ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ: Τόσο στους επαγγελματίες προστάτες της Ε.Σ.Α.μεΑ. που ενώ φέρονται να εκπροσωπούν τους/τις αναπήρους/ες έχουν παγιδεύσει στο πλέγμα των δημοσίων σχέσεων και των συμφερόντων τους όλες τις αναπηρικές διεκδικήσεις, όσο και στους ψευτο-αριστερούς των καιρών που νομίζουν ότι έχουν το «ηθικό πλεονέκτημα» να μιλάνε για «κοινωνική δικαιοσύνη» την ίδια στιγμή που σχεδιάζουν απαράδεκτες ρυθμίσεις με τραγικές επιπτώσεις στη ζωή του καθενός και της καθεμιάς από εμάς.
Νιώθουμε έντονα από πλευράς μας το Χρέος να αναδείξουμε και να αποδομήσουμε ένα προς ένα τα βασικά σημεία του ασφαλιστικού νομοσχεδίου που παράγουν κοινωνική αδικία και εντείνουν τον ήδη βαθύ αποκλεισμό των ατόμων με αναπηρία.
«Με το ασφαλιστικό μοιράζουμε δικαιότερα μια μικρότερη πίτα», λέει τέλη Γενάρη του 2016 ο Υπουργός Εργασίας Κατρούγκαλος στη Βουλή και γι' αυτό έχει σημασία να καταλάβουμε σε βάθος ποιό ακριβώς κομμάτι "κοινωνικής δικαιοσύνης" τα άτομα με αναπηρία θα λάβουν από το μικρό μέρισμα της «πίτας», αλλά και ευρύτερα να κατανοήσουμε τον χυδαίο-εργαλειακό τρόπο χρησιμοποίησης της αναπηρίας ώστε να "συμβάλλει" στη στόχευση της εξοικονόμησης του 1% του ΑΕΠ.
Στο νομοσχέδιο που γράφεται διαρκώς, αλλά οι βασικοί του άξονες διέρρευσαν, εντοπίζουμε τις εξής πολύ σημαντικές αλλαγές:
1. Ως προς την καταβολή του Επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων [Ε.Κ.Α.Σ.], αυτό θα αποδίδεται με εισοδηματικά κριτήρια [συμπεριλαμβανομένων των πάσης φύσεως επιδομάτων αναπηρίας] και στους/στις ανάπηρους/ες αλλά μόνο σε όσους/ες έχουν ποσοστό 80% και άνω και όχι σε όλους/ες που λαμβάνουν σύνταξη αναπηρίας με χαμηλότερο ποσοστό. Η απόδοσή του ΕΚΑΣ στα 230 ευρώ δεν είναι ενιαία και καθολική για όλους/ες αλλά το ποσό έχει διαβαθμίσεις που κυμαίνονται ανάλογα με το μειωμένο όριο του ετησίου εισοδήματος από 57,5-172,5 και τεμαχίζεται βάσει κριτήριων και προϋποθέσεων. Για παράδειγμα 230 ευρώ θα λαμβάνουν μόνο όσοι/ες έχουν μέχρι 7.216 ευρώ ετήσιο εισόδημα, μειώνοντας το ισχύον όριο το οποίο ανέρχεται σήμερα στα 7.715 ευρώ. Η σκόπιμη μείωση στο όριο του συνολικού εισοδήματος εξυπηρετεί τον αποκλεισμό όσων το υπερβαίνουν -συμπεριλαμβανομένων και των συνταξιούχων αναπηρίας- προκειμένου να ικανοποιηθεί η πολιτική στόχευση της αέναης εξοικονόμησης περισσότερων χρημάτων. Επίσης αυτά τα ποσά απονομής «κοινωνικής δικαιοσύνης» δύνανται με κοινές υπουργικές αποφάσεις να αναπροσαρμόζονται -με μειώσεις- ενώ από το 2020 θα καταργηθεί εντελώς η καταβολή του ΕΚΑΣ αφού «οι κοινωνικοί σκοποί του θα καλύπτονται από τη λεγόμενη εθνική σύνταξη».
2. Εθνική Σύνταξη: Το ποσό των 384 ευρώ θα καταβάλλεται ενιαίο μόνο για τους/τις παραπάνω συνταξιούχους αναπηρίας με ποσοστό από 80% και άνω. Για τους/τις ανάπηρους/ες με ποσοστό αναπηρίας από 67% ως 79,99% θα χορηγείται το 75% αυτού του ποσού δηλαδή 288 ευρώ και σε όσες/ους έχουν ποσοστό αναπηρίας από 50% ως 66,99% θα χορηγείται το μισό του ποσού δηλ. 192 ευρώ. Δηλαδή «για να αντιμετωπιστεί η φτώχεια και ο αποκλεισμός» όπως αναφέρεται στους σκοπούς της χορήγησης της εθνικής σύνταξης, θα αποδίδεται μεταξύ άλλων και στους/στις ανάπηρους/ες ενα εξευτελιστικό μηνιαίο ποσό. Μια "τελική λύση" που "αντιμετωπίζει" τη φτώχεια διευρύνοντάς την και αναπαράγοντάς την.
3. Χορήγηση εξωιδρυματικού επιδόματος: Επαναφέρεται μια καταργηθείσα διάταξη, η οποία ανέφερε οτι όσοι/ες έχουν μονό ακρωτηριασμό και «δεν επιδέχονται τεχνητό μέλος» θα λαμβάνουν το επίδομα. Αυτό σημαίνει οτι με την «ασφαλιστική μεταρρύθμιση» όσοι/ες έχουν μονό ακρωτηριασμό και επιδέχονται τεχνητό μέλος θα αποκλείονται από την καταβολή του επιδόματος, συμβάλλοντας από τη μεριά τους στην «κοινωνική δικαιοσύνη» της εξοικονόμησης πόρων. Αυτή η προϋπόθεση έρχεται αθροιστικά να επιδεινώσει την καταπάτηση των δικαιωμάτων, όταν με το άρθρο 15 του Κανονισμού του ΕΟΠΥΥ [2012] και της ισχύουσας εγκυκλίου [2011] αποκλείεται σήμερα η χορήγηση συγκεκριμένων τεχνητών μελών [πχ. C-leg] και σε άλλα χορηγούμενα είδη απαιτείται από τους/τις ανάπηρους/ες η καταβολή της υπέρογκης συμμετοχής του 25% επί των ασφαλιστικών τιμών. Στο νομοσχέδιο που προωθείται οι κινητικά ανάπηροι/ες θα υποστούν έναν επιπρόσθετο αποκλεισμό από τη χορήγηση του εξωιδρυματικού επιδόματος με σημείο αναφοράς τα προθετικά τους μέσα, ειδικά όταν τα ερευνητικά συμπεράσματα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας αποδεικνύουν πως το κόστος διαβίωσης των ατόμων με αναπηρία είναι τριπλάσιο συγκριτικά με τους/τις μη-ανάπηρους/ες.
4. Τα παιδιά θα δικαιούνται τη σύνταξη λόγω θανάτου του ενός γονέα με την προϋπόθεση, μεταξύ άλλων, να είναι «ανίκανα» πριν τη συμπλήρωση των 25 χρόνων τους. Πέρα από την απαράδεκτη στιγματιστική διατύπωση που εξομοιώνει την αναπηρία με την «ανικανότητα για βιοποριστική εργασία», θα δίνεται η εν λόγω σύνταξη μόνο σε όσους/ες έχουν πιστοποιημένη αναπηρία βάσει ηλικιακού ορίου. Δηλαδή, ο/η ανάπηρος με σακχαρώδη διαβήτη ή με διπλό ακρωτηριασμό στα 26 έτη θα αποκλείεται της καταβολής της σύνταξης.
Τα παραπάνω κραυγαλέα παραδείγματα αποτελούν ένα μικρό μέρος του σχεδιασμού ανεπίστρεπτης φτωχοποίησης των αναπήρων. Πρόκειται για έναν χυδαίο σχεδιασμό, ο οποίος -στο όνομα της κοινωνικής αξιοπρέπειας των χιλιάδων ανθρώπων με αναπηρία που σήμερα θίγονται βάναυσα- έχει μία και μοναδική απάντηση: τη μηδενική ανοχή μας.
ΑΠΑΝΤΑΜΕ καταθέτοντας στην είσοδο του υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Κοινωνικής Αλληλεγγύης τα εργαλεία μας (τεχνητά μέλη, αμαξίδια και λευκά μπαστούνια).
ΚΙΝΗΣΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗΣ ΑμεΑ: ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου