Την Πέμπτη 27 Νοεμβρίου απεργούμε και κατεβαίνουμε στο δρόμο!

Την Πέμπτη 27 Νοεμβρίου απεργούμε και κατεβαίνουμε στο δρόμο επειδή αν δεν αγωνιστούμε όλοι εμείς: οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι μικροεπαγγελματίες, οι φοιτητές και οι μαθητές, όλος ο λαός, η κυβέρνηση και η τρόικα δεν πρόκειται να σταματήσουν την καταστροφή της ζωής μας. Αντίθετα θα συνεχίσουν και θα εντείνουν την επίθεση τους υπηρετώντας πιστά μια χούφτα οικογενειών της άρχουσας τάξης που ελέγχουν την οικονομία, έχουν συσσωρεύσει τεράστια πλούτη και συνεχίζουν να πλουτίζουν εις βάρος των εκατομμυρίων που υποφέρουν.

Ο νέος προϋπολογισμός και τα νέα μέτρα που μαγειρεύονται περιλαμβάνουν τη συνέχιση της άγριας λιτότητας, τη νέα μείωση των μισθών και των συντάξεων, τη συνέχιση της κατεδάφισης της δημόσιας υγείας και παιδείας, τη συνέχιση της φοροληστείας των λαϊκών στρωμάτων, την περαιτέρω κατεδάφιση των εργατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, την απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα και νέες απολύσεις στο δημόσιο.

Για να ανατραπεί η σημερινή κατάσταση είναι απαραίτητη η ανασυγκρότηση και η αντεπίθεση του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Προϋπόθεση για αυτό είναι να βγουν όλα τα αναγκαία συμπεράσματα για τις αιτίες που εμπόδισαν το εργατικό κίνημα να πετύχει νίκες κατά τη διάρκεια των μεγάλων εργατικών – λαϊκών αγώνων της διετίας 2010-2012.

Ένα από τα πιο κεντρικά συμπεράσματα είναι ότι οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, όπως και των περισσότερων Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων, ποτέ δεν θέλησαν να οδηγήσουν το κίνημα στη νίκη ούτε και να ανατρέψουν τις κυβερνητικές πολιτικές και τις κυβερνήσεις που τις εφάρμοζαν. Οι 24ωρες γενικές απεργίες, χωρίς προετοιμασία, χωρίς σχέδιο κλιμάκωσης, χωρίς πολιτική προοπτική και χωρίς να συνδέονται με ένα εναλλακτικό οικονομικό-πολιτικό σχέδιο απέναντι στη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα, αποδείχτηκαν τουφεκιές στον αέρα. Λειτούργησαν σαν βαλβίδες εκτόνωσης του κινήματος κι όχι σαν μέσα για τις απαιτούμενες ανατροπές. Γι’ αυτό πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα μέσα στα συνδικάτα και να αναδειχτούν νέες μαχητικές ηγεσίες.

Σε αυτή την κατεύθυνση απαιτείται η συνεργασία όλων των μαχητικών δυνάμεων της Αριστεράς αλλά και πρωτοβουλίες από τα κάτω, από τους πρωτοπόρους αγωνιστές. Επιπλέον, πρέπει να σπάσει ο σεκταρισμός και ο κατακερματισμός που χαρακτηρίζει μεγάλο μέρος της σημερινής Αριστεράς. Την ίδια στιγμή απαιτείται από την Αριστερά ένα πολιτικό πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση, που να διασφαλίζει ότι την κρίση θα πληρώσουν αυτοί που ευθύνονται γι’ αυτήν, δηλαδή οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές και οι βιομήχανοι, κι όχι τα εργατικά και λαϊκά στρώματα.

Η επικείμενη κυβερνητική αλλαγή και η ανάληψη της διακυβέρνησης από το ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να δώσει ανάσα στα λαϊκά στρώματα και να αναπτερώσει το ηθικό του κινήματος. Αν δεν συνοδευτεί όμως από την εφαρμογή ριζοσπαστικών – σοσιαλιστικών πολιτικών σύγκρουσης με την άρχουσα τάξη της Ελλάδας και της Ευρώπης δεν θα δώσει λύση στην ανθρωπιστική κρίση που βιώνει ο λαός μας. Σε αυτή την κατεύθυνση η ανάπτυξη μαχητικών και μαζικών εργατικών – λαϊκών κινητοποιήσεων και η συσπείρωση όλων των δυνάμεων της Αριστεράς που παλεύουν για ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα θα αποδειχτούν καθοριστικής σημασίας.

Με βάση τα παραπάνω καλούμε τους εργαζόμενους και το λαό να πάρουν μαζικά μέρος στην γενική απεργία της 27ης Νοέμβρη και ταυτόχρονα να οργανωθούν – συνδικαλιστικά και πολιτικά – και να παλέψουν για την εφαρμογή των αναγκαίων ριζοσπαστικών και σοσιαλιστικών μέτρων σαν τον μόνο τρόπο για να κερδίσουμε τη ζωή που δικαιούμαστε.

Άρθρο του Νίκου Κανελλή, δημοτικού συμβούλου Δήμου Βόλου με τους Δρόμους Συνεργασίας Αλληλεγγύης και Ανατροπής και μέλους της Διεθνιστικής Σοσιαλιστικής Οργάνωσης 'Ξεκίνημα'