Μια ΜΚΟ για το ψυχιατρείο

 

 

Σε αυτή την κατάσταση είναι το κτίριο στα Λέπιδα, όπου προσπαθεί με κάθε μέσο να μεταφέρει τους πρόσφυγες ο δήμαρχος της Λέρου

Συντάκτης Αντα Ψαρρά από http://www.efsyn.gr

 

Με το ζήτημα της μεταχείρισης των προσφύγων σε κάποια από τα νησιά έχουμε ασχοληθεί εκτενώς και επανειλημμένα. Ειδικά στην περίπτωση της Λέρου, αναφερθήκαμε στην... ετσιθελική στάση του δημάρχου Μ. Κόλια να μη συνταχθεί με τις αποφάσεις των αρμόδιων υπουργείων, των τοπικών αρχών και των δικτύων αλληλεγγύης του νησιού ως προς τη στέγαση προσφύγων στο άδειο κτίριο του ΠΙΚΠΑ («Νέοι ένοικοι στο κολαστήριο;», «Εφ.Συν.», 10/9/2015).

Ο δήμαρχος, για λόγους μη κατανοητούς, που ως «παράπλευρη απώλεια» είχαν την αύξηση του ποσοστού της Χρυσής Αυγής στο νησί, αρνείται επίμονα τη λύση αυτή, επιμένοντας στην πολυδάπανη επισκευή κτιρίου του παλιού ψυχιατρείου στα Λέπιδα.

Μάλιστα, περίπου δέκα ημέρες πριν, η σύζυγος του δημάρχου μαζί με κάποιος Δανούς εθελοντές ίδρυσαν μια ΜΚΟ για τους πρόσφυγες, με στόχο –μεταξύ άλλων– τη συγκέντρωση χρηματικών πόρων για τη συγκεκριμένη επαναλειτουργία του θλιβερού κτιρίου.

Αποχή;

 

πηγή http://www.imerodromos.gr

Αν η αποχή έλυνε προβλήματα, τότε στην Αμερική, όπου οι Πρόεδροι εκλέγονται με τις μισές ψήφους του μισού εκλογικού σώματος, ο λαός θα ζούσε εδώ και δεκαετίες σε παράδεισο.

    Αν η αποχή εμπόδιζε τη λήψη αντιλαϊκών μέτρων, τότε το 50% της αποχής στις ευρωεκλογές του 2014 θα είχε εμποδίσει την ΕΕ να κινείται στην κατεύθυνση των ομολογημένων ή ανομολόγητων Μνημονίων.

    Όσοι την Κυριακή λογαριάζουν να μην πάνε να ψηφίσουν, ας το σκεφτούν:

Η αποχή τους θα ενοχλήσει μια στάλα τον τραπεζίτη που πήρε το κομματάκι που του αναλογούσε από τα 250 δισεκατομμύρια των πενταετών «ανακεφαλαιοποιήσεων»; Με την αποχή του θα προβληματιστούν τάχα οι βιομήχανοι που αναμένουν μετεκλογικά την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων;

    Πόσο αυτή η μορφή της «διαμαρτυρίας», η οποία κατά καιρούς λανσάρεται από το ίδιο το σύστημα σαν «ενδεδειγμένη», θα εμποδίσει τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τους πρόθυμους συνεταίρους τους να ερμηνεύουν την αποχή κατά το δοκούν και να την ενσωματώνουν στην προπαγανδιστική διπολική φαρέτρα;

    Κανείς δεν αμφισβητεί ότι ένα μεγάλο μέρος του κόσμου που δεν θα πάει την Κυριακή να ψηφίσει θεωρεί ότι με αυτόν τον τρόπο εκδηλώνει τη δυσαρέσκειά του απέναντι στο πολιτικό ψεύδος, την υποκρισία, την εξαπάτηση, την προδοσία και ότι άλλο «φιλολαϊκό» του έχουν σερβίρει οι κάθε λογής «σωτήρες» του.

Γιατί μαυρίζω τη Χρυσή Αυγή

 

 

14/09/2015

Πηγή: JailGoldenDawn

Την τελευταία βδομάδα πριν τις εκλογές, κάνουμε μια αναδρομή, θυμόμαστε και μαυρίζουμε τη Χρυσή Αυγή. Για δέκα λόγους:

1) Είναι ναζιστές. Ο Μιχαλολιάκος σε ομιλία του το 2012 χαρακτήρισε τη Χρυσή Αυγή “σπορά των νικημένων του 1945”. Ο Παππάς “διαπαιδαγωγεί” τα παιδιά του να κάνουν “Χάιλ Χίτλερ”. Ο Κασιδιάρης κράταγε με καμάρι το 2012 τη σημαία του Τρίτου Ράιχ, την ίδια ακριβώς σημαία που κατέβασαν ο Γλέζος και ο Σάντας το 1941 από την Ακρόπολη. Η προσπάθειά τους να μεταμφιεστούν σε “έλληνες εθνικιστές” έχει να κάνει αποκλειστικά με το κέρδισμα ψήφων.

2) Είναι δολοφόνοι μαχαιροβγάλτες. Στελέχη – και μάλιστα έμμισθα – της Χρυσής Αυγής ήταν αυτοί που σκότωσαν τον Παύλο Φύσσα, ανάμεσά τους ο Ρουπακιάς. Πυρηνάρχες σαν τον Πανταζή ήταν αυτοί που έστησαν τις απρόκλητες δολοφονικές επιθέσεις στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και στους Αιγύπτιους ψαράδες. Μέλη τους ήταν οι φυσικοί αυτουργοί σε εκατοντάδες ρατσιστικές και φασιστικές επιθέσεις, ακόμα και σε βάρος ανυποψίαστων γυναικών: για πολλές από τις επιθέσεις αυτές υπάρχουν πλέον καταδικαστικές αποφάσεις. Τις επιθέσεις τις ενέκριναν και τις καθοδήγησαν οι ηγέτες της Χρυσής Αυγής, ο Μιχαλολιάκος, ο Λαγός, ο Κασιδιάρης και ο Παναγιώταρος, που τώρα υποδύονται τους “ανυποψίαστους”.

3) Είναι ρατσιστές. Πιστεύουν ότι οι αλλοδαποί είναι “υπάνθρωποι”, το ίδιο δηλαδή που πιστεύουν οι ομοϊδεάτες τους στη Γερμανία, μόνο που εκεί οι “υπάνθρωποι” είναι οι Έλληνες σαν τον Θοδωρή Βουλγαρίδη που δολοφονήθηκε από “συναγωνιστές” της Χρυσής Αυγής. Είναι οι δράστες του πογκρόμ στο κέντρο της Αθήνας τον Μάη του 2011, με θύματα δεκάδες ανυποψίαστους περαστικούς μετανάστες. Είναι οι δολοφόνοι του Σαχζάτ Λουκμάν. Αρνούνται τα ίδια δικαιώματα στα παιδιά που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη χώρα μας, όπως το έκαναν πρόσφατα στο πρόσωπο του Γιάννη Αντετοκούμπο (αν και πήραν την τάπα που τους άξιζε…). Υποστηρίζουν τις πιο ακραίες μισογυνικές απόψεις υποβιβάζοντας τις γυναίκες στον “βιολογικό τους ρόλο”. Η αρρωστημένη ρατσιστική ιδεολογία τους απειλεί συνανθρώπους μας με αναπηρία, τους οποίους στελέχη της Χρυσής Αυγής απειλούν με την εφαρμογή της ευγονικής.

Για τα δύο χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τους ναζί της Χρυσής Αυγής

Συγκεντρώσεις και πορείες σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο την Παρασκευή 18/9

πηγή http://www.antinazizone.gr/

Παύλο, Σαχζάντ δε σας ξεχνάμε…       

 Δε θα περάσει ο φασισμός. 

Αντιφασιστική Συγκέντρωση – Πορεία  για τα δύο χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Παρασκευή 18 Σεπτέμβρη,  18:00 μμ στο μνημείο του Παύλου Φύσσα, Π. Τσαλδάρη 60.

Δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει πως αυτή δεν ήταν ένα μεμονωμένο  περιστατικό . Η δολοφονία του Παύλου ήταν η κορύφωση της δίχρονης δράσης των νεοναζί η οποία  περιελάμβανε πογκρόμ και δολοφονίες μεταναστών  (Σαχζάντ Λουκμάν), επιθέσεις σε αγωνιστές του κινήματος, οργάνωση  ταγμάτων εφόδου για την κατάληψη των γειτονιών και τη μετατροπή τους σε χώρους κυριαρχίας του ρατσιστικού μίσους. Την ίδια περίοδο η Χρυσή Αυγή ανέπτυξε σχέσεις με το κράτος αλλά και με καπιταλιστές προσπαθώντας να συγκροτήσει μηχανισμούς που θα εξασφάλιζαν φθηνά εργατικά χέρια για τους εργοδότες (εργασία μόνο για έλληνες με φθηνά μεροκάματα), ενώ  παράλληλα κατάφερε να αποτελεί έναν βασικό συνομιλητή για κυβερνητικά σενάρια. 

Ανάσταση Νεκρών από τον μνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ

Ο Μάρκος Μπόλαρης θα είναι υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ στις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές.

Ναι! Ο υφυπουργός του Λοβέρδου, μέλος της πολιτικής ηγεσίας του ΥΥΚΑ την ένδοξη περίοδο των πιο βάρβαρων (μέχρι σήμερα..) περικοπών, της διαπόμπευσης των οροθετικών γυναικών και του πλιάτσικου της παρακράτησης των συντάξεων των ψυχικά ασθενών κατεβαίνει υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Α' εκλογική περιφέρεια Θεσσαλονίκης.

Ακολουθούν δύο παλιότερα άρθρα για τα έργα και τις ημέρες του πρώην υφυπουργού υγείας. Το πρώτο από το http://psi-action.blogspot.gr που έχει να κάνει με τη παρακράτηση των συντάξεων των ψυχικά ασθενών, κάτι που ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμευόταν ότι θα καταργήσει, αλλά τώρα δεν προβληματίζεται να εντάξει στις γραμμές του έναν από τους αρχιτέκτονες και εκτελεστές αυτού του κανιβαλικού σχεδίου. Το δεύτερο από το http://rednotebook.gr όπου μέλη του ΣΥΡΙΖΑ αντιδρούν στην πιθανή υποψηφιότητα Μπόλαρη με το κόμμα τους στις προηγούμενες εκλογές (Γενάρης 2015) λόγω της εμπλοκής του στο "κυνήγι μαγισσών" και της διάταξης 39Α που στόχευε τόσο τους οροθετικούς όσο και άλλες ευάλωτες και περιθωριοποιημένες κοινωνικά ομάδες πχ.μετανάστες. 

Δελτίο Τύπου Συλλόγου Εργαζομένων ΨΝΑ

ΕΝΙΑΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ (Δαφνί))

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με αφορμή το τραγικό γεγονός και των χαμό των τριών συνανθρώπων μας, επιχειρείται από τους ΄΄δήθεν΄΄ αυθεντίες της Ψυχικής Υγείας και από λίγα ηλεκτρονικά έντυπα και ΜΜΕ επίθεση λάσπης προς το Νοσοκομείο μας με συγκεκριμένους σκοπούς:

• Την απαξίωση και τον μηδενισμό του έργου των υπηρεσιών του Νοσοκομείου μας
   
• Την διάλυση της Δημόσιας & Δωρεάν Ψυχικής Υγείας
   
• Την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους θυσιάζοντας ανασφάλιστους και άπορους συνανθρώπους μας

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, ιδιαίτερα την τελευταία πενταετία της σοβαρής οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, εκφράστηκαν με θλιβερό τρόπο πριν λίγες ημέρες με τον θάνατο ασθενών από πυρκαγιά που προκλήθηκε σε Τμήμα χρονίως νοσηλευομένων σοβαρά ασθενών. Το από τριετίας επαπειλούμενο βίαιο κλείσιμο του Νοσοκομείου, η υποχρηματοδοτησή του, οι τραγικές ελλείψεις του σε προσωπικό, οι τεράστιες κοινωνικές ανάγκες και η χρόνια καθυστέρηση θεσμικών αλλαγών στο σύστημα ψυχιατρικής φροντίδας αποτελούν το περιβάλλον μέσα στο οποίο σε περιπτώσεις με πολύ αυξημένη επικινδυνότητα οδηγηθήκαμε σε απώλειες ανθρώπινων ζωών.
 

Έχουμε από καιρό επισημάνει τα σοβαρά προβλήματα στην λειτουργία του Νοσοκομείου μας. Κάποιοι και με κοντινή θητεία στο χώρο με εύκολο, συνθηματικό και υποκριτικό τρόπο, άτομα και φορείς σχολιάζουν, παραπληροφορούν και καταγγέλλουν στα μίντια και στον διαδικτυακό χώρο περί βαρβαροτήτων, καταστολών, αδιαφορίας, ακέφαλου Νοσοκομείου ακόμα και με προεκλογικές σκοπιμότητες στοχεύοντας προσωπικές φιλοδοξίες.

Εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να δοθεί άμεση λύση στα σοβαρά προβλήματα λειτουργίας του Νοσοκομείου μας με σοβαρές θεσμικές αλλαγές στο σύστημα Ψυχιατρικής φροντίδας. Το Νοσοκομείο δεν μπορεί να λειτουργεί στη λογική της απαλλαγής από τέτοια περιστατικά αλλά της εξασφάλισης όλων των απαραιτήτων προϋποθέσεων για νοσηλεία υπό συνθήκες σωστής θεραπευτικής αντιμετώπισης και φύλαξης (εφόσον κριθεί σκόπιμο) από ειδικό προσωπικό για την ασφάλεια ασθενών και εργαζομένων.

Το Σωματείο Εργαζομένων θα υπερασπιστεί , πραγματικά και όχι ψευδεπίγραφα, με σεβασμό, τις ανάγκες, τα δικαιώματα, την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια ασθενών και εργαζομένων για την πρόσβαση όλων σε σύγχρονες ποιοτικές Δημόσιες και Δωρεάν, υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας.

Υ.Γ. Οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους έκλεισαν οριστικά την πόρτα στους νοσταλγούς του bullying και του εκφοβισμού …..

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

Για το Δ.Σ.

Ο Πρόεδρος Ν. ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ
Ο Γραμματέας Ι. ΚΟΥΡΜΟΥΛΑΚΗΣ

Το Μ. Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού αρνείται να παραλάβει το βραβείο από το Ε.Κ.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
 

Το Μ. Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού αρνείται να παραλάβει το βραβείο από το Ε.Κ.

Το  Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφάσισε να μας απονείμει το βραβείο Ευρωπαίου πολίτη για το 2015, ως αναγνώριση  του αγώνα που κάνουμε 4 σχεδόν χρόνια για τον εγκαταλειμμένο από την επίσημη Πολιτεία άνεργο – ανασφάλιστο ασθενή και για μια καλύτερη κοινωνία. Αυτός ο αγώνας όμως δίνεται από εμάς επειδή  οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν, και συνεχίζουν να εφαρμόζονται, στην χώρα μας είναι απόρροια των πιέσεων και εκβιασμών που ασκούν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.), έχει οδηγήσει εκτός ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης πάνω από 3 εκατομμύρια άπορων και εξαθλιωμένων άνεργων πολιτών.

Η Ευρώπη για εμάς, όπως και για τους περισσότερους Έλληνες,  θα μπορούσε να είναι το σπίτι μας. Μιλάμε για την Ευρώπη των λαών, της αλληλοκατανόησης και της αλληλεγγύης.  Εμείς αυτή την Ευρώπη επιθυμούμε και αυτήν αποζητούμε. Με λύπη μας όμως βλέπουμε μια Ευρώπη χαμένη  στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, των οικονομικών και τραπεζικών συμφερόντων. Με λύπη  διαπιστώνουμε ότι η προτεραιότητα της είναι να βρίσκει δισεκατομμύρια ευρώ για τις ιδιωτικές τράπεζες ενώ  παράλληλα πιέζει για την μείωση, πάνω από 50% σε σχέση με το 2009, των προϋπολογισμών για το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Ελλάδας.

ΤΟ ΝΕΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΣΥΜΒΑΝ ΣΤΟ ΨΝΑ : ΠΡΟΪΟΝ, ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ, ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ
 

Το νέο, μέσα σε τέσσερις μήνες, τραγικό συμβάν στο ΨΝΑ-Δαφνί, με το θάνατο τριών μηχανικά καθηλωμένων ασθενών από αναθυμιάσεις λόγω πυρκαγιάς (που προκλήθηκε από μη εξακριβωμένη, μέχρι στιγμής, αιτία) ήλθε όχι μόνο να σηματοδοτήσει ξανά, με τον πιο εφιαλτικό τρόπο, την πλήρη διάλυση των υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, αλλά και ν΄ αναδείξει, με τον πιο ανάγλυφο τρόπο, το ποιός, είναι ο πραγματικά επικίνδυνος : ο ψυχικά ασθενής ή το σύστημα που υποτίθεται ότι αναλαμβάνει την φροντίδα και θεραπεία του. Είναι όλο και πιο σαφές ότι αυτό που ισχύει (και ανέκαθεν ίσχυε, αλλά τώρα, λόγω της κρίσης, γίνεται «εκκωφαντικά ορατό») είναι το δεύτερο.

Για χρόνια οι ασθενείς αυτοί (του λεγόμενου «πρώην 7^ου») είναι διαρκώς μηχανικά καθηλωμένοι, χωρίς κανένα θεραπευτικό πλάνο, με τους εφημερεύοντες γιατρούς να καλούνται απλώς να επικυρώσουν την ήδη γραπτή και διαρκώς ισχύουσα οδηγία – κάτι που οδήγησε, πριν λίγα χρόνια, σε άρνηση πολλών εκ των ειδικευόμενων γιατρών, που καλούνταν απλώς να υπογράψουν το «εντέλεσθαι», να εκφράσουν γραπτώς την άρνησή τους να συμμετέχουν σε αυτή την εγκληματική φαρσοκωμωδία. Αλλά ήταν ειδικευόμενοι … όχι ειδικευμένοι….

Και, φυσικά, υπήρξαν και συγκεκριμένες γραπτές προτάσεις για το πώς θα εισάγονταν, σ΄ αυτή την απάνθρωπη και απανθρωποποιητική αποθήκη, θεραπευτικές και αποκαταστασιακές διαδικασίες με στόχο το ξεπέρασμα/κατάργησή της και την μετάβαση των εγκλείστων σε εξωνοσοκομειακές στεγαστικές δομές - κάτι απόλυτα εφικτά, αλλά δαπανηρό (ο ιμάντας είναι πιο φτηνός) και, ταυτόχρονα, έξω από την επικρατούσα ψυχιατρική κουλτούρα και πρακτική στο ΨΝΑ - και όχι μόνο.

Έγκλημα εκ προμελέτης στο Δαφνί

της Άννας Γαϊτανίδου

Το κράτος και το μνημόνιο δολοφονούν! Τρεις άνθρωποι πέθαναν από φωτιά που έβαλε ασθενής, ενώ άλλοι τρεις τραυματίστηκαν. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν δεμένοι στα κρεβάτια τους κάθε μέρα για μήνες σε κλειδωμένες αίθουσες! Πέθαναν παγιδευμένοι χωρίς να μπορούν να κινηθούν. Οι εργαζόμενοι έσπαγαν τα τζάμια για να βοηθήσουν τους ασθενείς και οι πυροσβέστες τους έλυναν από τα κρεβάτια τους. Η φωτιά εξαπλώθηκε γρήγορα μιας και οι τοίχοι των δωματίων είναι επενδεδυμένοι με αφρολέξ. Και δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Το Φλεβάρη του 2013 στο Οικοτροφείο «Αθηνά» της ΠΕΨΑΕ ένας ασθενής έβαλε φωτιά κι ένας 56χρονος νοσηλευόμενος πέθανε, καθώς ήταν κλειδωμένες οι πόρτες και δε μπορούσε να φύγει. Φέτος το Μάιο στο Δαφνί ασθενής που ήταν καθηλωμένος στο κρεβάτι του 2 χρόνια λύθηκε και σκότωσε το διπλανό του που ήταν κι αυτός δεμένος.

Οι θάνατοι συνέβησαν στο 7ο ψυχιατρικό τμήμα χρονίων περιστατικών που νοσηλεύονται 17 άνδρες με σοβαρή νοητική υστέρηση ή αυτισμό, με συνοδές ψυχωσικές διαταραχές. Σε κάθε βάρδια οι νοσηλευτές είναι 2, ενώ ο υπεύθυνος γιατρός τους επισκέπτεται λίγες φορές τη βδομάδα, καθώς δουλεύει και σε άλλο τμήμα.

Το Δαφνί λειτουργεί εδώ και χρόνια κάτω από τα όρια ασφαλείας και οι εργαζόμενοι είχαν προειδοποιήσει γι’αυτό τους υπεύθυνους, ενώ προσπαθούν με νύχια και δόντια να κρατήσουν το ψυχιατρείο ανοιχτό. Τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους: η χρηματοδότηση του ψυχιατρείου το 2010 ήταν 23 εκατομμύρια ευρώ και φέτος είναι 11 εκατομμύρια, ενώ οι ελλείψεις προσωπικού ξεπερνούν το 50%. Η μέση αναλογία νοσηλευτών – ασθενών στην Ευρώπη είναι 1 προς 4, με περισσότερους νοσηλευτές σε βαριά περιστατικά κι εδώ έχουμε 2 προς 17.

Η μνημονιακή πολιτική που απαγορεύει τις προσλήψεις και η κουλτούρα της μηχανικής καθήλωσης των ασθενών προκαλούν νεκρούς, καθιστούν τα ψυχιατρεία αποθήκες ψυχών και πετάνε στα σκουπίδια τους αγώνες του ψυχιατρικού κινήματος για αποασυλοποίηση και δημιουργία ανθρώπινων συνθηκών θεραπείας και διαβίωσης των ασθενών. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και ο υπουργός Υγείας Ξανθός φέρουν ακέραιες τις ευθύνες για αυτή τη δολοφονία, μιας και αντί να ανατρέψουν την κατάσταση υπέγραψαν τρίτο μνημόνιο.

πηγή  http://prin.gr

διαβάστε επίσης Δαφνί: Τα αναπάντητα ερωτήματα μιας προδιαγεγραμμένης τραγωδίας

Ένα κείμενο αυστηρά ακατάλληλο για ενηλίκους

 

Το κείμενο που ακολουθεί είναι αυστηρά ακατάλληλο για ενηλίκους*

 

Αν σας ρωτούσαν; δένουν στα ψυχιατρεία τους ασθενείς σήμερα; γίνονται ηλεκτροσόκ στις ψυχιατρικές κλινικές; Τι θα απαντούσατε; Η συνήθης απάντηση είναι όχι, αυτά γίνονταν παλιότερα. Κι όμως γίνονται και σήμερα. Τι γνώμη έχει η ψυχιατρική κοινότητα για τους ασθενείς; δεν ξέρω, ας ρωτήσουμε την ίδια. Είναι δύσκολο να είμαστε δίπλα σε έναν άνθρωπο που έχει πιει ένα τόνο φάρμακα, τρέχουν τα σάλια του, μασάει τα λόγια του, λέμε συνήθως τι νούμερο είναι αυτό. Τι χρειάζεται ένας άνθρωπος όταν νοσηλεύεται; ησυχία, χώρο αποδοχή, καλές συνθήκες. Τι παίρνει ο ψυχιατρικός ασθενής; δέσιμο και χάπια. Πόσα έχουν ξοδευτεί τα τελευταία 30 χρόνια για τα παίρνει αυτά; πάρα πολλά ευρά και δραχμά. Φυσικά έγιναν και βήματα προόδου που δυστυχώς πάνε τώρα να χαθούν: εκπαιδεύτηκε ένα μεγάλο μέρος του προσωπικού σε νέες μεθόδους, χτίστηκαν πολλές δομές, κα. Η λογική άλλαξε απέναντι στην τρέλλα; Ελάχιστα. Γιατί; Μέγα ερώτημα (θρησκευτικό πολιτικοκοινωνικού περιεχομένου). Το λεγόμενον «Άγνωστο γιατί». Θα κλείσουν τα μεγάλα ψυχιατρεία, έγιναν και μερικά κέντρα ημέρας, δόθηκε το οκ και για τις ιδιωτικές κλινικές για όσους έχουν χρήματα. Για τους άλλους; Που θα πάει τόσος κόσμος; Πίσω στην οικογένειά; Ποιος θα το αντέξει; Ο ασθενής ή η οικογένεια; Και μετά θα θέλουν όλοι μαζί νοσηλεία; Και που θα πάνε; Σε προνοιακά ιδρύματα που θα τους έχουν δεμένους και θα τους ταϊζουν χάπια; Και αυτό λέγεται επιβίωση; Που θα μεταφερθούν όλες αυτές οι δομές που έγιναν; θα χωρέσουν στην ψυχιατρική κλινική των γενικών νοσοκομείων; αυτή καλά, καλά, δε χωράει τον εαυτό της. Εδώ και τόσα χρόνια υπάρχουν μόνιμα ράντζα. θα υπάρχει χώρος για προαυλισμό; Υπάρχει σε ελάχιστα. Τα υπόλοιπα είναι περισσότερο κλειστές δομές. Τώρα θα μου πείτε τι το θέλει τον προαυλισμό ένας παλαβός. Καταλαβαίνει; Ε, ναι! καταλαβαίνει και του χρειάζεται απόλυτα όπως χρειάζεται χώρο στο δωμάτιο και νοσηλευτικό προσωπικό. Το φαινόμενο 60 είναι να βάλω κι άλλους 10 τελικά είναι ολέθριο για την ψυχική υγεία. Επίσης είναι ολέθριο: να χρειάζεται ο ασθενής να αποδεικνύει ότι δεν είναι ελέφαντας να τον σέρνουν με χειροπέδες μέσα στη γειτονιά και να τον βάζουν στα κρατητήρια της Αστυνομίας λες και είναι κοινός εγκληματίας ενώ είναι σε κρίση. Αν είναι σε νησί χωρίς ψυχιατρική κλινική περνάει τη νύχτα στο κρατητήριο μέχρι να έρθει το καράβι και επειδή κανείς δεν γνωρίζει τι γίνεται, τρώει και τις φάπες του άμα αντιδράσει για τις χειροπέδες. Όταν η νοσηλεία είναι ακούσια και γίνεται εισαγγελική παραγγελία κανείς δεν του μιλάει για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους σαν πολίτης που έχει υποστεί μια έννομη πράξη. Και φυσικά το αντιλαμβάνεται πλήρως ως Παράλογο και Αδικία.Το πιο πιθανόν είναι να βρεθεί δεμένος χειροπόδαρα σε ένα κρεβάτι, προσφιλής τακτική σε πολλά νοσοκομεία και ιδιωτικές κλινικές, χωρίς να μπορεί να κάνει τις βασικές του ανάγκες και όλοι το δικαιολογούν και το βαφτίζουν έλλειψη προσωπικού. Μήπως είναι έλλειψη ενδιαφέροντος; Κάποιος είπε ζωές ανάξιες να ζουν. Γιατί; Αυτοί που τα καλλιεργούν όλα αυτά δεν είναι ζωές ανάξιες να ζουν; Κάποιος άλλος είπε θυσία χωρίς σώμα. Στο βωμό τίνος; ποιος πείραξε ποιόν και γιατί τελικά ψυχική η ασθένεια. Ποιανού η ψυχή νοσεί; Του Θύματος ή του Θύτη; Αν γεμίσουν οι δρόμοι και οι γέφυρες με ψυχικά πάσχοντες μετά από μια βίαιη αποασυλοποίηση, ποιος είναι ανάξιος να υπάρχει, ο υπουργός, η πολιτεία ή οι πάσχοντες; Ο καθένας μας ας δώσει την απάντηση του φτάνει να σκεφτεί ότι μπορεί να βρεθεί και ο ίδιος την ίδια θέση ανά πάσα στιγμή. Οι αυτοκτονίες χτύπησαν κόκκινο. Όλα αυτά δυστυχώς δεν είναι σενάρια, έχουν συμβεί και σε άλλες χώρες σε αντίστοιχες συνθήκες, βλέπε Αγγλία δεκαετία του 70. Ίσως λοιπόν το επόμενο λιμάνι να είναι η Λέρος το 57. Καλωσήρθατε στο άσυλο. Η νοσηλεία απελευθερώνει. Σήμερα οι ψυχικά ασθενείς αύριο όλοι μας.

Β.Τ.

 

*Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα: www.psyspirosi.gr - Το κείμενο αποτελεί εισήγηση στη συνάντηση-συζήτηση της πρωτοβουλίας για ένα πολύμορφο κίνημα για την Ψυχική Υγεία που πραγματοποιήθηκε στο Χαϊδάρι την 1η Απριλίου 2014

 

 

 

Follow-up Συνέντευξης Τύπου στην Αθήνα (Τρίτη, 1η Σεπτέμβρη)

 

 

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΙΟΓΟΝΩΝ ΟΥΣΙΩΝ

Email: prolipsiworkers@gmail.com – Τηλ.: 6978741064, 6985713648

Τρίτη, 01/09/ 2015

FOLLOW-UP Συνέντευξης Τύπου στην Αθήνα

 

Το Δ.Σ. του Σωματείου των Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης των Εξαρτήσεων παραχώρησε σήμερα, 1/9, συνέντευξη τύπου στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας. Κάλυψαν δημοσιογράφοι, ενώ στήριξε με την παρουσία του το Μέλος της Επιτροπής Υγείας και Κοινωνικής Πολιτικής της ΚΕΔΕ, κος. Ευάγγελος Αυγουλάς και η εκπρόσωπος των εργαζομένων του 18 ΑΝΩ, Μαρία Χλωρού. 

 

Τα Μέλη του Δ.Σ., Νίκος Λάιος, Αλέξανδρος Σταθακιός, Γιώργος Λεχουρίτης, Ιωάννα Μαρίνου και Σπύρος Σασσάνης ενημέρωσαν για το έργο των εργαζομένων των Κέντρων Πρόληψης στις συνεχιζόμενες συνθήκες διάρρηξης των δεσμών, φτωχοποίησης, αποξένωσης, εξατομίκευσης, έλλειψης νοήματος και προοπτικών.

 

Ενημέρωσαν πως, παρά τον υπερδιπλασιασμό της δουλειάς σε υποστελεχωμένες δομές, που συνδυάζεται με κρίσιμες ποιοτικές αλλαγές στους ανθρώπους, τις αντιλήψεις, τις σχέσεις τους στην εποχή των μνημονίων, συνεχίζονται οι καθυστερήσεις στην επιχορήγηση των Κέντρων Πρόληψης.  Σημείωσαν πως η 3^η δόση του Υπουργείου Εσωτερικών, που βάσει Προγραμματικής Σύμβασης έπρεπε να έχει καταβληθεί τον Ιούλιο του 2015, δεν έχει ακόμη εκταμιευθεί, εντείνοντας τα ήδη σωρευμένα προβλήματα (απλήρωτοι/ες εργαζόμενοι/ες, οφειλές σε ΙΚΑ και Εφορίες).

Ένας άλλος ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι εφικτός

 

 

 

 

του Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου

Τον Μάρτιο του 2013, η τότε τρικομματική συγκυβέρνηση Σαμαρά ψήφιζε το νομοσχέδιο «περί εξαρτησιογόνων ουσιών», που θα γλίτωνε από τη φυλακή χιλιάδες τοξικοεξαρτημένους. Ήταν το μόνο νομοθέτημα εκείνης της κυβέρνησης που υποστήριξε ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ για τη ΔΗΜΑΡ, που το πιστωνόταν λόγω υπουργίας Ρουπακιώτη, ο νόμος αποκτούσε ισχυρό συμβολισμό: ήταν η «απόδειξη» ότι το Μνημόνιο δεν πρέπει να απολυτοποιείται ως διαχωριστική γραμμή —ότι η τότε «κυβερνώσα Αριστερά» μπορούσε να διασώσει κάποια ψήγματα αριστερής πολιτικής, στον βαθμό που υπήρχαν άνθρωποι με λογισμό και μ’ όνειρο να παλέψουν στα διάκενα των απαιτήσεων των δανειστών.

Δύο χρόνια μετά, η συζήτηση για την αντιμετώπιση του υπερπληθυσμού στις φυλακές αποκάλυπτε ότι το πράγμα ήταν πιο περίπλοκο: ότι, αφενός η τύφλωση της Δικαιοσύνης, αφετέρου η υποχρηματοδότηση θεραπευτικών προγραμμάτων και των συναφών δομών, είχαν ακυρώσει στην πράξη εκείνο το ελπιδοφόρο νομοθέτημα. Το κυριότερο: με όσα είχαν γίνει τη διετία 2012-2014, ούτε η ΔΗΜΑΡ, ούτε φυσικά η Ν.Δ. ή το ΠΑΣΟΚ είχαν διανοηθεί στα σοβαρά να ζητήσουν την ψήφο της ελληνικής κοινωνίας με βάση το δείγμα εκείνο της αριστερής «ρωγμής».