Νίκησε η «λευκή παλίρροια» στην Ισπανία

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

«Τη δημόσια υγεία δεν την πουλάμε. Την προστατεύουμε». Ενα σύνθημα που στην Ισπανία έγινε πραγματικότητα, καθώς η προσπάθεια για την ιδιωτικοποίηση έξι νοσοκομείων στη Μαδρίτη μπήκε στο συρτάρι επ’ αόριστον.

Τη Δευτέρα, ύστερα από μια νέα αρνητική δικαστική απόφαση, ο δεξιός επικεφαλής της αυτόνομης περιφέρειας της Μαδρίτης Ιγνάθιο Γκονσάλες ανακοίνωσε επίσημα την υπαναχώρησή του σε ένα σχέδιο που ο ίδιος είχε αναγάγει σε μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της θητείας του. Μέχρι εκείνο το σημείο, είχαν προηγηθεί άλλες δύο καταδικαστικές αποφάσεις, αλλά κυρίως, ένα ισχυρό κίνημα αντίστασης από επαγγελματίες του κλάδου και πολίτες για την προάσπιση της δημόσιας υγείας: η «λευκή παλίρροια» (marea blanca) που πήρε το όνομά της από τη λευκή ιατρική στολή.

Κινητοποιήσεις

H «λευκή παλίρροια» «γεννήθηκε» ουσιαστικά την 1η Νοεμβρίου του 2012, όταν οι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο La Princesa έκλεισαν την κεντρική λεωφόρο έξω από το κτίριο και πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρόμενοι για την επικείμενη ιδιωτικοποίηση του νοσηλευτικού ιδρύματος. Λίγες μέρες νωρίτερα ο τοπικός «πρωθυπουργός» Ιγνάθιο Γκονσάλες είχε ανακοινώσει τη μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση που θα πραγματοποιούνταν ποτέ στον τομέα της υγείας: έξι καινούργια νοσοκομεία και 27 κέντρα υγείας στην ευρύτερη περιφέρεια της ισπανικής πρωτεύουσας, όλα κατασκευασμένα με δημόσιο χρήμα, επρόκειτο να περάσουν στα χέρια ιδιωτικών εταιρειών, με ό,τι μπορούσε να συνεπάγεται αυτό για τους εργαζομένους (μειώσεις προσωπικού, αύξηση ωραρίου) και για τους ασθενείς (κλείσιμο νοσηλευτικών μονάδων και κέντρων υγείας, ακριβότερη και χειρότερης ποιότητας περίθαλψη κ.λπ.).

Η κινητοποίηση επαναλήφθηκε και την επόμενη μέρα και σύντομα εξαπλώθηκε σε ολόκληρη τη Μαδρίτη. Σαν παλίρροια…

Αυτή η αντίδραση προκάλεσε μεγάλη έκπληξη στην κυβέρνηση, καθώς ο ιατρικός κλάδος θεωρούνταν παραδοσιακά συντηρητικός. Πόσο μάλλον, όταν πολλοί γιατροί που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις δήλωναν ότι αν και ήταν ψηφοφόροι του δεξιού Λαϊκού Κόμματος, ήταν κάθετα αντίθετοι στην ιδιωτικοποίηση. Το χειρότερο για την κυβέρνηση ήταν η ευρεία συμμετοχή των πολιτών όλου του πολιτικού φάσματος στο πλευρό των γιατρών και των νοσηλευτών για την προάσπιση του αγαθού της δημόσιας υγείας. Μέσα σε 14 μήνες, η «λευκή παλίρροια» πραγματοποίησε 22 απεργίες και πολυάριθμες διαδηλώσεις και συμβολικές καταλήψεις, προσφεύγοντας παράλληλα στη Δικαιοσύνη κατά του νομοσχεδίου του Γκονσάλες.

Τον περασμένο Αύγουστο, ο τοπικός πρωθυπουργός, χωρίς να περιμένει την απόφαση του δικαστηρίου, εκχώρησε τη διαχείριση των νοσοκομείων σε τρεις ιδιωτικές εταιρείες. Εναν μήνα αργότερα όμως ήρθε το πρώτο χαστούκι, καθώς πρωτοβάθμιο δικαστήριο έδινε την εντολή για αναστολή της ιδιωτικοποίησης ώς τη συνολική επανεξέταση του εγχειρήματος. Η τοπική κυβέρνηση άσκησε έφεση, αλλά η νέα δικαστική απόφαση ήταν κι αυτή αρνητική.

Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε την περασμένη Δευτέρα, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο της αυτόνομης περιφέρειας της Μαδρίτης συμφώνησε με την απόφαση του Εφετείου. Κατόπιν τούτου, ο Ιγνάθιο Γκονσάλες ανακοίνωσε επίσημα την απόσυρση του επίμαχου σχεδίου, ενώ ο εμπνευστής του, ο γενικός γραμματέας υγείας της περιφερειακής κυβέρνησης Χαβιέρ Φερνάντες Λασκέτι, ανακοίνωνε την παραίτησή του.

Η υπαναχώρηση του Γκονσάλες, σχολιάζουν τα ισπανικά ΜΜΕ, σχετίζεται σίγουρα και με τις επικείμενες ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές του 2015. Το Λαϊκό Κόμμα βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και για πρώτη φορά είναι πίσω από τους σοσιαλιστές στις δημοσκοπήσεις.

Αντιλαϊκά μέτρα

Εξακολουθεί όμως να έχει την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή και να επιχειρεί να περάσει αντιλαϊκά μέτρα, όπως τον νόμο-εξάμβλωμα για την απαγόρευση των αμβλώσεων, να προσφεύγει κατά του νόμου της αυτόνομης περιφέρειας της Ανδαλουσίας που παγώνει τις εξώσεις για τρία χρόνια ή να ετοιμάζεται να ικανοποιήσει την τρόικα που απαιτεί μεγαλύτερη «απελευθέρωση» της αγοράς εργασίας.

Αλλά, για κάθε δράση υπάρχει και η αντίδραση, η οποία μπορεί να πετύχει μικρές ή μεγάλες νίκες, όπως απέδειξε η «λευκή παλίρροια». «Η διαμαρτυρία έχει νόημα, αντίθετα με ό,τι επιμένει να ισχυρίζεται ο Ραχόι», έγραφε το κύριο άρθρο τής El Pais. «Η νίκη της “λευκής παλίρροιας”», σχολιάζει η εφημερίδα El Diario, «φανερώνει ότι η απόλυτη πλειοψηφία η οποία επιτρέπει την έγκριση ενός νόμου απλά με το πάτημα ενός κουμπιού, δεν είναι πια αρκετή. Στον δρόμο (και στα δικαστήρια) διαμορφώνεται μια διαφορετική έννοια για τη λέξη “νομιμότητα”».

 

Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα Συντακτών