρέχουν υπηρεσίες ψυχικής υγείας, δεν υπάρχει πλέον ΚΑΜΙΑ καθυστέρηση της χρηματοδότησης αυτών από το Υπουργείο Υγείας. Αντίθετα το Υπουργείο έχει προκαταβάλλει τα αναλογούντα ποσά προς αυτές.”

Δηλαδή, όχι μόνο δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ (με κεφαλαία) καθυστέρηση αλλά το υπουργείο πληρώνει και προκαταβολικά!!!

Μετά από αυτά που είπε ο Πελοπίδας Καλλίρης και αναρτήθηκαν σήμερα στην ιστοσελίδα του υπουργείου Υγείας τι μπορούμε να πούμε όσοι συνεχίζουμε να εργαζόμαστε (και πάλι)  Α Π Λ Η Ρ Ω Τ Ο Ι  (για μήνες) στις δομές ψυχικής υγείας; Είναι δυνατόν να ξέρουμε εμείς αν έχουμε πληρωθεί και να μην ξέρει ο Γ. Γραμματέας;

ΥΓ 1. Υπενθυμίζω ότι το 2011 ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ως υπουργός οικονομικών, είχε περικόψει κατά 45% την (ήδη περικομμένη) επιχορήγηση από τον τακτικό προϋπολογισμό των Μονάδων Ψυχικής Υγείας, για τις οποίες μιλάει σήμερα ο Πελοπίδας Καλλίρης, εγγράφοντας τελικά το ποσό των 36.895.000 ευρώ. Για το 2014 έχουν εγγραφεί στον προϋπολογισμό μόλις 28.000.000 ευρώ (ΚΑΕ 2544), γεγονός που θα οδηγήσει σε οριστικό αδιέξοδο όλες τις Μονάδες Ψυχικής Υγείας μετά το 2015 (που λήγει η χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ), αν καταφέρουν να επιβιώσουν μέχρι τότε (με τους γνωστούς τρόπους και εκβιασμούς: μειώσεις προσωπικού -με απολύσεις ή, ακόμα καλύτερα, με εξαναγκασμούς σε παραιτήσεις-, καθυστερήσεις μισθών, παρακρατήσεις συντάξεων των ασθενών ...και ποιος ξέρει τι άλλο θα σκεφτούν). Παρ' όλα αυτά ο Πελοπίδας Καλλίρης κλείνει την ομιλία του λέγοντας: “Πιστεύω ότι έχουμε ανταποκριθεί επαρκώς”!!!

ΥΓ 2. Για όσους/όσες δεν το κατάλαβαν ολοκληρώθηκε και η δημόσια διαβούλευση για το σχέδιο νόμου που περιελάμβανε ρυθμίσεις για την Ψυχική Υγεία. Η “διαβούλευση” διήρκεσε τόσο όσο χρειαζόταν για να μην την πάρετε είδηση (δεν πιστεύω να ισχυριστεί κανένας ότι δεν έγινε διάλογος). Η επόμενη διαβούλευση αναμένεται να γίνει από τη Μεγάλη Παρασκευή έως τη Δευτέρα του Πάσχα :)

Ελλήνων πλεόνασμα...

αναδημοσίευση από http://antistachef.wordpress.com

Θέλουν να κάνουν το Λοιμωδών στρατόπεδο κράτησης μεταναστών

 

Σωματεία, αντιρατσιστικές οργανώσεις και δημοτικές κινήσεις καλούν σε λαϊκή συνέλευση (16.00). Tο απόγευμα (17.00) οργανώνεται κοινή συνεδρίαση των δημοτικών συμβουλίων των τριών δήμων. Οι κινητοποιήσεις κορυφώνονται στις 18:30, με αντιρατσιστική και αντιφασιστική συγκέντρωση .

   

Ένταση επικρατεί από το πρωί της Τετάρτης έξω από το νοσοκομείο Αγία Βαρβάρα στο Αιγάλεω, όπου έχουν συγκεντρωθεί κάτοικοι της περιοχής, αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές οργανώσεις, σωματεία και δημοτικές κινήσεις, για να εμποδίσουν τις εργασίες μετατροπής της πτέρυγας Λοιμωδών Νοσημάτων σε στρατόπεδο κράτησης μεταναστών.

Σωματεία, αντιρατσιστικές οργανώσεις και δημοτικές κινήσεις των δήμων Αγίας Βαρβάρας, Αιγάλεω και Χαϊδαρίου καλούν σε λαϊκή συνέλευση στις 4 το απόγευμα μπροστά στην είσοδο του Λοιμωδών. Στις 5 το απόγευμα οργανώνεται κοινή συνεδρίαση των δημοτικών συμβουλίων των τριών δήμων. Οι κινητοποιήσεις κορυφώνονται στις 6:30, με αντιρατσιστική και αντιφασιστική συγκέντρωση στον ίδιο χώρο και σύνθημα «Κλείνουν νοσοκομεία – φτιάχνουν φυλακές. Ούτε στο Λοιμωδών ούτε πουθενά».

Σήμερα το πρωί, ο δήμαρχος Αγίας Βαρβάρας Γιώργος Καπλάνης κάλεσε με ανακοίνωσή του τους κατοίκους του δήμου να έρθουν στο νοσοκομείο. «Να προστατέψουμε την πόλη μας και τις ζωές μας. Ας τους γίνει κατανοητό. Τα σχέδιά τους δεν θα περάσουν», αναφέρει ο δήμαρχος.

Όπως ενημερώνει η Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό Δυτικών Προαστίων, την περασμένη εβδομάδα, εμφανίστηκε στο νοσοκομείο συνεργείο για να προχωρήσει στις αναγκαίες εργασίες ώστε να μετατραπούν σε κέντρα κράτησης μεταναστών δύο κτήρια της πτέρυγας που φιλοξενεί ασθενείς της νόσου του Χάνσεν. Στο ένα κτήριο σχεδιάζεται να κρατούνται άντρες, στο άλλο γυναίκες.

Την απόφαση για άμεσες κινητοποιήσεις πήρε την Παρασκευή σύσκεψη του Δημάρχου και των επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων που εκπροσωπούνται στο Δημοτικό Συμβούλιο. «Είμαστε αντίθετοι στη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης. Καλούμε τους πολίτες σε επαγρύπνηση για την αντιμετώπιση των κυβερνητικών μεθοδεύσεων», δήλωσαν σε κοινή ανακοίνωσή τους.

Νωρίτερα, σε επιστολή προς τον υπουργό Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη, ο δήμαρχος του ζητούσε να μην  προχωρήσει στην υποβάθμιση της δημόσιας υγείας της περιοχής και στο άνοιγμα ενός ακόμα στρατόπεδου συγκέντρωσης. «Για ακόμα μια φορά το Νοσοκομείο «Αγία Βαρβάρα», αντί του πραγματικού του ρόλου που αφορά την υγεία των πολιτών, γίνεται αντικείμενο υποβάθμισης της περιοχής μας. Παρά τις δικές σας δεσμεύσεις προς τους εργαζόμενους του Νοσοκομείου, τους κατοίκους της Αγίας Βαρβάρας και της Δυτικής Αθήνας ευρύτερα, για την εύρυθμη λειτουργία του Νοσοκομείου, αιφνιδιαστικά το Υπουργείο Δημοσίας Τάξης θέλει να μετατρέψει το Νοσοκομείο σε χώρους αποθήκευσης ανθρωπίνων ψυχών. Δεν γνωρίζουμε αν η συγκεκριμένη ενέργεια έχει γίνει μετά από συνεννόηση δική σας με τον κ. Δένδια, θέλουμε όμως να πιστεύουμε ότι θα σταθείτε έστω και τώρα δίπλα στον πολλαπλά πληγωμένο λαό της Δυτικής Αθήνας και θα πάρετε θέση ώστε το Νοσοκομείο να παίξει αποκλειστικά και μόνο το ρόλο του, που δεν είναι άλλος από την φροντίδα της υγείας των κατοίκων».

Εκτός από το νοσοκομείο της Αγίας Βαρβάρας, και άλλο νοσοκομείο της Δυτικής Αθήνας σχεδιάζεται να μετατραπεί σε κέντρο κράτησης μεταναστών. Πρόκειται για το Θεραπευτήριο Χρόνιων Παθήσεων Παίδων, που στεγάζεται σε κτήριο ιδιοκτησίας του ΟΑΕΔ στη Λεωφόρο Σχιστού στο Σκαραμαγκά.

Σε συνέχεια των κινητοποιήσεων, η Κίνηση Απελάστε το Ρατσιμό Δυτικών Προαστίων καλεί σε διπλή αντιφασιστική πορεία το Σάββατο στις 11:30 το πρωί. Η μία πορεία θα ξεκινήσει από την είσοδο του νοσοκομείου Λοιμωδών της Αγίας Βαρβάρας με κατεύθυνση το Παλατάκι Χαϊδαρίου. Η άλλη θα ξεκινήσει από την είσοδο του ΨΝΑ-Δαφνί με οχήματα προς το Σκαραμαγκά και επιστροφή στο Χαϊδάρι, όπου θα συναντηθεί με την πρώτη πορεία στο Παλατάκι.

 πηγή http://www.efsyn.gr

ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΠΡΟΤΥΠΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΒΙΩΣΗ ΤΩΝ ΨΥΧΙΚΑ ΠΑΣΧΟΝΤΩΝ

Οι «οικότροφοι» της μικρής βελγικής πόλης Geel

Για πολλούς αιώνες μια μικρή, ήσυχη πόλη του Βελγίου χρησιμοποιεί μερικές πολύ ιδιαίτερες μεθόδους για τη θεραπεία των ψυχικά αρρώστων. Οι κάτοικοι της βελγικής αυτής πόλης φιλοξενούν εδώ και περισσότερα από 700 χρόνια τους ψυχικά αρρώστους και ανάπηρους στα σπίτια τους ως «επισκέπτες», ή αλλιώς «οικότροφους»

«Για ποιο λόγο άραγε είναι οι… μεσαιωνικές μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι κάτοικοι της περιοχής τόσο επιτυχημένες;» αναρωτιέται ο Mike Jay σε πρόσφατο κείμενό του στο Aeon Magazine.

Στην περιοχή, μάλιστα, κατέφθαναν άνθρωποι από ολόκληρη την Ευρώπη, ενώ στις μέρες μας βρίσκονται εκεί μερικές εκατοντάδες, οι οποίοι ζουν μαζί με τις οικογένειες που τους φιλοξενούν επί πολλά χρόνια, δεκαετίες… ακόμη και ολόκληρες ζωές!

Ένας «επισκέπτης» γιόρτασε πρόσφατα 50 χρόνια παραμονής στη φλαμανδική αυτή πόλη. Φίλοι και γείτονες συμμετείχαν στη γιορτή, μαζί και ο δήμαρχος της πόλης.

Οι κάτοικοι του Geel δε χρησιμοποιούν ποτέ τον όρο «ψυχικά άρρωστος», καθώς επίσης και λέξεις όπως «ψυχιατρική» και «ασθενής».

Το «οικογενειακό σύστημα φροντίδας» όπως είναι γνωστό που εφαρμόζεται εκεί είναι αποκλειστικά «μη-ιατρικό».

Όταν οι «επισκέπτες» έρχονται σε επαφή με τις νέες τους οικογένειες, αυτό γίνεται χωρίς να υπάρχει κάποια κλινική διάγνωση ή να γίνεται γνωστό το ιστορικό τους.

Όταν χρησιμοποιείται μια λέξη για να τους περιγράψει συνήθως είναι θετικού περιεχομένου, όπως «ειδικός», ή στη χειρότερη περίπτωση «ιδιαίτερος».

Αυτές, άλλωστε, ενδέχεται να είναι πιο ακριβείς από τον όρο «ψυχικά άρρωστος», καθώς πολλοί από τους «επισκέπτες» είναι άτομα με μαθησιακές δυσκολίες ή ειδικές ανάγκες.

Ο πιο συχνός όρος που χρησιμοποιείται είναι αυτός του «οικοτρόφου», που τους προσδιορίζει σε ρεαλιστικό επίπεδο, βάση της κοινωνικής – και όχι Ψυχικής - τους κατάστασης.

Πρόκειται για ανθρώπους, που ανεξάρτητα από τη διάγνωσή τους, έχουν πάει εκεί επειδή δεν είναι σε θέση να φροντίζουν μόνοι τους τον εαυτό τους, και επειδή δεν έχουν οικογένεια ή φίλους για να τους προσέχουν και να τους φροντίζουν.

Η ιστορία της πόλης

Η «ιστορία» της βελγικής αυτής πόλης ξεκινά περίπου γύρω στον 13ο αιώνα, με το μαρτύριο της Saint Dymphna, μιας μυθικής, ιρλανδής πριγκίπισσας του 7ου αιώνα, της οποίας ο παγανιστής πατέρας τρελάθηκε από τη θλίψη που του προκάλεσε ο θάνατος της χριστιανής συζύγου του και απαίτησε από την κόρη του να τον παντρευτεί.

Προκειμένου να ξεφύγει από το αιμομικτικό πάθος του βασιλιά πατέρα της, η Dymphna διέφυγε στην Ευρώπη και κατέληξε στις ελώδεις πεδιάδες της Φλάνδρας.

Ο πατέρας της τελικά την εντόπισε στην Geel. Όταν τον αρνήθηκε για ακόμη μία φορά, εκείνος την αποκεφάλισε.

Με την πάροδο των χρόνων άρχισε να γίνεται σεβαστή ως Αγία, ενώ οι πιστοί θεωρούσαν ότι οι «δυνάμεις» της προστάτευαν και θεράπευαν τους ψυχικά αρρώστους

Το 1349 χτίστηκε μια εκκλησία στις παρυφές της πόλης, γύρω από το μνημείο της Saint Dymphna, ενώ το 1480 προστέθηκε ένα παράρτημα με κοιτώνες, για να φιλοξενούνται οι ολοένα και αυξανόμενοι προσκυνητές.

Όταν ο αριθμός τους έγινε πολύ μεγάλος και γέμισε ο χώρος, οι κάτοικοι της πόλης άρχισαν να τους φιλοξενούν στα σπίτια και τους στάβλους τους.

Κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης η πόλη Geel έγινε διάσημη ως ένας τόπος-καταφύγιο για τους τρελούς. Ορισμένοι πήγαιναν εκεί, ελπίζοντας ότι θα «θεραπευτούν». Σε άλλες περιπτώσεις, οικογένειες από κοντινά χωριά βρήκαν την ευκαιρία να… εγκαταλείψουν τους «ενοχλητικούς συγγενείς» τους, τους οποίους δε μπορούσαν να φροντίζουν.

Οι κάτοικοι του Geel τους δέχονταν όλους, ως μια πράξη φιλανθρωπίας και χριστιανικής ευσέβειας, αλλά και γιατί λειτουργούσαν ως «δωρεάν εργατικά χέρια» στις καλλιέργειές τους.

Τι συμβαίνει σήμερα

Στις μέρες μας ακολουθείται περίπου το ίδιο σύστημα. Ο «οικότροφος» αντιμετωπίζεται ως μέλος της οικογένειας: συμμετέχει στα πάντα και ενθαρρύνεται να δημιουργήσει στενούς δεσμούς με τα παιδιά της οικογένειας, μια σχέση που θεωρείται επωφελής και για τις δύο πλευρές.

Η συμπεριφορά του «οικότροφου» αναμένεται να πληροί τις ίδιες βασικές προδιαγραφές, όπως και των υπολοίπων, ωστόσο γίνεται κατανοητό ότι μπορεί να μην έχει πάντα τα ίδια μέσα αντιμετώπισης όπως οι άλλοι.

Η περίεργη συμπεριφορά αγνοείται όπου είναι δυνατό και αντιμετωπίζεται με διακριτικότητα όταν χρειάζεται.

Όσοι πληρούν αυτά τα κριτήρια χαρακτηρίζονται ως «καλοί», οι υπόλοιποι ως «δύσκολοι», αλλά ποτέ ως «κακοί», «χαζοί» ή «τρελοί».

Οι «οικότροφοι» που δε μπορούν να συνεργαστούν επί τη βάσει αυτή, επιστρέφουν στο νοσοκομείο: αυτό θεωρείται ως «τιμωρία» και όλοι ελπίζουν ότι η παραμονή «μέσα» (δηλαδή στο νοσοκομείο) θα είναι όσο το δυνατόν πιο σύντομη γίνεται.

Οι κάτοικοι του Geel δε θεωρούν τίποτε από αυτά ως «θεραπεία». Γι’ αυτούς είναι κάτι σαν «οικογενειακή φροντίδα», αναφέρει το δημοσίευμα.

Κατά τη μακρά ιστορία αυτής της πόλης, πολλοί –τόσο εντός, όσο και εκτός του ψυχιατρικού επαγγέλματος- έχουν αναρωτηθεί αν αυτή η μέθοδος αποτελεί μια μορφή θεραπείας, ή αν είναι η καλύτερη μορφή θεραπείας που υπάρχει.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1930 υπήρχαν 4.000 «οικότροφοι» σε έναν πληθυσμό 16.000 κατοίκων.

Σήμερα υπάρχουν περίπου 300 «οικότροφοι» στην πόλη Geel: λιγότερο από το ένα δέκατο της «προπολεμικής αιχμής» της και ο αριθμός ολοένα και μειώνεται.

Παρότι πολλοί ντόπιοι εκτιμούν ότι η «οικογενειακή φροντίδα θα αντέξει», δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι η παρούσα γενιά ίσως είναι η τελευταία που θα διατηρήσει το σύστημα αυτό.

Γιατί, όμως, αυτό το καθολικά και βαθιά ριζωμένο σύστημα πλησιάζει ξαφνικά στο σημείο της εξαφάνισης;

Ο αρθρογράφος εκτιμά ότι ο περιοριστικός παράγοντας δεν είναι η ζήτηση, αλλά η προσφορά.

Πολύ λίγες οικογένειες διατίθενται πια να αναλάβουν τη φροντίδα ενός «οικότροφου».

Πολύ λίγοι εργάζονται πια στα χωράφια και χρειάζονται εργατικά χέρια. Η πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής εργάζεται πια σε πολυεθνικές επιχειρήσεις έξω από τα περίχωρα της πόλης.

Τα σημερινά νοικοκυριά «διπλού εισοδήματος» και η διαμονή στα διαμερίσματα πολυκατοικιών, σημαίνουν ότι οι περισσότερες οικογένειες δε μπορούν να προσφέρουν φροντίδα σε κάποιον τρίτο… όπως τα παλιά τα χρόνια.

Επιπλέον το κράτος πληρώνει περίπου 40 ευρώ την ημέρα για κάθε οικότροφο, αλλά μόλις τα μισά τελικά καταλήγουν στις οικογένειες, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ούτε το οικονομικό κίνητρο για τους περισσότερους στις ημέρες μας.

Οι κάτοικοι της περιοχής είναι πολύ περήφανοι για την παράδοσή τους, όμως τελικά η πόλη δεν κατάφερε να αποτελέσει εξαίρεση στην πορεία της νεωτερικότητας και την χαλάρωση των κοινωνικών δεσμών που έρχονται στο πέρασμά της.

Όπως και να έχει, ωστόσο, καταλήγει το άρθρο, η ιστορία της μικρής βελγικής αυτής πόλης αποτελεί έμπνευση ότι αν υπάρχει θέληση μπορεί κανείς να βρει… εναλλακτικές λύσεις!

      Πηγή: http://www.news.gr/

 

 

Επάγγελμα Άδωνις Γεωργιάδης

Του Δημήτρη Θεοδωρόπουλου

 

Τέσσερις λέξεις: «κομμουνιστές, δεν σας φοβόμαστε». Θα ταίριαζε σε κάποια ταινία β΄ διαλογής, με τον Κώστα Πρέκα να βροντοφωνάζει το σύνθημα σε ένα χιονισμένο τοπίο καθώς η κάμερα θα ζούμαρε στο παραδόξως ιδρωμένο πρόσωπό του. Εχει σίγουρα ειπωθεί από κάποιον που ίσως να μη ζει, από κάποιον που ανήκει τέσσερις γενιές πίσω, στη γενιά των παππούδων και των γιαγιάδων μας, σε όσους έζησαν τον Εμφύλιο και, ανεξαρτήτως παρατάξεως, μπορούν να καταλάβουν τη φόρτιση των λέξεων και τη σημασία των πράξεων. Τι δουλειά, όμως, έχουν αυτές οι τέσσερις λέξεις τον Μάρτιο του 2014; 

Εμφανίστηκε στο πιο απρόβλεπτο περιβάλλον, σε αυτό του Τwitter, γραμμένο από υπουργικά δάχτυλα που πατούσαν θριαμβευτικά την οθόνη ενός smartphone. Τα έγραψε πριν από λίγες ημέρες ένας υπουργός της κυβέρνησης μιας χώρας που προσπαθεί να πάει μπροστά, κοιτώντας μόνο πίσω.

 

Τα λόγια του προλόγου, αυτή η διχαστική εμφυλιοπολεμική κραυγή, ανήκουν στον Αδωνι Γεωργιάδη. Προήλθαν ύστερα από μια νίκη που κατήγαγε στο εξωτερικό, όταν ομάδα δυσαρεστημένων πολιτών, γιατρών και φοιτητών, ξέχασαν τον βασικό όρο της διαλεκτικής: το ότι όποιος υψώσει πρώτος τη φωνή του έχει χάσει μια διαμάχη. 

Μαζεύτηκαν στην εκδήλωση στο Imperial College που πραγματοποιήθηκε από φοιτητές οι οποίοι πρόσκεινται στη Νέα Δημοκρατία και τον αντιμετώπισαν με οργή, φωνές και αγένεια. Ασφαλώς και έκαναν λάθος. Ο Αδωνις ξέρει να χειρίζεται καλύτερα από τον καθένα ένα οργισμένο ακροατήριο, έχει κάνει προπόνηση ετών πάνω στην τέχνη της φωνασκίας. Και μετά την επικοινωνιακή του νίκη, βάλθηκε να μιλάει για εμφύλιο μέσα από smartphones.
 

Η περίπτωση του Αδωνι Γεωργιάδη είναι χαρακτηριστική της ελληνικής σύγχυσης των τελευταίων χρόνων. Είναι δραστήριος, είναι νευρικός, ξέρει πότε να φωνάξει και πότε να πετάξει αριθμούς που δύσκολα ελέγχονται, είναι από τους ανθρώπους που μοιάζουν να έχουν την ευελιξία η οποία ανέκαθεν θεωρούνταν προσόν επιτυχίας. Αρκεί να ανατρέξει κανείς σε παλαιότερες εκπομπές του στο ΥouΤube, σε παραληρήματα γεμάτα συνωμοσιολογίες, επιθέσεις στον νυν ευεργέτη του πρωθυπουργό και ορισμένες αμφιλεγόμενα ρατσιστικές και αντισημιτικές δηλώσεις που πλέον έχουν εξαφανιστεί από τη δημόσια εικόνα του.

 

Εδώ και καιρό, είναι υπουργός Υγείας, σε ένα από τα πιο νευραλγικά υπουργεία, σε μια από τις πιο κρίσιμες εποχές της ελληνικής Ιστορίας. Και παρ' όλα αυτά, έχει όλον τον χρόνο του κόσμου για να φτιάξει το δικό του προφίλ. Για την ακρίβεια, έχει περισσότερο ελεύθερο χρόνο από ό,τι θα έπρεπε να έχει ένας υπουργός αφού προλαβαίνει να πλακώνεται με κάποιον με το nickname «Κοπρίτης» στο Τwitter, εμφανίζεται καθημερινά σε τέσσερα ή πέντε κανάλια, δίνει διαρκώς συνεντεύξεις, κάνει 20 tweets την ημέρα από έναν λογαριασμό τον οποίο διαχειρίζεται ο ίδιος, όπως φαίνεται από τη γραπτή ένταση που θυμίζει την εκφορά του λόγου του και ορισμένα ορθογραφικά λαθάκια, δικαιολογημένα (;) από το πάθος της διαλεκτικής.
 

Το αφήγημα που ο ίδιος προωθεί είναι πως «κάνει δουλειά». Δηλώνει «μνημονιακός μέχρι τα μπούνια», προωθεί με πάθος μεταρρυθμίσεις λίγων ημερών όπως το εισιτήριο εισαγωγής στα νοσοκομεία και με το ίδιο πάθος υποστηρίζει την απόσυρσή τους, προχωρά σε αμφιλεγόμενες μεταρρυθμίσεις όπως το πλαφόν στη συνταγογράφηση των φαρμάκων και οποιαδήποτε αντίρρηση παρουσιαστεί στο έργο του την επιστρέφει με ανεβασμένα ντεσιμπέλ, ιδεολογικές στοχοποιήσεις και εμφυλιοπολεμικό, νοσηρό, διχαστικό, επικίνδυνο θόρυβο. Η τακτική αποδίδει: Ο θόρυβος κουράζει και τον παρατηρητή και τον διαφωνούντα. Στο τέλος φαίνεται να κερδίζει. Στην πραγματικότητα,  είναι ο ιδανικός υπουργός. Οχι για το υπουργείο, αλλά για τον ίδιο, την κυβέρνηση και όσους νοσταλγούν τον πόλεμο.

 

Για να είμαστε δίκαιοι, δεν το κάνει μόνο αυτός - απλώς είναι ο πιο βιρτουόζος από τους υπόλοιπους. Οταν, για παράδειγμα, ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης δέχθηκε επιστολή από τον Επίτροπο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την υπόθεση των πνιγμών στο Φαρμακονήσι, άρχισε να μιλάει για αριστερή αποσταθεροποίηση. Οταν ο Πάνος Παναγιωτόπουλος δέχθηκε αντιδράσεις για ομιλία του στο Μέγαρο Μουσικής, φώναξε για ακροαριστερούς. Το αφήγημα είναι βολικό. Καλοί και κακοί. Αριστεροί και δεξιοί. Η ασφάλεια της χωροφυλακής και η ανασφάλεια της επανάστασης. Σαν να μην επιτρέπεται η διαφωνία, σαν η αντίρρηση να είναι προδοσία, εξορία, πόλεμος, εμφύλιος.
 

Στους καιρούς της κρίσης, όλοι πρέπει να επανεφεύρουμε τον εαυτό μας. Ο Αδωνις Γεωργιάδης μπορεί να μην αφήσει ιδιαίτερο έργο στο υπουργείο Υγείας, αφού προτιμά να περνάει την ώρα του ταπεινώνοντας γιατρούς, στοχοποιώντας αντιφρονούντες και φωνάζοντας «αν δεν σας αρέσει, να φύγετε από τη χώρα». Μας έχει διδάξει, όμως, πως όλοι μπορούμε να βρούμε έναν ρόλο για τον εαυτό μας, να πετύχουμε εκεί που πριν από λίγα χρόνια θα φαινόταν απίθανο. Είναι ένα success story, σε μια ιστορία αποτυχημένης λογικής. Είναι η εικόνα μιας χώρας καταδικασμένης να ακούει τους υπουργούς που της αξίζουν να φωνάζουν στο αφτί της. 

Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 23 Μαρτίου 2014

Ανακοίνωση της Ομάδας Αυτοεκπροσώπησης ΚΨΥ Αγ.Αναργύρων

ΟΜΑΔΑ ΑΥΤΟΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗΣ ΚΨΥ ΑΓ.ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ
ΕΝΑΣ ΠΥΡΓΟΣ ΑΠΟ ΤΡΑΠΟΥΛΟΧΑΡΤΑ ΚΑΤΟΛΙΣΘΑΙΝΕΙ

 

Με τα όλο και πιο απάνθρωπα κυβερνητικά μέτρα:
• Οι αυτοκτονίες πληθαίνουν καρκινικά.

• Σχεδόν σε κάθε οικογένεια πια υπάρχει ένα τουλάχιστον κρούσμα ψυχασθένειας που δημιούργησε η οικονομική ανασφάλεια.

• Η κατακόρυφη πτώση του βιοτικού επιπέδου στην εξαθλίωση ωθεί το ένστικτο της αυτοσυντήρησης σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις , με συνέπεια την ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας.

• Τα δημόσια ψυχιατρεία απειλούνται με λουκέτο προς όφελος των ιδιωτικών κλινικών.

• Στις ιδιωτικές ψυχιατρικές κλινικές αποφασίζει για την μορφή και την διάρκεια της θεραπείας ο συγγενής που πληρώνει τα νοσήλεια.

• Αντί να βελτιωθεί το κοινωνικό κράτος πρόνοιας και δημόσιας υγείας , καταλύεται εντελώς.

• Έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό ακούσιας νοσηλείας (55%).

• Το ψυχιατρικό «στίγμα» είναι εμπόδιο για την κοινωνική επανένταξη.

Θέλουμε να ακούσουμε και τις δικές σας ανησυχίες για τα κοινά προβλήματα και να πορευτούμε ενωμένοι ενάντια στον αφανισμό μας.

Επικοινωνία: omautoekpr@gmail.com

Αυτή η ησυχία είναι εκκωφαντική

της Ζωής Μαυρουδή

αναδημοσίευση απο το ypoptomousi

 

Αυτά που κρατάω περισσότερο από την τραγελαφική παρουσία του Άδωνι Γεωργιάδη στο Λονδίνο προχτές είναι η απόλυτη απαξίωσή του προς τη επιστημονική έρευνα, τον ιατρικό κλάδο και τη ακαδημαϊκή γνώση γενικότερα, η έλλειψη συμπόνιας προς τους ανθρώπους που πλήττονται από τις αποφάσεις του, η πλήρης αδυναμία να σεβαστεί το πως οφείλει να επιχειρηματολογεί δημόσια κάποιος που έχει εξουσία, και οι προσβλητικές γκριμάτσες του.

Ο Γεωργιάδης εμφανίστηκε στο Imperial College με καθυστέρηση γύρω στα 40 λεπτά, χωρίς να κρατάει στα χέρια του κάποιο χαρτί ή λάπτοπ από το οποίο θα μας διάβαζε την «ομιλία» της εκδήλωσης — με έναν ασαφή τίτλο περί ανατροπής της κρίσης. Αργότερα, ερωτώμενος από μέλος του ακροατηρίου απάντησε πως η ομιλία -που ποτέ δεν ξεκίνησε λόγω συνεχών διακοπών και γιουχαϊσμάτων- θα κρατούσε 15 λεπτά.

Δεν γνωρίζω πως θα διεκπεραίωνε μια 15λεπτη ομιλία σε ξένο πανεπιστήμιο ο Γεωργιάδης με τα σπαστά αγγλικά του χωρίς να διαβάζει από κείμενο, αλλά αμφιβάλλω ότι δεν είχε μπροστά του κείμενο σε πρόσφατο συνέδριο στις Βρυξέλλες όπου ήταν βασικός ομιλητής, όταν είπε μονοκοπανιά τη φράση: “investing in tackling health inequalities contributes to a more just, human and more equitable society with greater social cohesion and greater productivity”.

Όταν λοιπόν μέλος του ακροατηρίου του φώναζε λίγο μετά την είσοδό του στην αίθουσα, «what is it that you do … anyway?” («μα τι ακριβώς κάνετε τέλος πάντων;») η ερώτηση παρέπεμπε αναπόφευκτα και στην εμφάνιση της βραδιάς. Η απάντηση θα μπορούσε να είναι: «Τίποτα. Πέρασα λίγο να με δείτε.»

Το «κοινό» σου, Υπουργέ, θα σε σεβαστεί όσο το σέβεσαι κι εσύ.

Πολλή φασαρία έχει γίνει επίσης για τη φασαρία απ’το ακροατήριο στην οποία σε στιγμές συμμετείχα και προσωπικά. Πώς να γίνει δημοκρατική συζήτηση όταν φωνάζουμε στον υπουργό και δεν τον αφήνουμε να μιλήσει;

Ο Γεωργιάδης δεν αντιμετώπισε όμως μόνο φωνές. Αντιμετώπισε και την ανάγνωση ενός εμπεριστατωμένου κειμένου μας για τις τραγικές επιπτώσεις της πολιτικής του, (και τη διανομή ενός δεύτερου εξαιρετικού κειμένου) καθώς και σειρά νηφάλιων ερωτήσεων. Σε όλα αυτά απάντησε με απαξίωση, άγνοια και υπεκφυγή.

Όταν για παράδειγμα δυο παρόντες γιατροί του ζήτησαν να σχολιάσει πρόσφατο άρθρο του έγκυρου ιατρικού περιοδικού The Lancet που κατακρίνει την κυβέρνηση για «άρνηση» της σχέσης των πολιτικών λιτότητας με τους τρομακτικούς δείκτες της δημόσιας υγείας τα τελευταία 6 χρόνια, ο Γεωργιάδης δεν αναγνώρισε ούτε σχολίασε τη σημασία του δημοσιεύματος, ψελλίζοντας αοριστολογίες περί απόψεων στο «κάθε περιοδικό», σαν να μην κατανοεί τη διαδικασία της εξέλιξης της επιστημονικής έρευνας μέσω έγκυρων δημοσιεύσεων. Το Λάνσετ, πρέπει να καθήσει κάποιος να του εξηγήσει σε ένα διάλειμμα από τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις, δε δημοσίευσε γνώμη δημοσιογράφου, πολιτικού ή σχεδιαστή μόδας, αλλά επιστημόνων που παρέπεμπαν σε στοιχεία. Δημοσίευσε δηλαδή το προϊόν ενδελεχούς έρευνας που θα αναπαραχθεί στο μέλλον -είτε συμφωνεί με αυτό ο Υπουργός είτε όχι- σε νέες επιστημονικές δημοσιεύσεις ως κομμάτι ενός συλλογικού διαλόγου με στόχο την τεκμηρίωση μιας όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικής αλήθειας.

Ο Γεωργιάδης όμως δεν έχει απλώς άγνοια αλλά και μια έμφυτη εχθρότητα απέναντι στη γνώση και την παιδεία. Σε συνέντευξή του στην Πόπη Τσαπανίδου μετά το συμβάν, σχολίασε εξίσου απαξιωτικά την ιδιότητα του φοιτητή. Αναφερόμενος στους παρόντες διαμαρτυρόμενους, υπονόησε ότι το δικό του εργασιακό παρελθόν -«δουλεύω απ΄τα 19 μου,» είπε- ήταν η δύσκολη πορεία ενός αυτοδημιούργητου ανθρώπου σε αντίθεση με τις ανέμελες σπουδές των διαμαρτυρομένων που πληρώνει κάποιος υποτιθέμενος πλούσιος μπαμπάς απ’την Ελλάδα.

Εννοείται πως στην ιδεολογική φούσκα που θέλει να επικρατήσει στο Δυτικό κόσμο ο Γεωργιάδης, η σχέση του εργάτη με την ακαδημαϊκή σκέψη οφείλει να παραμείνει διαρρηγμένη. Ο Γεωργιάδης εξάλλου δεν κατανόησε ποτέ το εργασιακό σύστημα στο οποίο ενηλικιώθηκε. Ας μη γελιέται όμως: τα παιδιά που ήταν στο ακροατήριο χτες έχουν λιώσει και βιβλία για να πάρουν τα πτυχία τους και σόλες παπουτσιών να δουλεύουν για να αυτοσυντηρούνται. (Ψιτ, υπουργέ, όταν λέω «βιβλία» δεν εννοώ απορρίματα σκέψης με εξώφυλλο).

Ναι, η χθεσινή βραδιά λοιπόν ήταν μια επιτυχία γιατί ξεσκέπασε την προχειρότα και τον ερασιτεχνισμό του Γεωργιάδη, καθώς και τη σύγχυσή του για τον κλάδο που υποτίθεται ότι θέλει να μεταρρυθμίσει. Αλλά και το ναρκισσισμό του. Σε ερώτηση για το αν πιστεύει ότι έχει κερδίσει το δημόσιο «στοίχημά» του ότι δεν θα απέλυε γιατρούς τους επόμενους έξι μήνες της υπουργείας του, η απάντηση ήταν καταφατική: «I won the bet,» μας είπε, χασκογελώντας. Οι ελλείψεις γιατρών στα νοσοκομεία της χώρας, η μετανάστευση ιατρικού προσωπικού και η αιμορραγία επιστημονικού ταλέντου δεν είναι παρά τσιπ στην τσόχα. Παίξε, Υπουργέ, παίξε! Εμείς πληρώνουμε.

Αλλά όταν σου ζητάται να απαντήσεις ως φορέας εξουσίας για τις συνέπειες των αποφάσεών σου όπως η αύξηση της βρεφικής θνησιμότητας και αντιστρέφεις το ερώτημα συνοψίζοντας στο (παραφράζω) «εσείς τι θα λέγατε στον Τόμσεν αν σας ζητούσε από που αλλού να γίνουν περικοπές αν όχι στην υγεία,» ξέρεις άραγε τη διαφορά ανάμεσα σε μια κλινική και ένα καζίνο;

Και για τις γκριμάτσες: τις είπα χυδαίες γιατί σε αντίθεση με τη γκριμάτσα ενός ηθοποιού, η γκριμάτσα ενός πολιτικού που υπεκφεύγει ενώ γύρω του αγκομαχά ένας ολόκληρος λαός δεν έχει σκοπό να τον διδάξει αλλά να τον χλευάσει.

Ο χλευασμός του λαού απ’το θρόνο είναι η επιτομή της πολιτικής χυδαιότητας. Ο Γεωργιάδης επομένως θα ήταν αστείος μόνο αν δεν είχε εξουσία. Οι γκριμάτσες του μας θυμίζουν ότι στο πετσί του δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένας αποτυχημένος γελωτοποιός.

Όσο για τις νουθεσίες για το ακροατήριο που ξέφυγε με τις φωνές του, δεν ξέρω από που αντλούν την αισθητική τους όσοι μας νουθετούν. Πριν δυο εβδομάδες, στις 8 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, στο συνέδριο του κομματικού σχηματισμού Ελιά, ο προκάτοχος του Γεωργιάδη Ανδρέας Λοβέρδος, αυτός ο υπεύθυνος για την μαζικότερη και πιο άνανδρη επίθεση κατά γυναικείου πληθυσμού στη σύγχρονη ιστορία της χώρας μας, έβγαλε λόγο για «δικαιοσύνη» και «αλληλεγγύη» στη «μάχη κατά του λαϊκισμού,» χωρίς έστω και ένας απ’το ακροατήριο να βγάλει κιχ.

 

Αυτή η ησυχία είναι εκκωφαντική. Με ξεκουφαίνει. Θέλω, και οφείλω, να τη σπάσω.

 Το κείμενο και το βίντεο της παρέμβασης στην ομιλία Άδωνι

Κατεβάζουν τον διακόπτη στα Κέντρα Πρόληψης

 

Στον αέρα βρίσκονται τα Κέντρα Πρόληψης της χώρας καθώς από την 31^η Δεκέμβρη έχει λήξει η Προγραμματική Σύμβαση βάση της οποίας χρηματοδοτείται η λειτουργία τους. Οι εργαζόμενοι που «πασχίζουν στη σκιά τεσσάρων γιγάντων (υπ. Εσωτερικών και Υγείας, ΚΕΔΕ και ΟΚΑΝΑ)» κατέβηκαν σήμερα σε 24ωρη απεργία. Κάποιοι απλήρωτοι για μήνες και κάποιοι αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο προειδοποιούν ότι η κυβέρνηση με την αδράνειά της οδηγεί μαθηματικά στην ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών πρόληψης. Την ίδια στιγμή, η κρίση έχει διογκώσει τον αριθμό των πολιτών που χρειάζονται βοήθεια. «Τα περιστατικά δεν αφορούν μόνο εξαρτημένους από ουσίες αλλά συμπολίτες μας που παθαίνουν κρίσεις πανικού, φοβίες ή αναπτύσσουν καταθλιπτικές συμπεριφορές. Πλέον είναι πολύ συχνά τα αιτήματα για παρεμβάσεις στα σχολεία» τονίζουν οι εργαζόμενοι.  

 

Της Αγγελικής Δημοπούλου

«Απλήρωτοι εργαζόμενοι, χρέη στο ΙΚΑ, εκβιασμοί από την ηγεσία του ΟΚΑΝΑ και το μακρύ και το κοντό καθεμιάς από τις 73 διοικήσεις χτίζουν την εικόνα της Πρόληψης στη χώρα. Ακριβώς στην περίοδο που οι εργαζόμενοι τρέχουμε να ενισχύσουμε μαθητές, εκπαιδευτικούς, γονείς, που έχουν μεγάλη ανάγκη στήριξης στις συνθήκες οικονομικής και ηθικής εξαθλίωσης που ραγίζουν την καθημερινότητά τους» αναφέρουν οι εργαζόμενοι στη σχετική ανακοίνωσή τους.

Σήμερα βρέθηκαν στο υπ. Εσωτερικών όπου ο υπουργός αρνήθηκε, σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, να τους δει. Μετά από πιέσεις έγιναν δεκτοί από τον γενικό γραμματέα του υπουργείου που τους ενημέρωσε ότι τουλάχιστον μέχρι τον Απρίλιο«λεφτά δεν υπάρχουν» για τη υπογραφή νέας Προγραμματικής Σύμβασης παρότι αυτή έχει εγκριθεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Επιπλέον υποστήριξε ότι το υπ. Εσωτερικών θα προσπαθήσει να έρθει σε συνεννόηση με το υπ. Υγείας μήπως και δοθεί παράταση. «Σε κλίμα βλέπουμε και κάνουμε» σημειώνουν οι εργαζόμενοι. Σε περίπτωση δε, που έστω και τον Απρίλιο υπογραφεί νέα Προγραμματική Σύμβαση όλη η γραφειοκρατική διαδικασία θα πρέπει να γίνει από την αρχή, να ξαναπεράσει δηλαδή από το Ελεγκτικό Συνέδριο.

«Παλεύουμε για τη συνέχιση της ύπαρξης των δομών, για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως εργαζόμενοι αλλά και για να συνεχιστεί το κοινωνικό έργο των Κέντρων Πρόληψης» τόνισε κατά τη σημερινή Συνέντευξη Τύπου, ο Γενικός Γραμματέας του Σωματείου των Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης, Νίκος Λάιος. Όπως σημείωσε: «Σύμφωνα με τα στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Πρόληψης το 2011 τουλάχιστον 70.000 άνθρωποι προσεγγίστηκαν από τις δομές πρόληψης. Από τότε η χρηματοδότησή έχει μειωθεί στο 50%. Στο υπ. Εσωτερικών δεν υπάρχει καν κωδικός χρηματοδότησης ενώ τα χρήματα από τον κωδικό του υπ. Υγείας τα διαχειρίζεται ο ΟΚΑΝΑ που όμως δεν τα αποδίδει στα Κέντρα Πρόληψης».

Σύμφωνα με το Νίκο Λάιο «με την μη υπογραφή νέας προγραμματικής σύμβασης η κυβέρνηση σπρώχνει τα 73 Κέντρα Πρόληψης να στραφούν σε ιδιωτική χρηματοδότηση για μέρος των υπηρεσιών τους». «Αν δεν δίνονται λεφτά ψάξτε να βρείτε χορηγίες από κοτοπουλάδες, μας έχουν διαμηνύσει» σημειώνει και προσθέτει ότι οι εργαζόμενοι «θέλουν δωρεάν κρατική παροχή υπηρεσιών πρόληψης για τους πολίτες». Αναφορικά με την ευθύνη για τη μη υπογραφή της προγραμματικής σύμβασης αυτή βαραίνει, σύμφωνα με το γενικό γραμματέα, όλους τους συμβαλλόμενους φορείς. «Έχουμε μπλέξει σε έναν γραφειοκρατικό δαίδαλο. Από το Ελεγκτικό Συνέδριο στα υπουργεία, τον ΟΚΑΝΑ και την ΚΕΔΕ. Όλοι «θέλουν» λύση αλλά κανείς δεν υπογράφει. Κυριαρχεί ότι πρέπει να πάμε σε δυναμικές κινητοποιήσεις να καλέσουμε τις τοπικές κοινωνίες να στηρίξουν τους αγώνες μας, να έρθουμε σε συνεννόηση μεταξύ μας, οι εργαζόμενοι, να βρούμε κοινούς στόχους, να κάνουμε διάλογο, να φτιάξουμε καινούργιο όραμα για την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων στην Ελλάδα της κρίσης και των Μνημονίων».

«Ότι πέτυχαν τα Κέντρα Πρόληψης το κατάφεραν οι εργαζόμενοι. Όταν δημιουργήθηκαν είχαν πει ότι θα λειτουργούσαν για ένα διάστημα που θα ήταν αναγκαία και μετά θα έκλειναν. Οι εργαζόμενοι κατάφεραν να τα καταστήσουν οιονεί κρατικές δομές. Είναι το έργο μας και δεν θα το αφήσουμε να χαθεί σε ψεύτικες γραφειοκρατικές διαδικασίες» επισήμανε από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Σωματείου, Αλέξανδρος Σταθακιός.

«Απλήρωτη εργασία δεν νοείται. Η κυβέρνηση υπολογίζει στην παραίτηση γι’ αυτό έχουμε φτάσει στους τρεις μήνες κωλυσιεργίας» υπογράμμισε ο νομικός σύμβουλος του Σωματείου, Τάσος Πετρόπουλος. «Εγκαταλείπουν την πρόληψη. Το λιγότερο δαπανηρό και πιο σημαντικό τομέα της Δημόσιας Υγείας. Οι παραλείψεις της πολιτείας δημιουργούν ευθύνη αποζημίωσης όσων προσδοκούν, δηλαδή, τους χρήζοντες βοήθεια, τους φορείς, τους δήμους αλλά και τους εργαζόμενους. Εκτός από νομικός ο αγώνας είναι και κοινωνικός. Προέχει η τεκμηρίωση της υποχρέωσης της πολιτείας σε σειρά αποφάσεων διεθνών οργάνων και διεθνών δεσμεύσεων. Θα προχωρήσουμε άμεσα» πρόσθεσε.

Φωνές εργαζομένων

Τα Κέντρα Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας εφαρμόζουν προγράμματα πρόληψης και απευθύνονται σε γονείς, μαθητές και εφήβους, στρατευμένους, επαγγελματίες, ειδικές πληθυσμιακές ομάδες (πρόσφυγες, μειονότητες, φυλακισμένους) και φυσικά σε ανθρώπους που παρουσιάζουν εξαρτητικές συμπεριφορές (ουσίες, τζόγος κλπ)

Σήμερα υπάρχουν 73 Κέντρα Πρόληψης τα οποία καλύπτουν 50 νομούς της χώρας.Στα εννέα από αυτά οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι από έναν έως και επτά μήνες. Στα υπόλοιπα οι εργαζόμενοι βρίσκονται πλέον αντιμέτωποι με το ίδιο πρόβλημα. Παράλληλα δεν αποδίδονται οι ασφαλιστικές εισφορές στο ΙΚΑ. Εξαιτίας τούτου κινδυνεύει η φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι ακόμη κι αν βρεθεί λύση για τη χρηματοδότηση τα Κέντρα Πρόληψης ίσως να μην είναι πια σε θέση να εισπράξουν τα χρήματα.

Την ίδια στιγμή η αύξηση των περιστατικών είναι, σύμφωνα με τους εργαζόμενους, γιγάντια από τις αρχές της κρίσης. Ενδεικτικά στη Σάμο οι άνθρωποι που ζητούν βοήθεια έχουν αυξηθεί κατά 200% ενώ υπολογίζεται ότι στην πρωτεύουσα και την Αττική η κατάσταση είναι χειρότερη. Τα περιστατικά δεν αφορούν μόνο σε περιπτώσεις εξαρτημένων αλλά και κρίσεις πανικού, φοβίες, καταθλιπτικές συμπεριφορές ενώ πλέον είναι πολύ συχνά τα αιτήματα για παρεμβάσεις στα σχολεία, όπου σημειώνεται αύξηση των βίαιων περιστατικών αλλά και δυσκολίες στην τάξη.

«Είμαστε τέσσερα άτομα επιστημονικό προσωπικό και παλεύουμε με 100 σχολικές μονάδες. Είμαι 4 μήνες απλήρωτος και παλεύω μόνος μου. Ατομική σύμβαση - το όνειρο κάθε εργοδότη – εγώ αυτήν είχα από την αρχή» σημειώνει ένας από τουςεργαζόμενους. Ενώ η κ. Μαρίνου από το Κέντρο Πρόληψης της Ρόδου λέει: «Δεν υπάρχει εποπτεία, ούτε εκπαίδευση σε νέα θέματα και υλικά. Η ποιότητα του σχεδιασμού επαφίεται στο δικά μας φιλότιμο». 

«Βλέπουμε άθλιες συνθήκες σε σχολεία. Μαθητές και καθηγητές αντιμετωπίζουν προβλήματα. Κινούμαστε πλέον σε πολλά επίπεδα υποστήριξης» τονίζει ότι η κ.Τζάκου από το Κέντρο Πρόληψης Περιστερίου. «Κλείνουν συνεχώς φορείς κι απευθύνονται όλοι στα Κέντρα Πρόληψης. Στα σχολεία η κατάσταση είναι δύσκολη. Αγριεμένα τα παιδιά, τρελαμένοι οι καθηγητές. Όμως αγαπάμε τη δουλειά μας και θέλουμε δωρεάν παροχή για όσους χρειάζονται τη βοήθειά μας» προσθέτει η κ.Λυμπέρη από την αντίστοιχη προνοιακή δομή του Αιγάλεω.

«Εγώ πληρώνομαι και μου είναι δύσκολο ακόμη και να το πω στους απλήρωτους συναδέλφους. Θέλω να τονίσω ότι δεν υπάρχει καμία έκπτωση στις υπηρεσίες μας. Δουλεύουμε διπλάσια. Τα περιστατικά έχουν αυξηθεί. Κι είμαστε δομές της κοινότητας. Είμαστε έξω. Δεν έρχονται σε εμάς όσοι έχουν ανάγκη. Πηγαίνουμε εμείς σε αυτούς. Θα ήταν κρίμα να λείψει αυτό» τονίζει η κ. Μουλά από το Κέντρο Πρόληψης της Καλλιθέας.
 

Αντιδράσεις από την αντιπολίτευση 

Παρούσα στη συνέντευξη Τύπου ήταν εκ μέρους του ΚΚΕ, η κ. Λούλα Καρατζά. «Δεν το έχουν σκοπό. Το σχέδιό τους είναι η αντικατάσταση των εργαζομένων με 5μηνίτες» σημείωσε αναφορικά με την υπογραφή της προγραμματικής σύμβασης και προέτρεψε σε πιο εντατικές κινητοποιήσεις σημειώνοντας ότι το θέμα πρέπει να τεθεί σε όλα τα δημοτικά συμβούλια. «Το ΚΚΕ θα είναι μαζί σας με όλες του τις δυνάμεις» τόνισε ενημερώνοντας ότι το ΠΑΜΕ θα πραγματοποιήσει ειδική σύσκεψη την Τρίτη.

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Χρήστος Μαντάς και Κώστας Ζαχαριάς βρέθηκαν μαζί με τους εργαζόμενους στη συνάντηση που είχαν με τον Γενικό Γραμματέα του υπ. Εσωτερικών ενώ έχουν ήδη καταθέσει σχετική ερώτηση στη Βουλή. Αντίστοιχη ερώτηση κατέθεσαν προς τα Υπουργεία Υγείας και Εσωτερικών και οι βουλευτές τηςΔημοκρατικής Αριστεράς, Δημήτρης Αναγνωστάκης και Κατερίνα Μάρκου, καλώντας τα αρμόδια Υπουργεία, να συμμορφωθούν με την απόφαση 2501/25-02-2014 του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σύμφωνα με την οποία, εγκρίνεται η Προγραμματική Σύμβαση για τη λειτουργία των κέντρων πρόληψης.

Τα αιτήματα των εργαζομένων 
 
Υπογραφή της Προγραμματικής Σύμβασης για τη Λειτουργία των 73 Κέντρων Πρόληψης της χώρας, με ανάληψη υποχρέωσης από τα δύο Υπουργεία για την καταβολή όλων των ποσών που αναγράφονται σε αυτή και είναι τα ελάχιστα για τη λειτουργία τους στο υπάρχον θεσμικό πλαίσιο.
 
Άμεση καταβολή μισθών στους συναδέλφους των 9 Κέντρων Πρόληψης, που δουλεύουν απλήρωτοι.
 
Καταβολή των οφειλών Υπουργείου Εσωτερικών και των παράνομα μη αποδοθέντων από τον ΟΚΑΝΑ.
 
Κέντρα Πρόληψης ανοιχτά για όλους τους ανθρώπους που ζουν στην χώρα.
 
Θεσμική κατοχύρωση των Κέντρων Πρόληψης και των υπηρεσιών τους, με μετεξέλιξή τους σε 73 Τοπικά Παραρτήματα 13 ΝΠΔΔ, με δημοκρατικές διαδικασίες στη λήψη αποφάσεων, τον σχεδιασμό και την υλοποίηση παρεμβάσεων στην κοινωνία.
 
Αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Πρόληψης, Θεραπείας και Κοινωνικής Ένταξης. Χωρίς καταργήσεις, συγχωνεύσεις, ιδιωτικοποιήσεις των υπηρεσιών. Με άμεσες προσλήψεις προσωπικού, ώστε να καλύπτονται πραγματικά οι ανάγκες των κατοίκων της χώρας και όχι οι λογιστικοί «στόχοι» των «δανειστών».
 
«Οι αλυσίδες κάθε εξάρτησης σπάζουν με Ενεργοποίηση, Αντίσταση και Αλληλεγγύη. Γι’ αυτό το «πρωτογενές πλεόνασμα» ανθρωπιάς και οράματος παλεύουμε με όλες τις δυνάμεις μας, κόντρα στο ρεύμα» καταλήγουν οι εργαζόμενοι.

Αναδημοσίευση από το tvxs.gr

 

Λεφτά υπάρχουν, όχι όμως για την υγεία

Απάντηση στο ερώτημα πώς είναι δυνατόν να δίνονται εγγυήσεις για δύο τράπεζες ύψους 7,9 δισ. ευρώ, ενώ δεν μπορούν να βρεθούν 700 εκατ. για τις ανάγκες των 3 εκατομμυρίων ανασφάλιστων πολιτών, ζητά το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού.

«Είναι ειλικρινά πάρα πολύ δύσκολο να κρύψει κανείς την αγανάκτησή του όταν μαθαίνει ότι για άλλη μια φορά βρέθηκαν τα χρήματα για τη στήριξη των τραπεζών αλλά για τις ζωές των πολιτών η εξεύρεση πόρων εξακολουθεί να είναι αδύνατη», τονίζεται στη σχετική ανακοίνωση του Κοινωνικού Ιατρείου.

Την απόφαση της κυβέρνησης να εγγυηθεί για δάνεια συνολικού ύψους 7,9 δισεκατομμυρίων ευρώ, προς τις τράπεζες Alpha Bank και Eurobank Ergasias, αντιπαραβάλλει το ΜΚΙΕ με τη δραματική μείωση στον προϋπολογισμό του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ), στην οποία προχώρησε η ηγεσία του υπουργείου Υγείας.

Η «αγανάκτηση» μεγαλώνει, σημειώνει το ΜΚΙΕ, όταν ο ίδιος ο υπουργός Υγείας, κ. Άδωνις Γεωργιάδης, έχει παραδεχτεί δημόσια στη βουλή, ότι το συνολικό ετήσιο κόστος για να έχουν πρόσβαση οι ανασφάλιστοι πολίτες, που έχουν φτάσει τα 3 εκατομμύρια, είναι μόλις 700 εκατ. ευρώ.

«Γιατί λοιπόν η κυβέρνηση εγγυάται 7,9 δισ. ευρώ για δύο τράπεζες και δεν δίνει μόλις 700 εκατ. ευρώ για να σωθούν ανθρώπινες ζωές;».

Την επιβολή συνθηκών «μαζικής γενοκτονίας» καταγγέλλει στη συνέχεια το ΜΚΙΕ, σε έναν λαό «μόνο και μόνο για να αποπληρωθούν οι δανειστές του», ενώ την ίδια ώρα γίνονται δραματικές περικοπές στην υγεία, στην παιδεία, στις συντάξεις και στους μισθούς των πολιτών.

Τα βασικά αποτελέσματα αυτών των περικοπών παραθέτει το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού, όπως δημοσιεύτηκαν στο κορυφαίο ιατρικό περιοδικό «The Lancet»:

- Κατά την περίοδο 2009-2010 καταργήθηκε το 1/3 των προγραμμάτων εργασίας στον δρόμο για την πρόληψη και θεραπεία πολιτών οι οποίοι κάνουν χρήση παράνομων ουσιών.

- Την ίδια στιγμή, οι σύριγγες και τα προφυλακτικά που διανέμονταν σε χρήστες ναρκωτικών μειώθηκαν αντίστοιχα κατά 10% και 24% με το αναμενόμενο αποτέλεσμα στην υγεία του εν λόγω ευάλωτου πληθυσμού: ο αριθμός των νέων μολύνσεων από τον ιό HIV στους χρήστες αυξήθηκε, από 15 το 2009 σε 484 το 2012, ενώ τα προκαταρκτικά στοιχεία για το 2013 υποδηλώνουν ότι η εμφάνιση της φυματίωσης έχει υπερδιπλασιαστεί σε σχέση με το 2012.

- Οι δραστικές μειώσεις στους προϋπολογισμούς των δήμων, έχουν οδηγήσει στη μείωση διάφορων δραστηριοτήτων, όπως λ.χ. τα προγράμματα ψεκασμών για τα κουνούπια, το οποίο σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες, επέτρεψε την επανεμφάνιση της ελονοσίας σε τοπικό επίπεδο για πρώτη φορά σε 40 χρόνια.

- Μέσα από μια σειρά μέτρων λιτότητας, ο κρατικός προϋπολογισμός για τα νοσοκομεία μειώθηκε κατά 26% μεταξύ του 2009 και του 2011.

- Ένα βασικό κόστος που αποτελεί στόχο για την τρόικα, είναι οι δημόσιες φαρμακευτικές δαπάνες. Ο στόχος ήταν να μειωθούν από 4,37 δισ. ευρώ το 2010 σε 2,88 δισ. το 2012 (ο στόχος εκπληρώθηκε) και σε 2 δισ. μέχρι το 2014. Ωστόσο, έχουν υπάρξει πολλά ανεπιθύμητα αποτελέσματα: Μερικά φάρμακα είναι αδύνατο να αποκτηθούν λόγω των καθυστερήσεων στις αποζημιώσεις των φαρμακείων που δημιουργούν δυσβάστακτα χρέη. Επιπλέον, οι φαρμακευτικές εταιρείες έχουν μειώσει τις προμήθειες λόγω των απλήρωτων λογαριασμών και του χαμηλού περιθωρίου κερδών.

- Το 2011, το κόστος επίσκεψης στα εξωτερικά ιατρεία αυξήθηκε από τρία σε πέντε ευρώ και η συμμετοχή για ορισμένα φάρμακα αντίστοιχα αυξήθηκε κατά 10% ή και περισσότερο, ανάλογα με την ασθένεια. Επίσης, από το 2014 τέθηκαν σε ισχύ νέα τέλη για τις συνταγές φαρμάκων (ένα ευρώ ανά συνταγή).

- Οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας έχουν επηρεαστεί σοβαρά, αφού η σχετική κρατική χρηματοδότηση μειώθηκε κατά 20% μεταξύ του 2010 και του 2011, και κατά επιπλέον 55% μεταξύ του 2011 και του 2012. Στο μεταξύ, οι μελέτες δείχνουν αύξηση της μείζονος κατάθλιψης από 3,3% το 2008 σε 8,2% το 2011, με σημαντική συχνά αιτία την οικονομική δυσπραγία. Επιπλέον, ερευνητές ανέφεραν αύξηση 36% μεταξύ 2009 -2011 στον αριθμό των ανθρώπων που έκαναν απόπειρα αυτοκτονίας, ενώ οι θάνατοι από αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 45% μεταξύ του 2007 και του 2011.

- Το ποσοστό των παιδιών που κινδυνεύουν λόγω φτώχειας αυξήθηκε, από 28,2% το 2007 σε 30,4% το 2011, ενώ όλο και περισσότερα παιδιά υποσιτίζονται. Το 2012 σχετική έκθεση των Ηνωμένων Εθνών, τόνισε ότι «το δικαίωμα στην υγεία και στην πρόσβαση σε υπηρεσίες Υγείας δεν είναι σεβαστό για όλα τα παιδιά στην Ελλάδα».

- Τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν μια αύξηση 19% στον αριθμό των βρεφών με χαμηλό βάρος, μεταξύ 2008-2010. Ερευνητές από την Ελληνική Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας ανέφεραν αύξηση κατά 21% σε θνησιγένειες μεταξύ του 2008 και του 2011, γεγονός που αποδίδεται στη μειωμένη πρόσβαση σε προγεννητικές υπηρεσίες υγείας για τις εγκύους. Η θνησιμότητα νεογνών σημείωσε αύξηση κατά 43% μεταξύ του 2008 και του 2010, με τις αυξήσεις των θανάτων στα νεογνά να υποδεικνύουν εμπόδια στην πρόσβαση σε έγκαιρη και αποτελεσματική φροντίδα κατά την εγκυμοσύνη αλλά και μετά τον τοκετό.

Πηγή: http://www.onmed.gr