Νίκος Μαλίνογλου: Κυβέρνηση της Αριστεράς - Όλα θα κριθούν στην αρένα της ταξικής πάλης

Συνέντευξη με τον σ. Νίκο Μαλίνογλου, πρόεδρο του σωματείου των εργαζομένων στο Νοσοκομείο Σισμανόγλειο και εκπρόσωπο εργαζομένων των νοσοκομείων Σισμανόγλειο – Αμ. Φλέμιγκ – Παίδων Πεντέλης, σχετικά με την κατάσταση στο χώρο της Υγείας, την προοπτική ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και τις εξελίξεις σε σχέση με το συνδικαλιστικό κίνημα στην Υγεία.

 

    Σύντροφε Νίκο, έχουμε μπροστά μας την προοπτική μιας αριστερής κυβέρνησης. Πώς βλέπουν οι εργαζόμενοι στο χώρο της Υγείας αυτή την προοπτική;

Η προοπτική μιας κυβέρνησης της Αριστεράς είναι πια βέβαιη και αυτό έχει επηρεάσει θετικά τη ψυχολογία των εργαζομένων με πολύ ξεκάθαρο τρόπο. 

Οι ήττες της προηγούμενης περιόδου, παρότι το κίνημα έδωσε ηρωικούς αγώνες, στιγμάτισαν αρνητικά τη διάθεση του, οδηγώντας το, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, σε αποχή από τους αγώνες. Γι’ αυτό δεν φταίει το κίνημα αλλά η ανυπαρξία μιας αποφασιστικής ηγεσίας με πρόγραμμα και προοπτική που θα τους ενέπνεε. Σαν φυσιολογική συνέπεια το κίνημα στράφηκε στην κατεύθυνση της πολιτικής - κυβερνητικής αλλαγής, προσφέροντας μαζικά την εκλογική του στήριξη στον ΣΥΡΙΖΑ. 

Χρειάζεται να τονίσουμε, βέβαια, ότι το κίνημα δεν έχει υποστεί μια σοβαρή ήττα που να το έχει γυρίσει δεκαετίες πίσω, δεν είναι τσακισμένο, δεν έχασε τις πολιτικές και συνδικαλιστικές του οργανώσεις, τα σωματεία του – και μ΄ αυτή τη έννοια έχει τα βασικά και στοιχειώδη όπλα του στα χέρια του. 

Γι αυτό, κάτω από τις συνθήκες που δημιουργεί η εκλογή μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, το κίνημα θα μπει μπροστά σε διεκδικητικούς αγώνες με άλλη ψυχολογία και διάθεση προκείμενου να πάρει πίσω αυτά που έχασε απαιτώντας ταυτόχρονα να πληρώσουν αυτοί που μας πισωγύρισαν και να τιμωρηθούν με το πιο παραδειγματικό τρόπο.

Ιστορικά, το κίνημα, όταν εκλέγονταν κυβερνήσεις αριστερές/εργατικές/προοδευτικές, με έναν σχεδόν αυτόματο τρόπο, έβγαινε στο δρόμο και πάλευε απαιτώντας να πάρει πίσω ότι έχασε τα προηγούμενα χρόνια. 

Στην προοπτική αυτής της μάχης οι υγειονομικοί έχουν σηκώσει τα μανίκια και είναι έτοιμοι να πιάσουν άμεσα δουλειά.

    Πόσο μεγάλη ήταν η καταστροφή που προκάλεσαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στην Υγεία – σε ότι αφορά τους εργαζόμενους και σε ότι αφορά την κοινωνία, τους ασθενείς;

Η καταστροφή στο χώρο της υγείας είναι βιβλική. Μερικά μόνο νούμερα αποκαλύπτουν το μέγεθος της καταστροφής που συντελέστηκε τα πέτρινα μνημονιακά χρόνια.

- 6 εκατ. πολίτες είναι σήμερα κάτω ή γύρω από το όριο της φτώχειας . 2,5 εκατ. είναι οι ανασφάλιστοι και 1,5 εκατ. είναι οι άνεργοι

- Την ίδια στιγμή που συμβαίνουν αυτά, μειώθηκαν κατά 60% οι δαπάνες για την Υγεία.

- Στην πρωτοβάθμια φροντίδα η κρατική δαπάνη έπεσε στα 3.00 δισ. ευρώ το 2014 από 6.00 δισ. ευρώ το 2009 – μείωση στο 50%!

- 20.000 εργαζόμενοι αποχώρησαν τα 4 τελευταία χρόνια. 

- Δεν έγινε ούτε μία πρόσληψη

- Οι οργανικές θέσεις που είναι κενές σήμερα είναι 33.000

- 11 νοσοκομεία καταργήθηκαν, 10.000 κρεβάτια έκλεισαν

- Επεβλήθησαν 10.000 διαθεσιμότητες από τα νοσοκομεία και τον ΕΟΠΥΥ

- Καταργήθηκε ο κλάδος των Οδηγών, των Φυλάκων και Νυχτοφυλάκων, ιδιωτικοποιήθηκαν οι  δευτερογενείς διακομιδές και οι μεταφορές των Νοσοκομείων, ιδιωτικοποιήθηκαν οι υπηρεσίες εστίασης και μπήκαν συνεργεία και βοηθών θαλάμων σε νοσοκομεία, ενώ ελαστικοποιήθηκαν οι εργασιακές σχέσεις σε όλες τις ειδικότητες (προσλήψεις με μπλοκάκια).

- Επέβαλαν για κάθε ασθενή τη καταβολή 5 ευρώ στα εξωτερικά ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων

- Το αποθεματικό κεφάλαιο των ασφαλιστικών ταμείων από 26 δις ευρώ που ήταν το έτος 2010 μειώθηκε στα 4,5 δις ευρώ το έτος 2014.

- Είδαμε την επιστροφή της ελονοσίας, μιας ασθένειας που εξαλείφθηκε στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1970, την ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων της φυματίωσης και των κρουσμάτων AIDS κατά 700-800% τα 4 τελευταία χρόνια. 

Η λέξη καταστροφή μάλλον δεν περιγράφει επαρκώς τι έχει ακριβώς συμβεί στην ελληνική κοινωνία γενικά, αλλά και πιο ειδικά στα δημόσια νοσοκομεία και την Υγεία.

    Τι διεκδικεί το κίνημα των εργαζομένων στην Υγεία, σαν άμεσα μέτρα τις πρώτες μέρες και βδομάδες από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;

Τα άμεσα μέτρα που η κυβέρνηση της αριστεράς πρέπει να πάρει, είναι:

    Κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων για την Υγεία

    Κατάργηση της Εταιρίας Συστήματος Αμοιβών Νοσοκομείων – Ανώνυμη Εταιρία (Ε.Σ.Α.Ν. -  Α.Ε.)

    Κατάργηση του 5ευρου στα εξωτερικά ιατρεία 

    Καθολική πρόσβαση όλων των πολιτών για Δωρεάν, δημόσια παροχή φροντίδας και νοσηλείας

    Επαναλειτουργία των καταργημένων Νοσοκομείων, κλινικών και κρεβατιών. 

Στη συνέχεια, χρειάζεται:

    Κατάργηση της μεταφοράς των Κέντρων Υγείας στις Υγειονομικές Περιφέρειας

    Κατάργηση των νόμων 4250/2014, 4281/2014 για την "Αξιολόγηση" των δημοσίων υπαλλήλων

    Κατάργηση του νόμου που σύστησε την Ένωση Νοσηλευτών Ελλάδος (ΕΝΕ) η οποία αποτέλεσε το μακρύ χέρι των κυβερνήσεων τασσόμενη διαρκώς ενάντια στα συμφέροντα των νοσηλευτών και όχι μόνο («αξιολογήσεις», διαθεσιμότητες, νοσηλευτικός κλάδος, καθήκοντα νοσηλευτών, κλπ)

Για να υπάρχει πραγματική δημόσια Υγεία για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, είναι ασφαλώς απαραίτητο να υπάρχει επαρκής χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.

- Να γίνουν μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων και αποκατάσταση του αριθμού των οργανικών θέσεων των εργαζομένων στους οργανισμούς των νοσοκομείων, που καταργήθηκαν με τους μνημονιακούς οργανισμούς.

- Να προχωρήσει η λειτουργία των 150 έτοιμων κρεβατιών ΜΕΘ στα νοσοκομεία με την απαιτούμενη στελέχωση σε προσωπικό.

- Να ανακτηθούν οι μισθολογικές απώλειες των προηγούμενων χρόνων και να κατοχυρωθούν και επεκταθούν τα συνταξιοδοτικά  δικαιώματα (σύνταξη, εφάπαξ κλπ) που ώθησαν μαζικά εκτός δουλειάς χιλιάδες εργαζόμενους.

    Πόσο αισιόδοξος είσαι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα προχωρήσει σε μέτρα όπως τα πιο πάνω;

Αισιόδοξος; Αρκετά, γιατί το κίνημα της Υγείας δε θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια.

Καταλαβαίνει ότι δε θα είναι μια εύκολη μάχη διότι οι αντιστάσεις από το κεφάλαιο θα είναι ισχυρές άλλα και από τις δυνάμεις της συντήρησης και της διαχείρισης μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ   οι οποίες δε θα είναι αρωγοί στους αγώνες μας. 

Τόσο αυτοί που συσπειρώθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ για τη καρέκλα όσο κι αυτοί που ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ άλλα δε έχουν καμιά εμπιστοσύνη στο κίνημα αφού έχουν αποδεχτεί τις δυνάμεις της αγοράς και τις πολιτικές της διαχείρισης του καπιταλισμού. θα σταθούν απέναντι στο κίνημα και τους αγώνες μας με στόχο να μην εφαρμοστούν όλα αυτά που περιέγραψα παραπάνω τα οποία αποτελούν τα αναγκαία βήματα για τη σωτηρία της δημοσιάς υγείας.

Όλα αυτά όμως θα κριθούν στην αρένα της ταξικής πάλης.

    Τι ρόλο βλέπεις να παίζει το συνδικαλιστικό κίνημα στην Υγεία και γενικότερα, σε σχέση με τις νέες συνθήκες που θα δημιουργηθούν μέσα από την άνοδο μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ;

Οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι έτοιμοι και αποφασισμένοι για μια μάχη σκληρή αφού τα συμφέροντα των καπιταλιστών είναι μεγάλα και τα κέρδη από την εκμετάλλευση της πίτας στην Υγεία τεράστια. 

Το πρώτο πράγμα που οι εργαζόμενοι χρειάζονται, για να δώσουν τη μάχη με ευνοϊκούς όρους, είναι τα   πρωτοβάθμια σωματεία  τους, τα οποία δεν πρόλαβε η μνημονική κυβέρνηση να καταργήσει όπως είχεστόχο. Αλλά αυτό, ασφαλώς, από μόνο του δε φτάνει. Γιατί οι ηγεσίες των σωματείων των εργαζόμενων στην Υγεία, όπως και γενικότερα, έχουν καταληφθεί εδώ και δεκαετίες από τις δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού που αποτέλεσαν και το δούρειο ίππο προκειμένου να ηττηθούν οι εργαζόμενοι όπως και έγινε, επιστρέφοντας τις κατακτήσεις μας δεκαετίες πίσω. Και έτσι μέσα σε λίγα μόνο χρόνια άρθηκαν κατακτήσεις δεκαετιών.  Συλλογικές συμβάσεις, συνθήκες εργασίας, 8ωρο, αργίες ... όλα θυμίζουν κάτι από το παρελθόν. 

Για να δώσει αποτελεσματικά τις μάχες του το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να οπλιστεί πολιτικά και συνδικαλιστικά για τους αγώνες που θα κληθεί να δώσει από την επομένη της εκλογής της κυβέρνησης του Σύριζα. Είναι επομένως πολύ σημαντικό το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα έχουν γίνει βήματα ανατροπής των πουλημένων αυτών συνδικαλιστικών ηγεσιών και σε μια σειρά χώρους αριστερές δυνάμεις και αριστεροί συνδικαλιστές έχουν πάρει κεφάλι, με αποτέλεσμα ακόμα και στο συνέδριο της ΠΟΕΔΗΝ ένας κατ΄ εξοχήν χώρος που ΠΑΣΟΚο-Δεξιο-κρατείται , οι δυνάμεις της Αριστεράς να έχουν πλειοψηφία. Όπως και σε μια σειρά άλλους χώρους.  Η αρχή έχει γίνει σε μια σειρά πρωτοβάθμια σωματεία. Πρέπει τώρα να αντανακλαστεί και στο επίπεδο των δευτεροβάθμιων και των τριτοβάθμιων  οργανώσεων των εργαζομένων.

 

Εάν για τις «αξιολογήσεις» το δημοσιουπαλληλικό κίνημα νίκησε, παρότι η Αριστερά ήταν μειοψηφία (και με τις κυβερνητικές παρατάξεις να σύρονται κάτω από την πίεση των προτάσεων της)  ας φανταστούμε τι μπορεί να γίνει αν κυριαρχήσουν οι δυνάμεις της Αριστεράς στα ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα μας. Είναι βέβαιο ότι θα καταφέρουμε να ξαναπάρουμε πίσω ότι μας στέρησαν οι μνημονιακοί.

 

Η επόμενη μέρα της εκλογής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει άνοδο του ηθικού και των αγώνων του κινήματος. Θα συμβάλει στο να αλλάξουν οι όροι με τους οποίους θα συσπειρωθεί το κίνημα στα σωματεία του, κάτι το οποίο δε βλέπαμε τη προηγούμενη περίοδο αφού, πέρα από την απογοήτευση που προκαλούσε η στάση της ξεπουλημένης ηγεσίας, υπήρχε φόβος και τρομοκρατία μέσα στους εργαζόμενους. Αυτά όλα μπορούν να αλλάξουν, συμβάλοντας έτσι στην μαζικοποίηση των συνδικάτων δίνοντας μια άλλη δυναμική και αποτελεσματικότητα στους αγώνες μας.

πηγή http://www.xekinima.org