«ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΡΝΗΘΟΥΜΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΦΟΡΟΥΣ…»(*)

Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ

Κατ’ αρχάς ας θυμηθούμε τη γνωστή δήλωση του κ.Στουρνάρα. «Εγώ – όπως με πάθος είχε ισχυριστεί -  δεν δέχομαι ότι η Ελλάδα υπερφορολογείται».

Αυτά ειπώθηκαν από τον υπουργό Οικονομικών πριν από λίγους μήνες, στις 26/11/2013. Χτες, όμως, δόθηκαν στη δημοσιότητα τα στοιχεία του Γραφείου Προυπολογισμού της Βουλής (το οποίο προφανώς δεν απαρτίζεται ούτε από «ψεκασμένους» ούτε από «αναρχοκομμουνιστές» που θέλουν να «σαμποτάρουν» με στατιστικές αλχημείες το έργο της κυβέρνησης).

Τα στοιχεία αυτά δεν καταγράφουν τίποτα περισσότερο απ΄ όσα ζει ο ελληνικός λαός και ανάμεσα στα άλλα αναφέρουν ότι: 

α) οι φορολογικοί συντελεστές στην Ελλάδα είναι υψηλότεροι από το μέσο όρο όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 

β) τα λαϊκά εισοδήματα έχουν συρρικνωθεί κατά 50% εντούτοις από το 2010 η φορολογική επιβάρυνση μισθωτών και συνταξιούχων έχει αυξηθεί έως και 700% (!) και των ελεύθερων επαγγελματιών έως και 900% (!),  

γ) οι φόροι επί των ακινήτων έχουν επταπλασιαστεί (!),  

δ) ο ΦΠΑ αυξήθηκε από το 2010 τέσσερις φορές,  

ε) οι φόροι στα καύσιμα έχουν αυξηθεί τρεις φορές,  

στ) μόνο εκ του γεγονότος της αύξησης των φορολογικών συντελεστών στο πετρέλαιο θέρμανσης η λαϊκή οικογένεια επιβαρύνθηκε με αύξηση των φόρων κατά 450%!

Πρώτο συμπέρασμα: Ο ελληνικός λαός όχι μόνο δεν «υποφορολογείται», όπως είχε ισχυριστεί ο κ.Στουρνάρας, αλλά αντιθέτως αποτελεί  ένα πειραματόζωο – υπόδειγμα φορολογικής εξόντωσης σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.

Δεύτερο συμπέρασμα: Πίσω από την φιλολογία περί «έκτακτων συνθηκών» που επικαλείται η κυβέρνηση για να δικαιολογήσει την φορολεηλασία, εκείνο που κρύβεται είναι μια άνευ προηγουμένου αναδιανομή πλούτου που αφαιρείται από εργαζόμενους, συνταξιούχους και ανέργους προς χάρη δανειστών, πιστωτών, τραπεζιτών και πάσης φύσεως «αναξιοπαθούντων». Μεταξύ των οποίων και ένιοι εξ εκείνων που εισπράττουν θαλασσοδάνεια και φοροαπαλλαγές με τη σέσουλα.

Τρίτο συμπέρασμα: Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια φοροληστεία που προϋπήρχε των Μνημονίων και που επί Μνημονίων έχει πάρει χαρακτήρα φορολογικής γενοκτονίας των αδυνάμων. Σύμφωνα με τη μελέτη του ΟΟΣΑ, το 2007 στην Ελλάδα η πραγματική φορολογική επιβάρυνση για τα κέρδη των «εχόντων και κατεχόντων» δεν ξεπερνούσε το 15,9%. Την ίδια στιγμή η πραγματική φορολογική επιβάρυνση της εργασίας ήταν στο 35,1%. Προ κρίσης, δηλαδή, η εργασία φορολογείτο στην Ελλάδα τρεις φορές περισσότερο απ΄ ότι φορολογείτο το κεφάλαιο. Μετά κρίσης και μετά Μνημονίων η σχέση αυτή έχει γίνει ακόμα πιο επώδυνη για το λαό. Ενα μόνο στοιχείο: Οι φόροι που πλήρωναν τα Νομικά Πρόσωπα  το 2004 ήταν το 12% του συνόλου των φορολογικών εσόδων. Τώρα πλέον, και σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2013, δεν ξεπερνούν το 4%. Δηλαδή, οι φόροι που πληρώνουν τραπεζίτες, βιομήχανοι, εργολάβοι και λοιποί πατρίκιοι έχουν μειωθεί κατά 3 φορές όταν οι φόροι επί των εργαζόμενων, των συνταξιούχων και εν γένει των λαικών στρωμάτων έχουν αυξηθεί κατά 7 και 9 φορές!

Σημείωση (*): Ο κ.Στουρνάρας ταυτόχρονα με τη δήλωσή του ότι η Ελλάδα «δεν υπερφορολογείται» είχε δηλώσει στη Βουλή ότι διαβάζει και Μαρξ. Δεν αποκλείεται, λοιπόν, να γνωρίζει την παρακάτω τοποθέτηση του Μαρξ την οποία μας την θύμισαν τα κατορθώματα της κυβέρνησης και η οποία διατυπώθηκε πριν από σχεδόν δύο αιώνες (εκεί μας έχουν γυρίσει). Έλεγε ο Μαρξ, στις συνθήκες της δικής του εποχής, φυσικά: «Και τι θα έπρεπε να κάνουμε τώρα; Θα έπρεπε να αρνηθούμε να πληρώνουμε φόρους (…). Η άρνηση πληρωμής φόρων είναι το καθήκον κάθε πολίτη». Πρόκειται για άρθρο του Κάρολου Μαρξ, που γράφτηκε τον Νοέμβριο του 1848 στην «Νέα Εφημερίδα του Ρήνου», την οποία διηύθυνε. Το δικαστήριο της Κολωνίας, στο οποίο κλήθηκε ο Μαρξ να απολογηθεί για την θέση του αυτή, τον απάλλαξε. Πανηγυρικά...

πηγή: http://www.iskra.gr

 

Στον αέρα η πορεία της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης στη χώρα - Απάντηση του Laszlo Andor στο Νίκο Χουντή

Περικόπηκε ο προϋπολογισμός της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης κατά 87 εκατομμύρια ευρώ και παρά τη μείωση, η απορρόφηση είναι μόλις 25,84%

Απάντηση Laszlo Andor σε Νίκο Χουντή

Στον αέρα βρίσκεται η πορεία της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης στη χώρα μας, αφού, όχι μόνο περικόπηκαν τα κονδύλια του ΕΣΠΑ για την ψυχική υγεία κατά 24,42%, αλλά η απορρόφηση στο εναπομείναν ποσό είναι μόλις 25,84%! Ταυτόχρονα, το 80% από τα κονδύλια αυτά, θα πάει σε μη κερδοσκοπικές κοινοτικές μονάδες ψυχικής υγείας.

Αυτά προκύπτουν από απάντηση του ευρωπαίου Επίτροπου Υγείας κ. Andor, σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Χουντή.

Ο Νίκος Χουντής, με την ερώτησή του, ζητούσε στοιχεία σε σχέση με την πορεία υλοποίησης της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης στην Ελλάδα.

Ο κ. Andor στην απάντησή του αναφέρει ότι ο «Ο προβλεπόμενος προϋπολογισμός για τον άξονα προτεραιότητας 5 ήταν 354.787.429 ευρώ έως τον Σεπτέμβριο του 2012 όταν μειώθηκε στα 268.148.385 ευρώ» (χωρίς ωστόσο να διευκρινίζει τους λόγους αυτής της μείωσης). Η μείωση αυτή άλλωστε είναι που αυξάνει τεχνητά την απορρόφηση από το 2012 στο 2013, φτάνοντάς την από το 12,4% στο 25,84%!!

Συνεχίζοντας στην απάντησή του, ο κ. Andor, αναφέρεται στα έργα που υλοποιούνται από τις μη κερδοσκοπικές κοινοτικές μονάδες ψυχικής υγείας, επισημαίνοντας ότι «τον Δεκέμβριο του 2013, ο συνολικός προϋπολογισμός για τα έργα αυτά ήταν 214,6 εκατ. ευρώ», αντιστοιχούσε δηλαδή η χρηματοδότησή τους στο 80% (!) του συνολικού προϋπολογισμού του Άξονα προτεραιότητας 5. Διευκρινίζει ωστόσο ότι, «Έως το τέλος του 2013 … ένα συμπληρωματικό ποσό 22,5 εκατ. ευρώ περίπου θα καταβληθεί στους δικαιούχους».

Στο ερώτημα του Νίκου Χουντή αν υπάρχει κίνδυνος να χαθούν τα αναξιοποίητα μέχρι σήμερα κονδύλια, ο ευρωπαίος Επίτροπος προτιμά να μην αναλάβει το βάρος της απάντησης και δηλώνει ότι «το ελληνικό Υπουργείο Υγείας αρνείται ρητά την πιθανότητα αυτή»!

Η πλήρης ερώτηση του Νίκου Χουντή και η απάντηση του Laszlo Andor, έχουν ως εξής:

Ερώτηση Νίκου Χουντή:

«Η κατάσταση στο χώρο της ψυχικής υγείας στην Ελλάδα προκαλεί έντονες αντιδράσεις και ανησυχία, τόσο στους εργαζόμενους στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία, όσο και στους ασθενείς και τις οικογένειές τους. Το επικείμενο κλείσιμο ως την 31.12.2013 των Τμημάτων Χρόνιας Νοσηλείας (ΤΧΝ) και η προβλεπόμενη «μετακίνηση χρόνιων περιστατικών σε κενές θέσεις των μονάδων ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης (στεγαστικού τύπου)», σύμφωνα με το Σχέδιο Δράσης του Μνημονίου Συμφωνίας (ΜΣ) για την ψυχική υγεία, της 23/4/2013, επιτείνει την ανησυχία αυτή. Όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, μία τέτοια κίνηση θα δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα στους ασθενείς και τις οικογένειές τους, καθώς δεν υπάρχουν αρκετές θέσεις στις μονάδες ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης (ΜΨΑ), ενώ και η επιλογή των ασθενών από τις ΜΨΑ ιδιωτικού δικαίου, πολλές φορές, γίνεται με οικονομικά και όχι με ιατρικά κριτήρια. Με δεδομένο ότι στο Σχέδιο Δράσης του ΜΣ προβλέπεται και η κατάργηση των Ψυχιατρικών Νοσοκομείων, και ότι στην ερώτησή μου Ε-007224/2011 η Επιτροπή είχε απαντήσει ότι οι δημόσιες δαπάνες που είχαν απορροφηθεί για την Προτεραιότητα 5, σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις στον τομέα της ψυχικής υγείας ανέρχονταν, μέχρι το Σεπτέμβριο του 2011, σε μόλις 5.365.827 ευρώ, ποσό που αντιστοιχούσε σε «ποσοστό εκτέλεσης μικρότερο από 2% για την εν λόγω προτεραιότητα» και ότι «η πρόοδος όσον αφορά τη συνολική εφαρμογή του ελληνικού προγράμματος ψυχιατρικής μεταρρύθμισης καθυστερεί»,

ερωτάται η Επιτροπή:

Ποια είναι τα ποσά που έχει απορροφήσει η Ελλάδα ανά έτος από τα προβλεπόμενα για την Προτεραιότητα 5 κονδύλια; Τι μέρος από αυτά έχει διατεθεί σε κοινοτικές δομές ψυχικής υγείας ιδιωτικού δικαίου; Εκτιμά ότι τα κονδύλια που έχουν απορροφηθεί μέχρι σήμερα έχουν αξιοποιηθεί επαρκώς και σύμφωνα με τις προτεραιότητες και τους στόχους της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης; Υπάρχει κίνδυνος να χαθούν τα μέχρι σήμερα αναξιοποίητα διαθέσιμα κονδύλια; Πώς αξιολογεί την πορεία υλοποίησης του Μνημονίου Συμφωνίας; Εκτιμά ότι υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε να κλείσουν τα Τμήματα Χρόνιας Νοσηλείας και ότι θα αξιοποιηθεί «πλήρως το σύνολο του προσωπικού από τα καταργηθέντα ψυχιατρικά νοσοκομεία», όπως ορίζεται στο σημείο VI του ΜΣ;»

Απάντηση Laszlo Andor:

«Ο προβλεπόμενος προϋπολογισμός για τον άξονα προτεραιότητας 5 ήταν 354 787 429 ευρώ έως τον Σεπτέμβριο του 2012 όταν μειώθηκε στα 268 148 385 ευρώ. Ο ετήσιος ρυθμός απορρόφησης του άξονα προτεραιότητας 5 είναι ο ακόλουθος: Το 3,9% του διατεθέντος προϋπολογισμού στο τέλος του 2011, το 12,4% στο τέλος του 2012 και το 25,84% στο τέλος του 2013.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διαβίβασαν οι αρμόδιες ελληνικές αρχές, ένα μέρος των έργων που έχουν εγκριθεί στο πλαίσιο του άξονα προτεραιότητας 5 υλοποιείται από μη κερδοσκοπικές κοινοτικές μονάδες ψυχικής υγείας. Τον Δεκέμβριο του 2013, ο συνολικός προϋπολογισμός για τα έργα αυτά ήταν 214,6 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 139,4 εκατ. ευρώ είναι συγχρηματοδοτούμενα. 

Οι νομικές δεσμεύσεις ανέρχονται σε ποσοστό 47,1% και το ποσοστό απορρόφησης στο 13,15% του διατεθέντος προϋπολογισμού. Έως το τέλος του 2013, αναμένεται ότι το προαναφερόμενο ποσοστό απορρόφησης θα αυξηθεί καθώς ένα συμπληρωματικό ποσό 22,5 εκατ. ευρώ περίπου θα καταβληθεί στους δικαιούχους. Τα κονδύλια στις εγκαταστάσεις των μη κερδοσκοπικών κοινοτικών μονάδων ψυχικής υγείας χορηγούνται βάσει του μοναδιαίου κόστους ανά ημέρα και ανά κατηγορία ασθενή.  Όσον αφορά τον κίνδυνο απώλειας κονδυλίων, το υπουργείο Υγείας αρνείται ρητά την πιθανότητα αυτή.

Η Επιτροπή αναμένει την υποβολή περιοδικών εκθέσεων αξιολόγησης από ανεξάρτητο αξιολογητή πριν από κάθε αίτηση πληρωμής, όπως προβλέπεται από το μνημόνιο συμφωνίας (ΜΣ) που υπεγράφη τον Απρίλιο από εμένα και τον πρώην υπουργό Υγείας κ. Λυκουρέντζο. Ο στόχος του ΜΣ ήταν η δημιουργία και η προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων που θα επιτρέψουν την ομαλή μετάβαση στην κοινοτική περίθαλψη μετά το κλείσιμο των ψυχιατρικών νοσοκομείων έως το τέλος του 2015».

αναδημοσίευση από http://left.gr

Ψυχιατρείο και Νοσοκομείο Φυλακών Κορυδαλλού: Εικόνες που με κατατρέχουν

Μου παίρνει πάντα χρόνο να συνέλθω από επισκέψεις σε κέντρα κράτησης και φυλακές. Από την τελευταία επίσκεψη που κάναμε, ως επιτροπή της Βουλής για το σωφρονιστικό, την Τρίτη 21 Ιανουαρίου, στο νοσοκομείο και το ψυχιατρείο των φυλακών του Κορυδαλλού, οι εικόνες μένουν ανεξίτηλες, με κυνηγούν…

Της Βασιλικής Κατριβάνου *

 

Στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού. Με παιδεύει η εικόνα ενός ανθρώπου ψυχικά ασθενούς, κλεισμένου σε ένα δωμάτιο απομόνωσης, με τοίχους επενδυμένους με νοβοπάν (υλικό μαλακότερο από το τσιμέντο για να μη σπάσει το κεφάλι του, αλλά αρκετά σκληρό για να μην το ξηλώσει), γυμνός –για να μην προξενήσει, λέει, κακό στον εαυτό του, προσπαθώντας π.χ. να επιχειρήσει να στραγγαλιστεί–, στο πάτωμα, χωρίς στρώμα. Στην ερώτησή μου πόσο μπορεί να μείνει εκεί, ένας φύλακας μου απάντησε ίσως και πέντε μέρες. Αν θέλει να πάει τουαλέτα και είναι σε θέση να κτυπήσει την πόρτα βγαίνει, αλλιώς τουαλέτα γίνεται το δωμάτιο. Υπάρχουν τρία τέτοια δωμάτια απομόνωσης, γνωστά και ως «μπλε δωμάτια».

Η πρακτική να μπαίνουν στην απομόνωση σε τέτοια δωμάτια άνθρωποι που βρίσκονται σε ψυχική διέγερση εφαρμόζεται και σε κάποια ψυχιατρεία, στη χώρα μας και το εξωτερικό. Είναι αμφιλεγόμενο αν είναι προτιμότερη από την πρακτική της καθήλωσης, στην οποία έχουμε καλύτερη επιτήρηση και όχι τέτοια απομόνωση· σε κάθε περίπτωση, πάντως, πρέπει να χρησιμοποιείται σε ακραίες περιπτώσεις, με αυστηρούς όρους και πρωτόκολλο. Στις άλλες δομές που εφαρμόζεται, ο άνθρωπος δεν είναι γυμνός, υπάρχει στρώμα στο πάτωμα και δεν παραμένει στην απομόνωση για τόσο καιρό. Η εγκατάλειψη του ανθρώπου στον εαυτό του δεν είναι θεραπεία· είναι απλώς ένας τρόπος διαχείρισης της κατάστασης της διέγερσης, όταν δεν ξέρεις τι να τον κάνεις.

Η νοσηλεύτρια μάς είπε ότι οι κρατούμενοι δείχνουν την ευγνωμοσύνη τους στο προσωπικό, φιλώντας του τα χέρια. Εγώ σκέφτομαι ότι αυτές είναι βάναυσες πρακτικές ασύλου. Ένας άνθρωπος τρελαίνεται ή αποτρελαίνεται, αν μένει απομονωμένος για μέρες σε τέτοιες συνθήκες. Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα, καθώς υπάρχουν καταγγελίες ότι η πρακτική αυτή χρησιμοποιείται ως καψόνι ή τρόπος «πειθάρχησης». Πρόκειται για μια πρακτική που έχει τα χαρακτηριστικά της απομόνωσης του ψυχιατρείου και της πειθαρχικής απομόνωσης του κελιού. Οι άνθρωποι υπόκεινται στις δυσμένειες και των δύο, χωρίς τα δικαιώματα ούτε του ψυχικά ασθενούς ούτε του ποινικού κρατούμενου.

Στο Ψυχιατρείο της φυλακής του Κορυδαλλού νοσηλεύονται αυτή τη στιγμή 259 άτομα, ενώ η χωρητικότητα είναι 160. Ανάμεσά τους υπάρχουν και 4 ανήλικοι, που κρατούνται μαζί με τους ενήλικους.

Υπάρχουν και βαριά περιστατικά -τάσεις αυτοκτονίας, σχιζοφρένεια, βαριά κατάθλιψη, διπλή διάγνωση (ψυχιατρική και τοξικοεξάρτησης)-, αλλά δεν υπάρχει μόνιμος ψυχίατρος· μόνο εφημερεύοντες και μια ομάδα από γιατρούς, που επισκέπτονται τους ασθενείς δύο φορές την εβδομάδα. Αδιανόητο είναι ένα ψυχιατρείο χωρίς ψυχίατρο. Και επίσης χωρίς ψυχολόγο. Σ’ έναν τέτοιο χώρο, οι ασθενείς χρειάζονται συνεχή παρακολούθηση, ψυχολογική φροντίδα, υποστήριξη, σε πολλές περιπτώσεις και ψυχοθεραπεία – και όχι απλώς συνταγογράφηση. Υπάρχουν μόνο τρεις νοσοκόμοι, ο ένας από τους οποίους ηλικιωμένος, και έτσι κάποιοι σωφρονιστικοί τελούν χρέη νοσοκόμου.

Για τους τοξικοεξαρτημένους δεν υπάρχουν προγράμματα απεξάρτησης, παρά μόνο συνταγογράφηση και άπειρα ηρεμιστικά για τη διαχείριση των ανθρώπων. Ας σημειωθεί ότι το 18 ΑΝΩ, εδώ και πολλά χρόνια, λειτουργεί ομάδα στο ψυχιατρείο με τοξικοεξαρτημένους, με στόχο την ευαισθητοποίηση, την ψυχολογική στήριξή τους και  τη διαμόρφωση αιτήματος θεραπείας τους. Πρόκειται για μια συμβολή ιδιαίτερα σημαντική, και κατά τη γνώμη μου θα ήταν απαραίτητο να λειτουργήσουν  και προγράμματα απεξάρτησης.

Συνοψίζοντας, συνολικά, η κατάσταση  στο Ψυχιατρείο των φυλακών δεν πληροί τους όρους της νοσηλείας και της θεραπείας, αλλά περισσότερο του στοιβάγματος των ανθρώπων και της διαχείρισής τους.

Στο νοσοκομείο των φυλακών. Νοσηλεύονται σ’ αυτό 209 ασθενείς, ενώ υπάρχουν μόνο 60 κλίνες. Πώς γίνεται αυτό το μαγικό; Οι 128 οροθετικοί στοιβάζονται σε διπλά κρεβάτια, πάνω-κάτω, με ελάχιστη απόσταση μεταξύ τους. Σε ένα δωμάτιο με προδιαγραφές για 7 άτομα νοσηλεύονταν 17 οροθετικοί, οι οποίοι μπορεί και να εκτίσουν όλο το διάστημα της ποινής στους σ’αυτό τον χώρο. Οι οροθετικοί, λόγω των μειωμένων αντιστάσεων του ανοσοποιητικού τους συστήματος, είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι: η γρίπη ή η ίωση του ενός εξαπλώνεται σε όλους, καθώς βέβαια και η ηπατίτιδα. Είδαμε ασθενείς να τρώνε στο κρεβάτι, μιας και στους θαλάμους δεν υπάρχουν αρκετές καρέκλες και τραπέζια. Κάποιος ασθενής μάς έδειξε ένα ρολό πεπιεσμένου χαρτιού πάνω στο οποίο καθόταν, αντί καρέκλας.

Πολλοί μας μίλησαν για τις μεγάλες καθυστερήσεις. Αργούν πολύ, μας είπαν, να φτάσουν τα φάρμακά τους ή τα αποτελέσματα των εξετάσεών τους. Και, όπως ξέρουμε, είναι πολύ επικίνδυνο για την υγεία ενός οροθετικού να διακόψει τη θεραπεία, γιατί δεν έχει έρθει έγκαιρα το φάρμακό του.

Νοσηλεύονται, ακόμα, άνθρωποι με πολυανθεκτική φυματίωση, η οποία θεραπεύεται δύσκολα και ενδέχεται να είναι θανατηφόρα. Κινδυνεύουν να κολλήσουν άλλοι κρατούμενοι και το σωφρονιστικό προσωπικό, ενώ ιδιαίτερα κινδυνεύουν οι οροθετικοί. Υπάρχουν, επιπλέον, περιπτώσεις φυματικών που συγχρόνως είναι και οροθετικοί.

Υπάρχει και η συνέχεια. Όταν έρθει η στιγμή να αποφυλακιστεί κάποιος που εκτίει την ποινή του στο νοσοκομείο, πάσχοντας από πολυανθεκτική φυματίωση, αν είναι φτωχός και ανασφάλιστος, όπως συμβαίνει πολύ συχνά, βγαίνει από τη φυλακή χωρίς καμία μέριμνα και δυνατότητα να συνεχίσει τη θεραπεία του, με κίνδυνο για τη δική του υγεία και ζωή, αλλά και του περίγυρού του.

Σοβαρό επίσης είναι το πρόβλημα με την ηπατίτιδα C, με αυξημένο αριθμό κρουσμάτων, και στους κρατούμενους και στους σωφρονιστικούς υπαλλήλους.

Όπως μας ενημέρωσαν οι γιατροί, στην πρότασή τους όλοι οι κρατούμενοι να κάνουν εξέταση αίματος όταν μπαίνουν στη φυλακή, το Υπουργείο απαντάει ότι δεν υπάρχει το ανάλογο κονδύλι και εργαστήρια. Και, ακόμα, λέει, ότι μετά δεν θα ξέρουν τι να κάνουν τους (πολλούς) οροθετικούς που θα προκύψουν! Ας σημειωθεί, μόνο, ότι η εξέταση αίματος στοιχίζει μόλις 2,5 ευρώ ανά άτομο, την ίδια στιγμή που διατίθενται μεγάλα κονδύλια για τη δημιουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας…

Επίσης, οι γιατροί θεωρούν απαραίτητο οι ασθενείς κατά την εισαγωγή να κάνουν οπωσδήποτε εξέταση πτυέλων και ακτινογραφία θώρακος, πράγμα που δεν συμβαίνει. Και, βέβαια, όλοι τονίζουν την αναγκαιότητα περαιτέρω φροντίδας και θεραπείας όσων απολύονται με φυματίωση και είναι ανασφάλιστοι.

Κατά τη γνώμη των γιατρών, από τους 128 οροθετικούς, οι 110 θα μπορούσε να μη βρίσκονται στο νοσοκομείο, αλλά να παραμένουν στη φυλακή, σε καλές συνθήκες διαβίωσης, να παρακολουθούνται από μονάδες λοιμώξεων του νοσοκομείου της περιοχής, να τους βλέπουν οι δικοί τους και να μην απομονώνονται.

* * *

Μετά απ’ αυτήν την εμπειρία μόνο αγανάκτηση νιώθω ακούγοντας τον συνεχή θόρυβο περί ασφάλειας, για την ανάγκη δημιουργίας φυλακών υψίστης ασφαλείας, παρακολουθώντας την όλη τρομολαγνία και τον «ηθικό πανικό» για το ζήτημα των αδειών. Αγανάκτηση, γιατί η πραγματική ασφάλεια έγκειται στην αλλαγή των απάνθρωπων και εξευτελιστικών συνθηκών κράτησης, καθώς και στην εξασφάλιση της υγείας των φυλακισμένων, του σωφρονιστικού προσωπικού και της δημόσιας υγείας συνολικά.

* Η Βασιλική Κατριβάνου είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ

από http://unfollow.com.gr  

περισσότερα:  http://epohi.gr/portal/koinonia/15926-gia-ti-ei-dous-a-sfa-leia-mi-la-me

Τους κάναμε το βίο αβίωτο

Αντέχετε ακόμα αυτή τη χώρα; Ανέχεστε ακόμα ένα κράτος που η πολιτική του δολοφονεί δώδεκα πρόσφυγες από το Αφγανιστάν και τη Συρία;

Αντέχετε να ζείτε σε μια χώρα που έχει υπογράψει διεθνείς συνθήκες για την προστασία των προσφύγων, όμως η πραγματική πολιτική απέναντι τους είναι αυτή της παράνομης και επι τόπου επαναπροώθησης, ώστε να μην μπορούν να αιτηθούν άσυλο, ενώ τα όργανα της αστυνομίας απολαμβάνουν τη σαδιστική και επικερδή ελευθερία να τους βασανίζουν και να τους κλέβουν πριν τους ξαποστείλουν στην Τουρκία; Ανέχεστε τον υπουργό δημόσιας τάξης Δένδια να δίνει στις σχετικές διεθνείς καταγγελίες την υποτιμητική για τη νοημοσύνη όλων απάντηση ότι η ΕΛ.ΑΣ. και η Frontex, οι ίδιοι δηλαδή που καταγγέλονται, δεν του έχουν αναφέρει καμία παρατυπία;

Μήπως τότε τα καθεστωτικά μμε που όταν πρωτοδημοσιοποιήθηκε η τραγωδία, άφηναν να εννοηθεί ότι οι ίδιοι οι πρόσφυγες αναποδογύρισαν τη βάρκα τους για να αποτρέψουν την επαναπροώθησή τους, με διάφορους δεξιούς να σχολιάζουν τη «χαζομάρα» των «λαθρομεταναστών» κι από πάνω, αντί να περιμένουν έστω τις πρώτες μαρτυρίες των επιζώντων, όπως δημοσιεύτηκαν αυτές από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, για να πνιγούν στο ρατσιστικό τους δηλητήριο;

Τότε ίσως να αντέχετε τους φορείς της κυρίαρχης ιδεολογίας, στελέχη της ΝΔ όπως ο Θάνος Πλεύρης που θεωρεί ότι πρέπει να δολοφονούμε μετανάστες στα σύνορα και να διασφαλίσουμε ότι όσοι καταφέρουν τελικά να μπουν στη χώρα δε θα μπορούν «ούτε να φάνε», ώστε να το μάθουν «οι άλλοι στο Πακιστάν» και να σταματήσουν να έρχονται. Ή έστω τον αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας, ο οποίος αποκάλυψε ότι στην Ελλάδα των αμέτρητων και ατιμώρητων περιστατικών κακομεταχείρησης, βασανισμών ή δολοφονιών μεταναστών από αστυνομικούς, η περιφρόνηση των δικαιωμάτων τους είναι συστηματική και εσκεμμένη, αφού θεωρεί ότι «πρέπει να τους κάνουμε το βίο αβίωτο», χωρίς φυσικά οι δηλώσεις του ή η σχετική ερώτηση στη βουλή να παίξουν ποτέ στα κανάλια, ενώ ο Δένδιας στράφηκε για ακόμα μία φορά ενάντια στους δημοσιογράφους που έκαναν την αποκάλυψη, λέγοντας ότι τάχα θα κινηθεί νομικά.

Στην ανοχή σας ποντάρει ασφαλώς κι ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης. Καθώς οι πρόσφυγες καταγγέλουν ότι το λιμενικό ανέπτυξε επίτηδες μεγάλη ταχύτητα ενώ τους ρυμουλκούσε με αποτέλεσμα την ανατροπή της βάρκας, ότι δεν έκαναν τίποτα για να τους σώσουν και μάλιστα τους χτυπούσαν για να ξαναπέσουν στη θάλασσα, ενώ άντρας του λιμενικού έφτασε στο σημείο να εμποδίσει τη διάσωση μικρού παιδιού που προσπαθούσε να πιαστεί από ένα κομμάτι ξύλου, ο υπουργός Ναυτιλίας απαντά με ανόητα υπονοούμενα για εσωτερική κατανάλωση του ακροδεξιού του ακροατηρίου, κατηγορώντας τον Επίτροπο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Νιλς Μουίζνιεκς (πράκτωρ του Σύριζα, ασφαλώς) περίπου ότι είναι υπεύθυνος «ανθελληνικής εκστρατείας». Ο Βαρβιτσιώτης υιοθετεί απόλυτα την εκδοχή των υπαίτιων της τραγωδίας, λέγοντας ότι το σκάφος αναποδογύρισε λόγω των κινήσεων των προσφύγων και διαψεύδει ότι επαναπροωθούνταν στην Τουρκία, κι όλα αυτά τη στιγμή που δεν έχει διενεργηθεί ούτε καν μία ΕΔΕ για το περιστατικό, πόσω μάλλον ανεξάρτητη έρευνα, επομένως μιλά χωρίς στοιχεία. Εξάλλου ο υπουργός, αφού πιπίλησε την καραμέλα περί πολιτικής εκμετάλλευσης δεν παρέλειψε να παραθέσει και το πλέον ειλικρινές πολιτικό επιχείρημα: «κανείς δε θέλει να ανοίξουμε τις πύλες για τους μετανάστες». Σα να λέμε «εφόσον η εναλλακτική δε σας συμφέρει, κάντε ότι δε βλέπετε όταν σκοτώνουμε και κανέναν πρόσφυγα».

Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να αντέχετε τη Νέα Δημοκρατία και μία βαθειά αυταρχική κυβέρνηση που το μόνο της επιχείρημα προς υπεράσπιση κάθε κρατικής κτηνωδίας είναι η «αισχρή πολιτική εκμετάλλευση» κι ο «ανθελληνισμός» του καταγγέλοντος. Η παράταξη των ευρωπαϊστών και των τέκνων του διαφωτισμού κυβερνά περιφρονώντας συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα και όσο αφορά τους μετανάστες και τους πρόσφυγες ειδικά, εφαρμόζει με επιτυχία την καθόλου κρυφή πολιτική της «να τους κάνουμε το βίο αβίωτο». Αντέχετε;

CrippleHorse

αναδημοσίευση από http://parallhlografos.wordpress.com
 

Γιούχα γιατρών ΕΟΠΥΥ στον εκπρόσωπο της Χρυσής Αυγής! Πως τον πέταξαν έξω

 

Αναψαν τα αιματα στην εκτακτη γενικη συνελευση σημερα των γιατρων του ΕΟΠΥΥ οπου ειχαν προσκληθει επισημα τα κομματα για να παρουν θεση για τις απολυσεις των γιατρων. 

 

Τι έγινε όταν θέλησε να μιλήσει ο εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής Δημήτρης Κουκούτσης βουλευτής Μεσσηνίας

Της Δήμητρας Ευθυμιάδου

Στην συνέλευση των γιατρών του ΕΟΠΥΥ στην οποία αν και προσκλήθηκαν δεν πήγαν οι εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ παρεβρέθησαν όλοι οι υπόλοιποι εκπρόσωποι των κομμάτων μεταξύ των οποίων και της Χρυσής Αυγής.

Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Δημήτρης Κουκούτσης

Όταν τελείωσαν οι ομιλίες,θέλησε να πάρει το λόγο χωρίς να του δοθεί, ο εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής, αλλά οι γιατροί του ΕΟΠΥΥ δεν τον άφησαν. Εκείνος έξαλλος φώναζε πως δεν μου δίνετε το λόγο, για να του απαντήσουν ότι αυτοί είναι γιατροί όλων όσων έχουν ανάγκη ανεξαρτήτως χρώματος και φυλής.

Αναλυτικότερα, παίρνοντας το λόγο ο πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ Αττικής κ.Π.ψυχάρης ανέφερε ότι οι Έλληνες γιατροί θα συνεχίσουν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε όλους χωρίς να κάνουν διακρίσεις σε κανένα ασθενή είτε πρόκειται για Έλληνα είετ για μετανάστη.

Αξιοσημείωτο ότι στη συνέλευση που έγινε η συμμετοχή των γιατρών ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.

Σε επ΄άοριστον κινητοποιήσεις 

Ανυποχώρητοι εμφανίζονται οι γιατροί του ΕΟΠΥΥ (πρώην ΙΚΑ) οι οποίοι στην έκτακτη γενική συνέλευση τους που πραγματοποίησαν σήμερα 21 Ιανουαρίου απέστειλαν νέο τελεσίγραφο στην κυβέρνηση ζητώντας εδώ και τώρα απόσυρση του υπό κατάθεση Νομοσχεδίου, που καταστρέφει τη Δημόσια Υγεία προς όφελος των μεγάλων Ιδιωτικών συμφερόντων, με συνέπεια την αυξημένη οικονομική συμμετοχή των ασφαλισμένων.

 

Στο σχετικό ψήφισμα των γιατρών  του ΕΟΠΥΥ Αττικής που εξέδωσαν καθιστούν σαφές ότι δεν θα δεχθούν καμία διαταραχή των εργασιακών σχέσεων του Υγειονομικού Προσωπικού. 

 

Όχι στις διαθεσιμότητες – «αυτοαπολύσεις». 

 

Στο πλαίσιο αυτό δηλώνουν κατηγορηματικά πως θα συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους επ΄αόριστο.

 

Επίσης διαμηνύουν ότι ''ενδεχόμενη αλλαγή εργασιακών σχέσεων προϋποθέτει Υγειονομικό Σχεδιασμό – Υγειονομικό Χάρτη και ειλικρινή διάλογο όλων των φορέων. Και καταλήγουν: 

 

Είναι ζήτημα Δημοκρατίας ότι ο σχεδιασμός για την Υγεία, που είναι ο σκληρός πυρήνας του κράτους, πρέπει να εξυπηρετεί τις ανάγκες του Ελληνικού λαού και να μην υπόκειται στις επιταγές της Task Force.'' 

 

Βέβαια το πρόβλημα στην υπόθεση αυτή φαίνεται πως είναι ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν αποφασίσει να προωθήσουν τη μεταρρύθμιση στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και θα ψηφίσουν επί της αρχής τουλάχιστον το νομοσχέδιο Άδωνι. 

 

αναδημοσίευση από  http://www.iatropedia.gr

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΩΝ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΕΘΕΑ

Τα αποτελέσματα των εκλογών του Συλλόγου Εργαζομένων ΚΕΘΕΑ, που διεξήχθησαν στις 18 

Ιανουαρίου έιναι τα παρακάτω:

Συμμετείχαν δύο συνδυασμοί: ΕΝΩΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΚΕΘΕΑ (πολιτικά αυτόνομος) και ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΚΕΘΕΑ (υποστηρίζονται από ΠΑΜΕ)

για το ΔΣ:

Ενωτικός συνδυασμός :     8 έδρες
Αγωνιστική συσπείρωση : 1 έδρα

Ως τακτικά μέλη οι:

Χαλδαίος Παναγιώτης με συνολικό αριθμό ψήφων 87,

Γιαννάτος Δημήτριος με 81,

Τζιούμπας Αθανάσιος με 70,

Κρεμμύδας Ανδρέας με 56,

Μαλάμογλου Εύη με 49,

Νταφούλη Ευαγγελία με 46,

Τσιγγάνης Δημήτριος με 44,

Δασκαλάκης Μανώλης με 30,

Φακάρου Λεμονιά με 22 ψήφους (Αγωνιστική συσπείρωση ΚΕΘΕΑ)

Και ως αναπληρωματικά μέλη εκλέγονται από το συνδυασμό «Ενωτικός Συνδυασμός ΚΕΘΕΑ»:

Βεργόπουλος Ιωάννης με 43 ψήφους,

Τάντος Αλέξανδρος με 36 ψήφους,

Μπουκουβάλας Πέτρος με 33 ψήφους,

Ιωακείμ Βενετία με 28 ψήφους,

Παπαζώης Δήμος με 28 ψήφους,

Ανδρεαδάκη Ζαχαρένια με 27 ψήφους και

Κανταρτζή Ιωάννα με 10 ψήφους.

Ως αναπληρωματικά μέλη από τον συνδυασμό «Αγωνιστική Συσπείρωση Εργαζομένων στο ΚΕΘΕΑ» εκλέγονται κατά σειρά οι:

Μπεκιαράκη Ελένη -Παναγιώτα με 18 ψήφους,

Χριστοφορίδου Γεωργία με 18 ψήφους,

Τζιάρας Κων/νος με 15 ψήφους και

Μαϊστρέλλης Αυγερινός με 12 ψήφους.

Για το Εργατικό Κέντρο Αθήνας : Ενωτικός συνδυασμός 1 έδρα

Στην Αθήνα υποψήφιος ήταν ο Βασίλης Γρετσίστας 

Για το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης: Ενωτικός συνδυασμός 1 έδρα

Για την Θεσσαλονίκη, υποψήφιοι ήταν οι : Θανάσης Τζιούμπας και ο Δημήτρης Τσιγγάνης

Για την επιτροπή υπηρεσιακών θεμάτων: Ενωτικός συνδυασμός 1 έδρα

Για την Επιτροπή Υπηρεσιακών Θεμάτων εκλέγεται η: Νταλιάνη Εριάννα με 70 ψήφους ως τακτικό μέλος και ο Κολοκάθης Δημήτριος με 58 ψήφους ως αναπληρωματικό μέλος.

Για την Ελεγκτική επιτροπή: ενωτικός συνδυασμός 3 έδρες

Για Ε.Ε. εκλέγονται ως τακτικά μέλη οι

Κατσιώκαλη Όλγα με 80 ψήφους,

Μανιώτη Κων/να με 52 ψήφους και

Γαλιγαλίδης Θεόδωρος με 46 ψήφους

πηγή  http://sekethea.wordpress.com

Δρομοκαίτειο - "Έδωσαν εξιτήριο στην ευαισθησία"

Διαβοητη Συντονιστρια Διευθυντρια "ιατρος" του Δρομοκαϊτειου (γνωστη για την ακροδεξια της αναισθησια ) "ξαναχτυπησε" βγαζοντας εξιτηριο σε σοβαρα πασχοντα ψυχιατρικο ασθενη (ανηλικο προσφυγα) μεσα σε μια ωρα!!!. Ασθενη , που δεν ανηκε καν στο τμημα της και οι συναδελφοι της (εφημερευοντες ιατροι ) εκριναν οτι χρειαζεται οπωδηποτε νοσηλεια.....

Το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής άφησε στα αζήτητα ανήλικο ψυχικώς πάσχοντα από το Αφγανιστάν που θα ταξίδευε στη Σουηδία για να επανενωθεί με την οικογένειά του. Τελικά επιστρέφει στο Δρομοκαΐτειο για νοσηλεία

Του Γιάννη Μπασκάκη από Εφημερίδα των Συντακτών

Με απόλυτη ανευθυνότητα αντιμετώπισε το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής Δρομοκαΐτειο την περίπτωση ανήλικου μετανάστη, δίνοντάς του εξιτήριο παρά τη βαριά ψυχιατρική διαταραχή του και εκθέτοντάς τον ουσιαστικά σε κίνδυνο. Αν και στο παρά πέντε, φαίνεται ότι η υπόθεσή του θα έχει αίσιο τέλος με την επιστροφή του στο ίδρυμα και την επανενεργοποίηση της διαδικασίας επανένωσης με την οικογένειά του στη Σουηδία.

Πρόκειται για έναν 17χρονο από το Αφγανιστάν. Νοσηλεύτηκε για περίπου τρεις μήνες στο Δρομοκαΐτειο με χρόνια βαριά ψυχική διαταραχή, με έντονη εικόνα αποδιοργάνωσης και κρίση ταυτότητας. Με τη συνδρομή του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες είχε προγραμματιστεί η επανένωση με τους γονείς του, οι οποίοι ζουν στη Σουηδία ως αιτούντες άσυλο. Το ταξίδι μάλιστα θα πραγματοποιούνταν με τη συνοδεία κοινωνικού λειτουργού. Μία εβδομάδα όμως πριν από την πτήση για τη σκανδιναβική χώρα, ο 17χρονος Αφγανός φαίνεται ότι βίωσε έντονη αναστάτωση λόγω της ψυχικής του κατάστασης και δραπέτευσε από τους αστυνομικούς που τον φύλαγαν. Μετά την επίμονη αναζήτησή του εδώ και δύο μήνες από τους κοινωνικούς λειτουργούς, βρέθηκε μόλις προχθές, μετά από επεισόδιο που σημειώθηκε στο Καματερό, όταν ο 17χρονος προσπάθησε να μπει σε ιδιωτική αποθήκη. Αφού συνελήφθη μεταφέρθηκε πίσω στο ψυχιατρικό νοσοκομείο.

Μέσα σε μία ώρα

Σύμφωνα όμως με καταγγελίες στην «Εφ.Συν.», χθες το πρωί στο τμήμα όπου φιλοξενήθηκε το βράδυ έγιναν αστραπιαίες διαδικασίες και, παρά την πλήρη γνώση του ιστορικού του και το γεγονός ότι έχρηζε νοσηλείας, του χορηγήθηκε εξιτήριο μέσα σε μία ώρα. Στη συνέχεια οδηγήθηκε στην Εισαγγελία όπου από τον εισαγγελέα ακροάσεων, παρά το ακαταλόγιστο, του ασκήθηκε ποινική δίωξη. Μετά την παρέμβαση της συνηγόρου του Κατερίνας Δρακοπούλου, παραπέμφθηκε στην εισαγγελέα Ανηλίκων και αφέθηκε με περιοριστικούς όρους και με ακούσια νοσηλεία. Επιστρέφει λοιπόν στο ίδρυμα, με μια ποινική δίωξη σε εκκρεμότητα μεν, αλλά και με την αποδοχή από το σουηδικό κράτος του αιτήματος για επανένωση με τους γονείς του.

Δεν υπάρχουν ξενώνες

Ολο αυτό το διάστημα που νοσηλευόταν στο ψυχιατρικό νοσοκομείο, οι κοινωνικοί λειτουργοί έψαχναν κάποιον ξενώνα όπου θα μπορούσε να φιλοξενηθεί εάν έμενε εκτός ιδρύματος.

Στη χώρα μας όμως δεν υπάρχει κανένας ξενώνας ανηλίκων που να είναι κατάλληλος για φιλοξενία ψυχιατρικών περιπτώσεων. Ετσι παιδιά σαν τον 17χρονο καταλήγουν να μένουν για καιρό σε νοσοκομεία για νοσηλεία, για όσο μπορεί το νοσοκομείο να ανταποκριθεί. Γιατί πάντα -ακόμη και για καθαρά οικονομικούς λόγους- ελλοχεύει ο κίνδυνος του εξιτηρίου και της εγκατάλειψης. Και στην περίπτωση που ο ανήλικος με ψυχική διαταραχή είναι μετανάστης, μπορεί η κατάληξή του να είναι κάποιο κέντρο κράτησης, όπως η Αμυγδαλέζα, και όχι ένας χώρος όπου θα μπορεί να του παρασχεθεί η κατάλληλη φροντίδα και περίθαλψη.

Η παθογένεια του συστήματος

«Μέσα από την ταλαιπωρία και την περιπέτεια αυτού του παιδιού, βλέπουμε την παντελή απουσία μηχανισμού προστασίας ενός ανηλίκου, που στην περίπτωσή μας είναι ψυχικά ασθενής και πρόσφυγας. Φαίνεται λοιπόν όλη η παθογένεια του συστήματος απέναντι σε ανθρώπους με μεγάλο βαθμό ευαλωτότητας, όπως οι ψυχικά ασθενείς και οι πρόσφυγες», τονίζει στην «Εφ.Συν.» η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βασιλική Κατριβάνου.

αναδημοσίευση από http://www.psyspirosi.gr/ 

Πλειστηριασμός Εκποίησης Δημόσιας Υγείας. Το σχέδιο νόμου για το ΠΕΔΥ

Αρθρογράφος: 

Γιάννης Νικολόπουλος

 

αναδημοσίευση από http://www.protovoulia-metopo.gr

Ή ο υπουργός Υγείας, η σουπιά, ο ΕΟΠΥΥ και η Σουηδία

Αν και το (πραγματικό και ολοκληρωμένο) σχέδιο νόμου και η απορρύθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στη χώρα βρίσκονται ακόμη στα συρτάρια του υπουργού Ηρόστρατου της Υγείας, οι δηλώσεις, οι ενέργειες, οι κραυγαλέες αντιφάσεις και τα ψέματα στις δημόσιες τοποθετήσεις του ίδιου προμηνύουν τα χειρότερα και αποκαλύπτουν περισσότερα από όσα και η συγκυβέρνηση, στην παρούσα φάση, θα ήθελε. Εξάλλου, ικανότερος κατήγορος και επαρκέστερη διάψευση από την ίδια την πραγματικότητα για την πολιτική της συγκυβέρνησης στο χώρο της Υγείας, και ειδικά στον τομέα της φροντίδας και της πρόληψης, δεν υπάρχει. Πραγματικότητα που συνθέτουν στοιχεία, μαρτυρίες και πίνακες, αλλά και το…άγχος της συγκυβέρνησης να βρει εδώ και τώρα τους επόμενους 12.500 δημόσιους υπαλλήλους που θα απολυθούν ή θα μπουν στο Καθαρτήριο της «διαθεσιμότητας», μέχρι την επόμενη φάση της εσωτερικής υποτίμησης και της δημοσιονομικής και κοινωνικής καταβαράθρωσης, όταν θα αναζητούνται οι επόμενοι 12-13-14.000 (και πάει λέγοντας…), οι οποίοι θα απολυθούν, για να επιταθεί ο φαύλος κύκλος της ύφεσης και της καταστροφής.

Ας ξεκινήσουμε από το προφανές: Το σχέδιο νόμου για το ΠΕΔΥ, το οποίο τέθηκε σε διαβούλευση την περασμένη εβδομάδα, είναι, σίγουρα, ένα σχέδιο νόμου-τομή. Όχι βέβαια, τομή, όπως την εννοεί και την προπαγανδίζει ο Ηρόστρατος Γεωργιάδης. Η τομή είναι τόσο βαθιά, που έχει ως αποτέλεσμα τον ακρωτηριασμό. Ακρωτηριάζονται υποδομές, ακρωτηριάζεται προσωπικό, ακρωτηριάζονται υπηρεσίες.

Μέσα στα πρώτα, τρία χρόνια εφαρμογής του Μνημονίου (2010-2012), το βασικό πρόβλημα στο χώρο της υγείας, όπως το περιέγραφαν στην πανευρωπαϊκή έρευνα European Quality of Life Survey (2012) οι έλληνες πολίτες, ήταν ότι 6 στους δέκα δεν μπορούσαν να πραγματοποιήσουν επίσκεψη στο γιατρό τους, εξαιτίας του κατακόρυφα αυξημένου κόστους της επίσκεψης. Του κόστους επίσκεψης που έπρεπε να καταβάλουν απευθείας από την τσέπη τους. Των χρημάτων που έπρεπε να πληρώσουν επιπλέον, αυτά τα χρόνια, άνθρωποι, εργαζόμενοι, οικογένειες που υπήρξαν συνεπείς ως «συνήθη υποζύγια», στους φόρους και τις εισφορές τους, και μέσα σε λίγο διάστημα, είδαν όλα τα κόστη ζωής να εκτοξεύονται, τα εισοδήματά τους να εξανεμίζονται και το κράτος να παραιτείται κάθε παρεμβατικού, προς όφελος της κοινωνίας, ρόλου του. Έτσι ορθώθηκαν τα πρώτα, μεγάλα εμπόδια, τα πρώτα τείχη αποκλεισμού για τους εκατοντάδες χιλιάδες, οι οποίοι, σταδιακά, έχαναν τη δημόσια ασφαλιστική κάλυψη υγείας, καθυστερούσαν ή αδυνατούσαν να πληρώσουν τις εισφορές τους, απολύονταν, φτώχαιναν, περιθωριοποιούνταν και μοναδικό τους στήριγμα έγινε κάποιο Κοινωνικό Ιατρείο ή Φαρμακείο της γειτονιάς.

Ένα βασικό επιχείρημα της πλευράς Γεωργιάδη είναι ότι ο ΕΟΠΥΥ, και συγκεκριμένα οι Υγειονομικές του Μονάδες, στις οποίες, στα άρθρα του σχεδίου νόμου μπαίνει λουκέτο, κόστιζαν υπερβολικά, απαγορευτικά υπερβολικά, για το δημόσιο και τον ίδιο τον ΕΟΠΥΥ. Μια έρευνα των εργαζόμενων στον ΕΟΠΥΥ, τον Οκτώβριο του 2013, κατέρριψε αυτό το επιχείρημα. Συγκρίνοντας τις ίδιες εξετάσεις, για το ίδιο πλήθος ασθενών, συμπεριλαμβάνοντας το σύνολο και του κόστους λειτουργίας (ενοίκια, μισθοδοσία, πάγιοι λογαριασμοί), αποκαλύφτηκε ότι ο ΕΟΠΥΥ κατέβαλε για τις δικές του Υγειονομικές Μονάδες (στις περιοχές έρευνας, στον Πειραιά και στην Αχαΐα) κάτι περισσότερο από 2 εκατομμύρια ευρώ, ενώ στις ιδιωτικές, εργαστηριακές μονάδες κάτι περισσότερο από 9 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή τα τετραπλάσια (και βάλε…). Στο ίδιο μοτίβο, στην ίδια έρευνα, προέκυπτε ότι η «μεροληπτική» διοχέτευση ασθενών για εξετάσεις στα – βελτιωμένα, με προσθήκες που μπορούσαν άμεσα να γίνουν, στη στελέχωση και τον εξοπλισμό - εργαστήρια του ΕΟΠΥΥ, θα εξοικονομούσε τουλάχιστον 150.000.000 ευρώ το χρόνο για τον Οργανισμό, πρόταση που αποτελούσε και παλιότερη διεκδίκηση των εργαζομένων στις Υγειονομικές Μονάδες του πρώην ΙΚΑ.

Ο Γεωργιάδης βέβαια, δε σταματά εκεί. Απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, Μανώλη Γλέζου, ο, κατά δήλωση του, «εκπρόσωπος του ιδιωτικού τομέα στο υπουργείο Υγείας» επιχειρηματολόγησε για την ουσιαστική κατάλυση του κοινωνικού κράτους και την πλήρη ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης, της υγείας και της εκπαίδευσης. «Η ιδέα που επικράτησε στην Ελλάδα τα τελευταία τριάντα χρόνια ότι δημόσιο σημαίνει τσάμπα είναι καταστροφική. Πρέπει να την αλλάξουμε όσο μπορούμε γρηγορότερα. Αυτό οδήγησε στην απαξίωση του δημοσίου, η αίσθηση ότι αφού είναι δημόσιο, πρέπει να είναι και τσάμπα. Δεν είναι έτσι και δεν είναι πουθενά στον κόσμο έτσι», είπε, παραθέτοντας, με αφορμή και τα 25 ευρώ εξιτήριο νοσηλείας στο ΕΣΥ, που αποσύρθηκαν και μετατράπηκαν σε επιβάρυνση στα προϊόντα καπνού, διάφορες χώρες που υποτίθεται ισχύει παραπλήσιο μέτρο (Γερμανία, Σουηδία, Ολλανδία, Γαλλία).

Αν είναι συνεπής σε κάτι ο Γεωργιάδης είναι στην τακτική της σουπιάς, που θολώνει τα νερά, πετώντας μελάνι, για να ξεφύγει από τους διώκτες της – στην περίπτωσή μας, από όσους ασκούν εύλογα κριτική και εξοργίζονται δίκαια για την πολιτική, που ακολουθούν αυτός και η συγκυβέρνηση. Θολώνοντας τη μεγάλη εικόνα, κερδίζει πρόσκαιρα, την μικροπολιτική επιβίωση.

Πρώτο ψέμα: Το δημόσιο «δεν είναι τσάμπα». Για την ακρίβεια, δεν ήταν «τσάμπα» και τα χρόνια πριν από την κρίση. Οι συνεπείς φορολογούμενοι, οι συνεπείς συνεισφέροντες, οι μικρομεσαίοι, οι συνταξιούχοι, οι μισθωτοί, οι αγρότες υπήρξαν εκείνοι που πλήρωσαν και στήριξαν το δημόσιο κορβανά και, συνακόλουθα, το δημόσιο σύστημα υγείας, ευελπιστώντας στην ανταποδοτικότητα του και στη συνέπεια ανταπόκρισης στις ίδιες υποχρεώσεις των υπόλοιπων, των εχόντων και κατεχόντων, του εν Ελλάδι «1%» του μεγάλου πλούτου. Όπως πικρά έχει δείξει η εμπειρία της κρίσης διαψεύστηκαν, προδόθηκαν, εξαπατήθηκαν.

Οι υπηρεσίες υγείας και ασφάλισης, που έπρεπε να είναι δωρεάν (όταν έχει κανείς καταβάλει και τους φόρους και τις εισφορές του), προσπελάσιμες, ανοιχτές, στελεχωμένες και εξοπλισμένες, ανταποδοτικές, υπονομεύτηκαν, συστηματικά και σε βάθος δεκαπενταετίας τουλάχιστον, προς όφελος και δόξα των πραγματικών «τσαμπατζήδων» της χώρας : Των θαλασσοδανειστών και θαλασσοδανειζομένων – με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου -, των φοροφυγάδων, των offshoreούχων, του εν Ελλάδι «1%» που οχυρώθηκε πίσω από μίζες, αδιαφανείς χρηματοδοτήσεις, υπόγειες επιδοτήσεις, κραυγαλέα άδικες και επιδεικτικά νομότυπες φοροαπαλλαγές και φοροελαφρύνσεις. Το ίδιο «1%», που «μαζί τα έφαγε», οι «εκατό οικογένειες και οι χίλιοι κολλητοί τους», σύμφωνα με την παλιότερη έκφραση δημοσιογράφου, σημερινού διευθυντή μεγάλης εφημερίδας, αύξησε τα πλούτη του μέσα στην κρίση κατά 20%. Κάπως έτσι, με αυτή την νοοτροπία ατιμωρησίας και αυθαιρεσίας των εχόντων – και των εχόντων μεγαλοεπιχειρηματιών στην υγεία- «απαξιώθηκε το δημόσιο».

Επίσης «πουθενά στον κόσμο», οι δημόσιες δαπάνες στην υγεία δεν έχουν βρεθεί σε ελεύθερη πτώση, όπως τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στην μείωση των δαπανών υγείας στις χώρες του ΟΟΣΑ: Οι συνολικές δαπάνες υγείας έχουν μειωθεί κατά 11% διαδοχικά το 2010 και 2011, ενώ οι σχετικές μειώσεις στην συνταγογραφία φαρμάκων ήταν 13%, κυρίως μέσω της κλιμάκωσης μιας οριοθέτησης, στα όρια της απαγόρευσης, συνταγογράφησης και όχι της επανατιμολόγησης ή της επαναδιαπραγμάτευσης τιμών φαρμάκων. Την ίδια στιγμή η Ελλάδα παρουσίαζε ήδη πριν από την κρίση, σαφώς χαμηλότερο ποσοστό δημοσίων δαπανών υγείας σε σχέση με το μέσο επίπεδο των χωρών του ΟΟΣΑ (65% έναντι 72%) και σοβαρές ελλείψεις προσωπικού παρατηρούνταν στα νοσοκομεία. Για παράδειγμα, η τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ επισημαίνει ότι στην Ελλάδα απασχολούνται 3,3 νοσοκόμες ανά 1000 άτομα, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τις χώρες του ΟΟΣΑ είναι 8,3.

Πάμε και στα διεθνή παραδείγματα. Ας δούμε τι επικρατεί σε μία χώρα με ιστορία δημόσιας, κοινωνικής πολιτικής και πληθυσμό παραπλήσιο με την Ελλάδα, τη Σουηδία (9,7 εκατ. κάτοικοι), που τη χρησιμοποιεί και ως… παράδειγμα ο υπουργός Υγείας. Ο Γεωργιάδης αποσπά το – απολύτως πραγματικό – στοιχείο (ότι οι Σουηδοί πληρώνουν από την τσέπη τους, καταβάλλοντας εισιτήριο ή εξιτήριο) από ένα πιο σύνθετο και σε διαφορετικές ασφαλιστικές και οικονομικές βάσεις και κυρίως, σε διαφορετική λογική, δομημένο σύστημα. Στη Σουηδία όντως ο ασθενής πληρώνει συμμετοχή από την πρώτη στιγμή συνάντησής του με το σύστημα υγείας, με μια κλιμάκωση που κυμαίνεται από 9 έως 34 ευρώ ανάλογα με την ιατρική πράξη (επίσκεψη σε φυσιοθεραπευτή και εξιτήριο από Κέντρο Υγείας, αντίστοιχα). Το κράτος, όμως, έχει θεσμοθετήσει ετήσιο πλαφόν στη συμμετοχή του, ετήσιο πλαφόν 125 ευρώ στην ιδιωτική του δαπάνη, το οποίο εύκολα «πιάνει» κανείς, πχ όταν θα χρειαστεί να νοσηλευτεί για 10 μέρες σε ένα Νοσοκομείο (ημερήσιο νοσήλιο, 11 ευρώ). Αν κάποιος υπερβεί αυτό το πλαφόν μέσα σε ένα έτος, τότε δεν πληρώνει πλέον απολύτως τίποτα : Όλες του οι ιατρικές και θεραπευτικές ανάγκες καλύπτονται εξολοκλήρου από την – παρά τις νεοφιλελεύθερες Σειρήνες, ακόμη ισχυρή δημόσια - ασφάλιση του και την κρατική χρηματοδότηση των Κέντρων Υγείας και των Νοσοκομείων. Επίσης, προστατευμένα μέλη, παιδιά και έφηβοι έως 20 ετών, δεν πληρώνουν καθόλου. Σταθερές παρακολουθήσεις πχ εγκύων γυναικών από μαία, είναι επίσης απολύτως δωρεάν. Απολύτως δωρεάν είναι και η απλή συμβουλευτική και υποστηρικτική παρακολούθηση ασθενών από νοσηλευτή ή νοσηλεύτρια – και η Σουηδία έχει στελεχώσει το σύστημά της, με πολύ, νοσηλευτικό προσωπικό. Το ίδιο συμβαίνει και με τα επείγοντα περιστατικά που παραπέμπονται από τον γενικό ιατρό σε Κέντρο Υγείας ή Νοσοκομείο.

Τελευταίο στοιχείο και ίσως, πιο κρίσιμο, που ελαφρώς ξεφεύγει από τη στενή λογική του συστήματος υγείας, αλλά δείχνει ότι καταρχάς οι Σουηδοί έχουν μια προσωπική, οικονομική αφετηρία για να πληρώσουν αυτές τις δαπάνες από την τσέπη τους, ό,τι και αν συμβαίνει: Η Σουηδία έχει θεσμοθετήσει το ελάχιστο, εγγυημένο εισόδημα για όλους, ανεξάρτητα αν εργάστηκαν ή όχι ποτέ στη ζωή τους οι δικαιούχοι του. Το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα φθάνει τα 700 ευρώ το μήνα (η Σουηδία έχει νόμισμα την κορώνα, 10 σουηδικές κορώνες αντιστοιχούν σε 1,13 ευρώ). Μπορεί, επομένως, να συγκριθεί η Σουηδία με την Ελλάδα των μισθών – χαρτζιλικιών των 200 και 300 ευρώ, της μαζικής ανεργίας, της πλήρους εγκατάλειψης από την κρατική μέριμνα, ανθρώπων που κατά τα άλλα πλήρωσαν φόρους και εισφορές ετών, της εκτεταμένης ανασφάλιστης υποαπασχόλησης, της απόσυρσης του κράτους από τον κοινωνικό του ρόλο και του συνεχώς μειούμενου πλαφόν στις δημόσιες δαπάνες υγείας που στανικά διατηρεί η συγκυβέρνηση, περικόπτοντας κάθε χρόνο του Μνημονίου τουλάχιστον ένα – 1,5 δις από το δημόσιο σύστημα; Είναι το ίδιο να καταβάλει συμμετοχή στην περίθαλψη ο Σουηδός του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, με τον Έλληνα του εξανεμισμένου κατώτατου μισθού; Υπενθυμίζεται επίσης ότι ο ίδιος ο πολύπαθος ΕΟΠΥΥ βρίσκεται στη δραματική κατάσταση να πρέπει να καταβάλει - σε σχέση με τις δαπάνες 7,9 δις, που περιλάμβαναν κυρίως ιατρικές πράξεις, εργαστηριακές εξετάσεις, φάρμακα και χρηματοδότηση των Νοσοκομείων του ΕΣΥ, (απολογισμός ΕΟΠΥΥ 2011) - δαπάνες 4,4 δις (Προϋπολογισμός οικονομικού έτους 2014). Και όλα αυτά την ώρα που ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας δρομολογεί νέα μείωση στις εργοδοτικές εισφορές ασφάλισης, υγείας και σύνταξης, επιφέροντας περαιτέρω απόσυρση και αναχώρηση των εργοδοτών από το ασφαλιστικό σύστημα της τάξης των 800 εκατ. ευρώ!

Αντί επιλόγου, επισυνάπτω αποσπάσματα από την ανοιχτή επιστολή του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Δικτύου Εθνικών Θεσμών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Άλαν Μίλερ, (16.1.2014), που εστάλη στον πρόεδρο της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, με αφορμή και την ανάληψη της Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Ελλάδα.

«Προς αποφυγή της περαιτέρω επιδείνωσης της κοινωνικής και ανθρωπιστικής κατάστασης στην Ελλάδα, θα θέλαμε να επισημάνουμε μια σειρά μέτρων λιτότητας, τα οποία έχουν οδηγήσει σε παραβιάσεις των δικαιωμάτων του ανθρώπου κατά το παρελθόν και θα έπρεπε, συνεπώς, να επανασχεδιαστούν, αντικατασταθούν ή εξαλειφθούν:

Απολύσεις, περικοπές μισθών και αυξήσεις φόρων στο πλαίσιο ενός συστήματος κοινωνικής προστασίας, το οποίο δεν έχει σχεδιαστεί για να απορροφά υψηλά ποσοστά ανεργίας και πολύ χαμηλούς μισθούς.

Περικοπές σε συντάξεις και άλλες παροχές κοινωνικής πρόνοιας. Διαδοχικές περικοπές έχουν μειώσει έως και 60% τις υψηλότερες συντάξεις και από 25 έως 30% τις χαμηλότερες.

Μείωση των δαπανών για τη δημόσια υγεία. Ενέχοντας, μεταξύ άλλων, μεγαλύτερους χρόνους αναμονής και υψηλότερες αμοιβές συμμετοχής, καθώς και τον αποκλεισμό φτωχών και περιθωριοποιημένων ομάδων από το σύστημα υγείας. Αυτό πρέπει να εξεταστεί σε συνδυασμό με το ότι όσοι είναι άνεργοι για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο του έτους χάνουν την πρόσβασή τους στην ασφάλεια υγείας. Κατά συνέπεια, ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων που ζουν στην Ελλάδα στερούνται κάθε ή επαρκούς πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη

[…]

Στην Ελλάδα, π.χ. το δικαίωμα σε κοινωνική ασφάλιση υποδαυλίζεται από τις δραστικές περικοπές των κοινωνικών δαπανών. Το δικαίωμα στην υγεία παραβιάζεται διαρκώς – π.χ. υπενθυμίζεται ότι το κόστος εισαγωγής στα νοσοκομεία επιβαρύνει δυσανάλογα τους φτωχότερους της κοινωνίας και ότι το ένα τρίτο του πληθυσμού δε διαθέτει κοινωνική ασφάλιση».

Στοιχεία αντλήθηκαν από την Έκθεση του ΣΥΡΙΖΑ «Η Μαύρη Βίβλος του Μνημονίου» και το άρθρο του γενικού γιατρού Αργύρη Αργυρίου «Τι κοστίζει για να επισκεφθείς γιατρό ή νοσοκομείο στη Σουηδία;».

Άδωνις, Κυβέρνηση και Τρόικα τινάζουν την πρωτοβάθμια δημόσια Υγεία στον αέρα!

Της Ελένης Μήτσου

από http://www.xekinima.org

Το νομοσχέδιο του Υπ. Υγείας για τον ΕΟΠΥΥ που θα κατατεθεί σύντομα στη Βουλή προβλέπει τη δραματική συρρίκνωση της Πρωτοβάθμιας Υγείας[¹] και την παράδοση μεγάλου τμήματός της στα ιδιωτικά συμφέροντα.

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο ο ΕΟΠΥΥ θα σταματήσει να είναι πάροχος υπηρεσιών υγείας και θα παραμείνει μόνο αγοραστής. Τις υπηρεσίες Υγείας ο ΕΟΠΥΥ θα μπορεί να τις αγοράζει τόσο από το Δημόσιο όσο και από τον ιδιωτικό τομέα.

Τι σημαίνει αυτό στην πράξη;

Τα ιατρεία του ΕΟΠΥΥ θα καταργηθούν. Τυπικά, κάποια από αυτά μπορεί να μην βάλουν λουκέτο και να συνεχίσουν να λειτουργούν έχοντας ωστόσο διαφορετικό ρόλο. Θα λειτουργούν δηλαδή ως αποκεντρωμένες μονάδες των Υγειονομικών Περιφερειών[²] με πολύ περιορισμένες και συγκεκριμένες υπηρεσίες (άρθρο 2, § 3 & 4)

Οι υπηρεσίες πρωτοβάθμιας υγείας που πρόσφερε ο ΕΟΠΥΥ στα ιατρεία του θα προσφέρονται από

- γιατρούς που θα κάνουν σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ
- δημόσια κέντρα υγείας
- ιδιωτικά πολυιατρεία, κλινικές,  διαγνωστικά κέντρα κ.α..

Όλα τα παραπάνω θα αποτελούν σύμφωνα με το νομοσχέδιο το Πρωτοβάθμιο Εθνικό Δίκτυο Υγείας (Π.Ε.Δ.Υ.)

Πιο συγκεκριμένα:

α) Ο οικογενειακός γιατρός

Κάθε ασφαλισμένος στον ΕΟΠΥΥ θα πρέπει να έχει έναν οικογενειακό γιατρό (άρθρο 4). Ο οικογενειακός γιατρός[³] θα είναι αρμόδιος να γράφει εξετάσεις και φάρμακα, σε περιορισμένο αριθμό καθώς το υπουργείο θα επιβάλλει συγκεκριμένα πλαφόν και να παραπέμπει τον ασθενή σε άλλα επίπεδα περίθαλψης όπως το νοσοκομείο. Οι ασφαλισμένοι θα μπορούν να αλλάζουν οικογενειακό γιατρό μόνο 1 φορά το χρόνο (για περισσότερες φορές θα πρέπει για την αλλαγή να συμφωνήσει ο ίδιος ο γιατρός, οπότε… μην τσακωθείτε με το γιατρό σας).

β) Γιατροί άλλων ειδικοτήτων

Εκτός από τον οικογενειακό γιατρό σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ θα έχουν και γιατροί άλλων ειδικοτήτων τους οποίους ο ασθενής θα τους επισκέπτεται (όπως και τον οικογενειακό γιατρό) στα ιατρεία τους. Αν το νέο σύστημα για την Πρωτοβάθμια Υγεία αποτελεί, όπως όλα δείχνουν, αντιγραφή αντίστοιχων συστημάτων χωρών της Β. Ευρώπης, τότε η επίσκεψη σε γιατρούς άλλων ειδικοτήτων, όπως και η πρόσβαση στα νοσοκομεία (εκτός από πολύ επείγοντα περιστατικά) θα μπορεί να γίνει μόνο μέσω παραπεμπτικού που θα χορηγεί ο εκάστοτε οικογενειακός γιατρός.

                                                                                                                        
γ) Τα Κέντρα Υγείας

Η ύπαρξη κέντρων υγείας θα εξαρτάται εφεξής από μια σειρά κριτήρια: πληθυσμιακά, γειτνίαση με άλλες μονάδες υγείας, συνθήκες κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης της περιοχής. Τα κριτήρια δεν εξειδικεύονται περισσότερο στο νομοσχέδιο, αλλά θα καθοριστούν σε επόμενη φάση με υπουργική απόφαση.

Ωστόσο, στο νομοσχέδιο γίνεται σαφές ότι τα Κέντρα Υγείας δεν υποχρεούνται να λειτουργούν σε 24ωρή βάση, όλες τις μέρες της βδομάδας, αλλά για τα ωράρια και τις μέρες λειτουργίας τους θα αποφασίζει ο εκάστοτε διοικητής.

δ)Ιδιωτικές μονάδες πρωτοβάθμιας υγείας

Οι γιατροί (οικογενειακοί και άλλων ειδικοτήτων) στους οποίους θα έχουν πρόσβαση οι ασφαλισμένοι του ΕΟΠΥΥ (με εξαίρεση αυτούς των Κέντρων Υγείας) θα είναι ιδιώτες που θα έχουν σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ και όχι κάποια σχέση μόνιμης και σταθερής απασχόλησης.

Ωστόσο ο ΕΟΠΥΥ πέρα από τις συμβάσεις με ιδιώτες γιατρούς μπορεί να κάνει συμβάσεις με:

- διαγνωστικά εργαστήρια, ιδιωτικά πολυιατρεία κ.α. (άρθρο 28) 

- κινητές μονάδες πρωτοβάθμιας υγείας που μπορούν να ιδρύουν Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου Μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα, ΜΚΟ κ.α. (άρθρο 27) 

- Ιδιωτικά Ιατρεία Διακοπής Καπνίσματος που θα ενταχθούν στην Πρωτοβάθμια Υγεία (άρθρο 31) 

- ιδιωτικές μονάδες ημερήσιας νοσηλείας (άρθρο 32)

- κέντρα ιαματικού τουρισμού, τα οποία έτσι κι’ αλλιώς βρίσκονται στην πλειοψηφία τους στα
χέρια ιδιωτών και έχουν μετατραπεί σε πανάκριβα «spa»[⁴] (άρθρο 33)

Οι εργαζόμενοι στο χώρο της Υγείας έχουν θορυβηθεί ιδιαίτερα από το άρθρο 32, το οποίο προβλέπει την αδειοδότηση ιδιωτικών μονάδων ημερήσιας νοσηλείας και την σύμβαση τους με τον ΕΟΠΥΥ. Στις παραπάνω μονάδες θα μπορούν να γίνονται "χειρουργικές και επεμβατικές πράξεις που δεν απαιτούν γενική, ραχιαία ή επισκληρίδιο αναισθησία".

Στην πραγματικότητα, δηλαδή, διαμερίσματα και πολυκατοικίες χωρίς τις κατάλληλες προδιαγραφές θα μπορούν να μετατραπούν σε χειρουργεία και χωρίς να υπάρχει δυνατότητα άμεσης υποστήριξης (όπως υπάρχει στα νοσοκομεία) σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά! 

Εκτόξευση του Κόστους 

 

Ο υπουργός υγείας πετά έξω από τον ΕΟΠΥΥ τους εργαζόμενους (γιατρούς, νοσηλευτές και λοιπό προσωπικό) που είχαν μόνιμη και σταθερή απασχόληση, κλείνει τα ιατρεία με τα ιδιόκτητα ιατρικά μηχανήματα και όλο τον εξοπλισμό που έχει αγοραστεί με τα χρήματα των ασφαλισμένων και εντάσσει ιδιωτικά πολυιατρεία, ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, ιδιωτικές κλινικές, ακόμα και ιδιωτικά «spa». Αυτό όχι μόνο δεν θα μειώσει τις δαπάνες του ΕΟΠΥΥ, αντίθετα θα τις εκτοξεύσει! Το νομοσχέδιο για τον ΕΟΠΥΥ δεν έχει ως στόχο το «νοικοκύρεμα» της Πρωτοβάθμιας Υγείας. Έχει ως στόχο να μεταφέρει περισσότερα χρήματα από τις τσέπες των ασφαλισμένων και του κρατικού προϋπολογισμού στο μεσαίο και μεγάλο κεφάλαιο που δραστηριοποιείται στο χώρο της υγείας!

Την ίδια στιγμή, ο νέος ΕΟΠΥΥ θα περιορίσει σημαντικά τον αριθμό των οικογενειακών και λοιπών γιατρών με τους οποίους θα υπογράφει συμβάσεις, δημιουργώντας έτσι τεράστιες λίστες αναμονής για τους ασφαλισμένους και στέλνοντας, έμμεσα, όσους έχουν να πληρώσουν, στους ιδιώτες. 

Διαθεσιμότητες – Απολύσεις

 

Οι εργαζόμενοι στον ΕΟΠΥΥ (γιατροί, νοσηλευτές καθώς και το επιστημονικό, παραϊατρικό, τεχνικό και διοικητικό προσωπικό) που ήταν μόνιμοι ή είχαν σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (ΙΔΑΧ) μπαίνουν για ένα μήνα σε διαθεσιμότητα και μετά μετατάσσονται σε άλλες οργανικές θέσεις της δημόσιας Υγείας (άρθρο 16).

Οι γιατροί του πρώην ΕΟΠΥΥ που θέλουν να ενταχθούν σε οργανικές θέσεις πλήρους απασχόλησης στο δημόσιο σύστημα υγείας θα πρέπει να κλείσουν τα ιατρεία τους[⁵] και να προσκομίσουν αποδεικτικά έγγραφα.

Αγώνας για τη διάσωση της δημόσιας Υγείας
 

Οι γιατροί του ΕΟΠΥΥ βρίσκονται εδώ και μήνες σε απεργία. Ωστόσο, για τη διάσωση της δημόσιας Υγείας απαιτείται η συστράτευση όλων των τμημάτων της. Η διάλυση της Πρωτοβάθμιας Υγείας και η παράδοση της στα ιδιωτικά συμφέροντα, όπως και η ήδη τραγική υποχρηματοδότηση του Ε.Σ.Υ. δίνουν μία γεύση του τι θα επακολουθήσει... Η κατάσταση στη δημόσια Υγεία  θα γίνει ακόμα χειρότερη. Πολύ χειρότερη!

Ωστόσο η δυνατότητα να μπει φρένο και να αναχαιτιστεί η επίθεση υπάρχει ακόμα, αρκεί ο κλάδος της Υγείας να κινηθεί ενιαία, συντονισμένα και αποφασιστικά.

Την προηγούμενη περίοδο είχαν δημιουργηθεί 3 συντονιστικά από τους εργαζόμενους στα Δημόσια Νοσοκομεία. Αυτά τα συντονιστικά μπορούν να διευρυνθούν με τη συμμετοχή εκπροσώπων από τους εργαζόμενους στον ΕΟΠΥΥ και να σχεδιάσουν από κοινού κινητοποιήσεις καθώς και πιέσεις προς τις ομοσπονδίες του χώρου στην κατεύθυνση ενός απεργιακού αγώνα με διάρκεια σε όλη την υγεία.

__________________________

[¹] Οι υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Υγείας αφορούν την πρόληψη, διάγνωση, θεραπεία και αποκατάσταση - που δεν απαιτούν εισαγωγή σε νοσοκομείο.
[²] Η Ελλάδα χωρίζεται σε 7 Υγειονομικές Περιφέρειες κάθε μία από τις οποίες έχει τη δική της Διοίκηση.
[³] Οικογενειακοί γιατροί θα είναι οι γιατροί με τίτλο ειδικότητας Γενικής Ιατρικής, Παθολογίας και Παιδιατρικής
[⁴] Δεν αμφισβητούμε τα οφέλη των ιαματικών πηγών, αλλά την εκμετάλλευσή τους από τους ιδιώτες και τη μετατροπή του σε είδος πολυτελείας.
[⁵] Στον ΕΟΠΥΥ δικαίωμα να έχουν δικό τους ιατρείο είχαν οι γιατροί που δεν είχαν σχέση πλήρους απασχόλησης με τον ΕΟΠΥΥ αλλά σχέση ημιαπασχόλησης (εργαζόταν δηλαδή στον ΕΟΠΥΥ 5-6 ώρες την ημέρα).