από την Εφημερίδα των Συντακτών
Οικονομική θηλιά στις ΜΚΟ
Κατά 50% έκοψε τη χρηματοδότηση το υπουργείο Υγείας οδηγώντας σε κλείσιμο δομές στέγασης και περίθαλψης
Η
κατάσταση είναι δραματική και στις μη κυβερνητικές οργανώσεις που έχουν
αναλάβει σημαντικό έργο στο πλαίσιο της αποασυλοποίησης και της
ψυχιατρικής μεταρρύθμισης: η μειωμένη χρηματοδότησή τους κατά 50% στον
τακτικό προϋπολογισμό του υπουργείου Υγείας από τον Σεπτέμβριο έχει
οδηγήσει σε εξώσεις στεγαστικών δομών, ακόμη και στο κλείσιμο μερικών
άλλων.
Για παράδειγμα, στο «Περιβολάκι» έκλεισαν οι δύο από τις τρεις δομές στις οποίες υπήρχαν κέντρα ημέρας, μονάδα διάγνωσης και αξιολόγησης και ο μοναδικός σε όλη την Ελλάδα ξενώνας βραχείας διαμονής για παιδιά με διάχυτες διαταραχές ανάπτυξης, όπως είναι ο αυτισμός. «Το ίδιο το υπουργείο αναγνώρισε την αυθαιρεσία της διοίκησης στο κλείσιμο των μονάδων, ωστόσο δεν την απέτρεψε, ενώ 43 εργαζόμενοι βρίσκονται στον αέρα, δεν έχουν απολυθεί, αλλά δεν έχουν και αντικείμενο εργασίας» μας λέει η Αγγελική Συλλιγαρδάκη, πρόεδρος στο Σωματείο Εργαζομένων σε φορείς Ψυχικά Ασθενών και Ευάλωτων Κοινωνικά Ομάδων (ΣΕΨΑΕΚΟ).
Από την άλλη πλευρά, οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι από μισό χρόνο -στην «καλύτερη» περίπτωση- έως και 12 μήνες. «Αρκετοί όλα αυτά τα χρόνια έχουν παραιτηθεί και μερικοί έμπειροι εργαζόμενοι που βρίσκονται σε επίσχεση βλέπουν τις διοικήσεις όχι να τους πληρώνουν τα δεδουλευμένα προκειμένου να επιστρέψουν στη δουλειά τους, αλλά να προσλαμβάνουν καινούργιο προσωπικό στη θέση τους, χωρίς εκπαίδευση, υποστήριξη και εποπτεία, το οποίο ύστερα από λίγο καιρό αφήνουν και αυτό απλήρωτο. Μερικές διοικήσεις πια, διώκουν και τρομοκρατούν τους εργαζόμενους που διεκδικούν τα δικαιώματά τους: έχουν υπάρξει κάποιες απολύσεις εργαζομένων σε επίσχεση, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν απομακρύνει από τους χώρους εργασίας συνδικαλιστές που υπερασπίζονταν τα δικαιώματα των ασθενών» συμπληρώνει η κ. Συλλιγαρδάκη.
Οι οικονομικές δυσκολίες έχουν διακόψει επίσης μια σειρά απαραίτητων δραστηριοτήτων για την κοινωνικοποίηση των ενοίκων, όπως είναι η εργοθεραπεία, τα εργαστήρια, οι έξοδοι, οι διακοπές, και έχει περιοριστεί το ατομικό τους θεραπευτικό πρόγραμμα μόνο σε δραστηριότητες εντός των μονάδων. «Το αποτέλεσμα είναι, διά της πλαγίας οδού, να επιστρέφει μια μορφή ιδρυματοποίησης και ελλιπούς φροντίδας» προσθέτει η ίδια.
Ολα τα παραπάνω έχουν δημιουργήσει ανυπέρβλητες δυσκολίες στο θεραπευτικό έργο, με τις επιπτώσεις να αφορούν πρωτίστως τους θεραπευόμενους. «Οι ψυχικά ασθενείς χρειάζονται ένα συγκεκριμένο πλαίσιο και η αίσθηση της ασφάλειας είναι πολύ σημαντική. Αυτή τη στιγμή με τη γενικότερη ασάφεια κάθε έννοια πλαισίου έχει καταρριφθεί. Οι εργαζόμενοι, απλήρωτοι τόσους μήνες, καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, αλλά η πραγματικότητα τους ξεπερνά. Πώς μπορείς να εξασφαλίσεις σε έναν άνθρωπο τη συνέχιση της θεραπευτικής σχέσης όταν δεν το ξέρεις ο ίδιος; Πώς να λειτουργήσεις με την ίδια ψυχική διαθεσιμότητα και να επιτελέσεις τις απαραίτητες ψυχικές λειτουργίες ώστε να “εμπεριεχθεί” το άγχος των ασθενών με επαρκή τρόπο όταν αντιμετωπίζεις σοβαρά ζητήματα επιβίωσης ο ίδιος; Η αποχώρηση θεραπευτών, είτε μετά από παραίτηση είτε μετά από επίσχεση, έχει προκαλέσει πρόσθετη ανασφάλεια και άγχος στους ασθενείς, που οδηγεί σε επιθετική συμπεριφορά, παλινδρόμηση ή και υποτροπή, επειδή κάθε ασθενής έχει έναν θεραπευτή ως πρόσωπο αναφοράς και όταν αυτός φύγει τον αφήνει χωρίς αυτό το πρόσωπο, ενώ και η αντικατάστασή του απαιτεί χρόνο μέχρι την αποκατάσταση του συναισθηματικού δεσμού, με αποτέλεσμα να εντείνεται η ανασφάλεια. Στην ουσία ακυρώνεται η θεραπευτική προσπάθεια που έχει γίνει. Δεν είμαι σίγουρη αν μιλάμε για υποτροπή ασθενών ή υποτροπή του πλαισίου, γιατί πρόκειται για μια αντίδραση στην πιεστική κατάσταση που ζούνε» μας εξηγεί τις συνέπειες επιστημονική υπεύθυνη οικοτροφείου (τα στοιχεία της στη διάθεση της εφημερίδας, ενδεικτικό και αυτό του κλίματος που επικρατεί στον χώρο).
Υπάρχει όμως και το νέο μνημόνιο που υπεγράφη πρόσφατα και αφορά την επαναχρηματοδότηση μέχρι το 2015 των μονάδων Ψυχικής Υγείας «με εντελώς ασαφές πλαίσιο, χωρίς ποιοτικά κριτήρια και μειώνοντας τον προϋπολογισμό σε δομές που αφορούν Κέντρα Ημέρας και Κινητές Μονάδες, συντηρώντας όπως όπως τα οικοτροφεία. Από αυτές τις διαβουλεύσεις αποκλείστηκαν πλήρως τα σωματεία των εργαζομένων, των ληπτών και των οικογενειών» μας ενημερώνει η πρόεδρος του ΣΕΨΑΕΚΟ.
ΙΩ.Σ.
Για παράδειγμα, στο «Περιβολάκι» έκλεισαν οι δύο από τις τρεις δομές στις οποίες υπήρχαν κέντρα ημέρας, μονάδα διάγνωσης και αξιολόγησης και ο μοναδικός σε όλη την Ελλάδα ξενώνας βραχείας διαμονής για παιδιά με διάχυτες διαταραχές ανάπτυξης, όπως είναι ο αυτισμός. «Το ίδιο το υπουργείο αναγνώρισε την αυθαιρεσία της διοίκησης στο κλείσιμο των μονάδων, ωστόσο δεν την απέτρεψε, ενώ 43 εργαζόμενοι βρίσκονται στον αέρα, δεν έχουν απολυθεί, αλλά δεν έχουν και αντικείμενο εργασίας» μας λέει η Αγγελική Συλλιγαρδάκη, πρόεδρος στο Σωματείο Εργαζομένων σε φορείς Ψυχικά Ασθενών και Ευάλωτων Κοινωνικά Ομάδων (ΣΕΨΑΕΚΟ).
Από την άλλη πλευρά, οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι από μισό χρόνο -στην «καλύτερη» περίπτωση- έως και 12 μήνες. «Αρκετοί όλα αυτά τα χρόνια έχουν παραιτηθεί και μερικοί έμπειροι εργαζόμενοι που βρίσκονται σε επίσχεση βλέπουν τις διοικήσεις όχι να τους πληρώνουν τα δεδουλευμένα προκειμένου να επιστρέψουν στη δουλειά τους, αλλά να προσλαμβάνουν καινούργιο προσωπικό στη θέση τους, χωρίς εκπαίδευση, υποστήριξη και εποπτεία, το οποίο ύστερα από λίγο καιρό αφήνουν και αυτό απλήρωτο. Μερικές διοικήσεις πια, διώκουν και τρομοκρατούν τους εργαζόμενους που διεκδικούν τα δικαιώματά τους: έχουν υπάρξει κάποιες απολύσεις εργαζομένων σε επίσχεση, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν απομακρύνει από τους χώρους εργασίας συνδικαλιστές που υπερασπίζονταν τα δικαιώματα των ασθενών» συμπληρώνει η κ. Συλλιγαρδάκη.
Οι οικονομικές δυσκολίες έχουν διακόψει επίσης μια σειρά απαραίτητων δραστηριοτήτων για την κοινωνικοποίηση των ενοίκων, όπως είναι η εργοθεραπεία, τα εργαστήρια, οι έξοδοι, οι διακοπές, και έχει περιοριστεί το ατομικό τους θεραπευτικό πρόγραμμα μόνο σε δραστηριότητες εντός των μονάδων. «Το αποτέλεσμα είναι, διά της πλαγίας οδού, να επιστρέφει μια μορφή ιδρυματοποίησης και ελλιπούς φροντίδας» προσθέτει η ίδια.
Ολα τα παραπάνω έχουν δημιουργήσει ανυπέρβλητες δυσκολίες στο θεραπευτικό έργο, με τις επιπτώσεις να αφορούν πρωτίστως τους θεραπευόμενους. «Οι ψυχικά ασθενείς χρειάζονται ένα συγκεκριμένο πλαίσιο και η αίσθηση της ασφάλειας είναι πολύ σημαντική. Αυτή τη στιγμή με τη γενικότερη ασάφεια κάθε έννοια πλαισίου έχει καταρριφθεί. Οι εργαζόμενοι, απλήρωτοι τόσους μήνες, καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, αλλά η πραγματικότητα τους ξεπερνά. Πώς μπορείς να εξασφαλίσεις σε έναν άνθρωπο τη συνέχιση της θεραπευτικής σχέσης όταν δεν το ξέρεις ο ίδιος; Πώς να λειτουργήσεις με την ίδια ψυχική διαθεσιμότητα και να επιτελέσεις τις απαραίτητες ψυχικές λειτουργίες ώστε να “εμπεριεχθεί” το άγχος των ασθενών με επαρκή τρόπο όταν αντιμετωπίζεις σοβαρά ζητήματα επιβίωσης ο ίδιος; Η αποχώρηση θεραπευτών, είτε μετά από παραίτηση είτε μετά από επίσχεση, έχει προκαλέσει πρόσθετη ανασφάλεια και άγχος στους ασθενείς, που οδηγεί σε επιθετική συμπεριφορά, παλινδρόμηση ή και υποτροπή, επειδή κάθε ασθενής έχει έναν θεραπευτή ως πρόσωπο αναφοράς και όταν αυτός φύγει τον αφήνει χωρίς αυτό το πρόσωπο, ενώ και η αντικατάστασή του απαιτεί χρόνο μέχρι την αποκατάσταση του συναισθηματικού δεσμού, με αποτέλεσμα να εντείνεται η ανασφάλεια. Στην ουσία ακυρώνεται η θεραπευτική προσπάθεια που έχει γίνει. Δεν είμαι σίγουρη αν μιλάμε για υποτροπή ασθενών ή υποτροπή του πλαισίου, γιατί πρόκειται για μια αντίδραση στην πιεστική κατάσταση που ζούνε» μας εξηγεί τις συνέπειες επιστημονική υπεύθυνη οικοτροφείου (τα στοιχεία της στη διάθεση της εφημερίδας, ενδεικτικό και αυτό του κλίματος που επικρατεί στον χώρο).
Υπάρχει όμως και το νέο μνημόνιο που υπεγράφη πρόσφατα και αφορά την επαναχρηματοδότηση μέχρι το 2015 των μονάδων Ψυχικής Υγείας «με εντελώς ασαφές πλαίσιο, χωρίς ποιοτικά κριτήρια και μειώνοντας τον προϋπολογισμό σε δομές που αφορούν Κέντρα Ημέρας και Κινητές Μονάδες, συντηρώντας όπως όπως τα οικοτροφεία. Από αυτές τις διαβουλεύσεις αποκλείστηκαν πλήρως τα σωματεία των εργαζομένων, των ληπτών και των οικογενειών» μας ενημερώνει η πρόεδρος του ΣΕΨΑΕΚΟ.
ΙΩ.Σ.
21/05/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου